Η Αντίδραση της Ελλάδος

Περίμεναν και περιμένουν οι (εκάστοτε) κυβερνήσεις να λύσουν τα προβλήματα με την Τουρκία οι διεθνείς οργανισμοί, (ΕΕ, ΝΑΤΟ, ΟΗΕ), ή άλλα κράτη (Αμερική, Ρωσία). Οι ξένοι τηρούν ισορροπίες με βάση τα (εκάστοτε) συμφέροντα τους. Αν η Ελλάδα δεν μπορεί να υπερασπιστεί την εδαφική ακεραιότητα και τα ζωτικά συμφέροντα της, κανείς δε θα το κάνει για λογαριασμό της.
Η Ελλάδα πρέπει να εγκαταλείψει την παθητική στάση και να αντιδράσει αποφασιστικά απέναντι στις τουρκικές εχθρικές ενέργειες κάνοντας σαφείς τις κόκκινες γραμμές της, (σχετικά με το απαραβίαστο των εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων), με κατάλληλες ενέργειες σε διπλωματικό και στρατιωτικό επίπεδο, με ενημέρωση των εταίρων και συμμάχων (ΕΕ, ΝΑΤΟ, ΗΠΑ) για τις δικές τους ευθύνες, παράλληλα με την αναβάθμιση των στρατιωτικών ικανοτήτων των ΕΔ.
Η όποια καθυστέρηση στην επίδειξη αποφασιστικότητας για την υπεράσπιση της εδαφικής κυριαρχίας της χώρας είναι σε βάρος της Ελλάδος. Το έχει αποδείξει η παθητική στάση των διαρκών υποχωρήσεων από το 1974 μέχρι σήμερα, (τι αμφισβητούσαν οι Τούρκοι τότε, και τι διεκδικούν τώρα).

Αν δεν είναι κατάλληλη η σημερινή συγκυρία για την αναχαίτιση των τουρκικών απειλών, όπου η κατάσταση των τουρκικών ΕΔ είναι (ακόμα) προβληματική όσον αφορά το ηθικό, την οργάνωση και την επιχειρησιακή ετοιμότητα τους, έπειτα από τις εκκαθαρίσεις Ερντογάν, (λόγω πραξικοπήματος του 2016), σε συνδυασμό με την αιματηρή πολεμική σύγκρουση στην Συρία, (με μη διαφαινόμενη άμεση απεμπλοκή), πότε θα είναι πλέον κατάλληλη η αντιμετώπιση της Τουρκίας;
Όταν οι ΤΕΔ (κατ’ εκτίμηση σε 1-2 χρόνια) θα έχουν ξεπεράσει τα προβλήματα ηθικού, οργάνωσης και επιχειρησιακής ετοιμότητας, (χωρίς θερμή εμπλοκή στην Συρία), και με νέους εξοπλισμούς (ιδιαίτερα στην ΤΠΑ και ΤΠΝ) από το 2020 και μετά, που θα αλλάξει δραματικά η ισορροπία στρατιωτικής ισχύος σε βάρος της Ελλάδος;