Τί να Περιμένεις από ένα... Προϊόν Καταλήψεων (Σχολείων)

«Ενα μνημείο της παγκόσμιας πολιτιστικής μας κληρονομιάς». «Απεριόριστη εκτίμησή μας (σ.σ.: της μεγαλοπρεπείας;) στα μεγάλα κατορθώματα του ανθρώπου». Τι ανιαρά στερεότυπα, αλλά και τι γραφικός χαρακτήρας, ε; Τι ορνιθοσκαλίσματα! Ιδού η αποτυχία της δημόσιας παιδείας σε αυτή τη χώρα – περιττεύουν οι διαπιστώσεις του ΟΟΣΑ για την υστέρηση των Ελλήνων στην κατανόηση κειμένου: αυτός ο άνθρωπος, που μόνο με «δημοκρατικά» κλισέ μπορεί να εκφράζεται, είναι ο πρωθυπουργός της Ελλάδος. Και αυτός ο τετριμμένος μπακαλιάρος είναι ό,τι είχε να πει από την πρώτη επαφή του με τον πολιτισμό των Κινέζων. Είναι, πραγματικά, από τις φορές εκείνες που ντρέπεσαι επειδή είσαι Ελληνας...

Ο Αλέξης Τσίπρας σχολίασε τη χειρονομία του Κινέζου ομολόγου του να μη φορέσει ούτε εκείνος γραβάτα κατά την υπογραφή μιας διμερούς συμφωνίας, λέγοντας ότι αυτό που δεν κατόρθωσε να εξαγάγει στην Ευρώπη (την κατάργηση της γραβάτας) κατάφερε να το εξαγάγει στην Κίνα.
Τι κρίμα που ο Κινέζος πρωθυπουργός δεν εξετίμησε το καλαμπούρι. Ακόμη μεγαλύτερο κρίμα ότι εθίγη και το έδειξε, διότι του απάντησε ότι «η Κίνα είναι μια μεγάλη εξαγωγική χώρα», πρόθυμη όμως και να εισάγει «αρκεί να είναι ποιοτικά αυτά που εισάγουμε».
Για τους Κινέζους, η απουσία της γραβάτας στην εμφάνιση του πρωθυπουργού τους ήταν μια σοβαρή, πολύ σοβαρή παράβαση του πρωτοκόλλου, το οποίο στον πολιτισμό των Κινέζων έχει υπέρτατη αξία. Ο πρωθυπουργός της Κίνας δεν παρέβη το πρωτόκολλο επειδή επηρεάστηκε από τον Αλέξη Τσίπρα και τους τρόπους του. Το έκανε ως χειρονομία καλής θέλησης: για να απαλύνει την εκκεντρικότητα ή και την αμηχανία του ιδιόρρυθμου προσκεκλημένου του.

Το να σχολιάσεις, όμως, αυτή τη χειρονομία, όπως έκανε ο Ελληνας πρωθυπουργός και μάλιστα με μια εξυπνάδα, είναι αγένεια προς τον οικοδεσπότη. Είναι σαν να κοροϊδεύεις τη λεπτότητα με την οποία σου συμπεριφέρεται. Μια τέτοια ευαισθησία των Κινέζων χτύπησε ο πρωθυπουργός της Ελλάδος με την αναισθησία του, όπως εκφράσθηκε στο χοντροκομμένο καλαμπούρι του – το κατάλληλο μόνο για καφενεία και αμφιθέατρα. «Τους πούλησα αυτό που δεν αγόρασαν οι άλλοι», είπε κατ’ ουσίαν ο Τσίπρας. Σε αυτό ακριβώς αντέδρασε ο Κινέζος πρωθυπουργός, αγνοώντας το αστείο προκειμένου να βάλει τα πράγματα στη θέση τους: «όχι, εμείς κυρίως εξάγουμε και εισάγουμε ό,τι αξίζει», του είπε.
(Ποιος προετοιμάζει, επιτέλους, τον Αλ. Τσίπρα για τα ταξίδια του; Εχει διπλωματικό γραφείο; Του γράφουν τίποτε, και αν ναι, αυτός τα διαβάζει;)

Το περιστατικό, ερχόμενο αμέσως μετά την κουτοπόνηρη απατεωνία με τις αλλαγές στη σύμβαση για τον ΟΛΠ, δείχνει το μεγαλύτερο έλλειμμα του Αλ. Τσίπρα ως πρωθυπουργού. Ούτε η παιδεία του ούτε η μόρφωσή του ούτε και η πείρα του τού επιτρέπουν να συλλάβει έστω τις διαφορές επιπέδου μεταξύ τού εδώ και του έξω. Ο άνθρωπος δεν έχει ιδέα! Με ποια άνεση, μάλλον με ποιο θράσος, παίζει και αυτοσχεδιάζει σε τέτοιες συναντήσεις; Η συμπεριφορά του στη διεθνή σκηνή είναι ο ορισμός του επαρχιωτισμού. Αυτός ο άνθρωπος νομίζει ότι όλα, παντού στον κόσμο, είναι όπως στον Υπαρκτό. Και τον έχουμε πρωθυπουργό... Γιατί όχι, όμως; Αυτός αξίζει στην Ελλαδάρα.
Από το άρθρο, «Bon pour l’ Orient? Ούτε καν!», του Στέφανου Κασιμάτη kathimerini.gr 5.7.16. 
Leonidas: Ποιος συμβουλεύει την σύντροφο του Τσίπρα Περιστέρα να ντύνεται για τα… μπουζούκια μέρα μεσημέρι κατά την επίσημη επίσκεψη του πρωθυπουργού στην έδρα του κινέζικου κοινοβουλίου; Τόσο άσχετοι και άσχετη με την περίσταση. Δεν ντρέπονται, ντρέπεται (οι σύντροφοι, η σύντροφος); Κρίμα να αντιπροσωπεύουν την Ελλάδα τόσο άξεστοι...