Ελλάς Χρεοκοπημένη Συν.... Αριστερά και Χείρα Κίνει

Τα κόμματα μηχανισμοί εξυπηρέτησης πελατών.

Το Δημόσιο γραφείο ευρέσεως εργασιών. Και ο τουρισμός με τις επιδοτήσεις ο εκμαυλισμός των αγροτών.

Έτσι τα δύο τρίτα τού, θεωρητικά, παραγωγικού σου δυναμικού κατέληξαν να φτιάχνουν αέρα κοπανιστό.

Το ήθελες, τους ψήφισες, άρπα ταπείνωση - εξευτελισμό, φτώχεια - χρεοκοπία τώρα.
----------------------------------------------------------------
Αν επισκεφτείτε τους κομματικούς καφενέδες στα πανεπιστήμια της χώρας και στη συνέχεια μπείτε στα αμφιθέατρα, όπου γίνονται τα μαθήματα συχνά με μικρή προσέλευση φοιτητών, θα ανακαλύψετε μέρος τουλάχιστον του πολιτικού προβλήματος της χώρας - αρχίζει νωρίς, από το σχολείο.

Θα καταλάβετε επίσης με ποιους μπορεί να γίνει η αλλαγή. Το κομματικό σύστημα στη χώρα είναι βαριά άρρωστο.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Η Αριστερά υποστηρίζει τον μύθο του αθώου και προδομένου λαού ο οποίος είναι γενικώς αμέτοχος στα δρώμενα, ενώ ευθύνη φέρει μόνον η αστική τάξη.

Λειτουργεί έτσι η Αριστερά σε έναν κόσμο εκτός πραγματικότητας και τρέφει ίσως και την ελπίδα ότι οι αντιξοότητες θα ανατρέψουν την άρχουσα τάξη.

Οποιαδήποτε καταστροφή εγγράφεται στις αναγκαίες απώλειες που θα υποστεί ο λαός προκειμένου να απολαύσει τους καρπούς ενός δικαιότερου συστήματος εις το διηνεκές.

Η αυθαιρεσία των πάσης μορφής κινητοποιήσεων που γνωρίσαμε τον τελευταίο μήνα, ουδόλως ενοχλεί τους ρέκτες της κοινωνικής επανάστασης, ακόμα και αν οι διαμαρτυρόμενοι, ας πούμε, αγρότες δεν ανήκαν στις τάξεις των οπαδών τους. Είναι και αυτοί ευκαιριακοί σύμμαχοι.

Η αναφορά, τέλος, ηγέτη αριστερού κόμματος στη διαφορετική μεταχείριση των επιβατών της πρώτης θέσης του «Τιτανικού» αφήνει να εννοηθεί ότι αν το πλοίο βυθιζόταν αύτανδρο θα είχε εξασφαλισθεί η κοινωνική δικαιοσύνη.

Το ζήτημα βέβαια που θα έπρεπε να τον απασχολεί θα ήταν η σωτηρία του ελληνικού «Τιτανικού» που καταπλέει προς το παγόβουνο.

Από τα άρθρα: «Καρπαζιές» του Δ. Δανίκα και «Αντέχουμε την αλλαγή;» τoυ Λ. Tσούκαλη στο ΒΗΜΑ17.3.10.
«Η απονομιμοποίηση της παραβατικότητας» του Θ. Bερέμη στην Καθημερινή 14.3.10.