Τις τελευταίες ημέρες πέφτω πάνω σε ολοφυρόμενους φαρμακοποιούς. Που εξηγούν ότι πλήττονται, πως θα κλείσουν οι μισοί και θα αφανισθεί ο κλάδος, πως θα λείψουν οι απαράμιλλες φροντίδες τους από τους συνταξιούχους και ηλικιωμένους.
Έτσι σκέφθηκα να κάνω την αυτοκριτική μου που πριν λίγο καιρό τα είχα με τους φορτηγατζήδες, παλιότερα τους αγρότες ή τους συνδικαλιστές της κρατικής Ολυμπιακής.
Γιατί από όλους αυτούς οι φαρμακοποιοί είναι πιο μορφωμένοι, πιο εξοικειωμένοι με την καθημερινή έννοια του ανθρώπινου πόνου, πιο κοντά στην ανακούφιση την προσφορά, την ανθρωπιά. Εξ επαγγέλματος που λέμε, εξ ορισμού!!!
Όμως όταν τους ακούς, ανατριχιάζεις από το συντεχνιασμό του λόγου τους, όλα τα παραπάνω έχουν χαθεί, κρύβονται κάτω από τον πανικό της μείωσης της ευπορίας τους.
Αποκαλύπτονται αδίστακτοι πωλητές φαρμάκων, έμποροι της ανακούφισης του πόνου, συμμέτοχοι ενεργοί για τόσα χρόνια του κλειστού κυκλώματος που δημιούργησε το αίσχος της πολυφαρμακίας.
Απολαμβάνουν υπερκέρδη, από υπερβολικά νόμιμα ποσοστά (22% έως 35%) και πολλά άλλα αφανή και αδιαφανή, όπως παροχές φαρμακευτικών εταιριών και αποθηκών, αποδοχή και συντήρηση κυκλωμάτων υπερσυνταγογραφήσεων.
Το μόνο που ποιούν είναι κέρδη - όχι φάρμακα- ως μεγαλομπακάληδες του πόνου.
Από το άρθρο, «Όταν γνώρισα τους φαρμακοποιούς αγάπησα τους φορτηγατζήδες», του Τάσου Γιαλίδη στο Newsit 26.1.11.
Έτσι σκέφθηκα να κάνω την αυτοκριτική μου που πριν λίγο καιρό τα είχα με τους φορτηγατζήδες, παλιότερα τους αγρότες ή τους συνδικαλιστές της κρατικής Ολυμπιακής.
Γιατί από όλους αυτούς οι φαρμακοποιοί είναι πιο μορφωμένοι, πιο εξοικειωμένοι με την καθημερινή έννοια του ανθρώπινου πόνου, πιο κοντά στην ανακούφιση την προσφορά, την ανθρωπιά. Εξ επαγγέλματος που λέμε, εξ ορισμού!!!
Όμως όταν τους ακούς, ανατριχιάζεις από το συντεχνιασμό του λόγου τους, όλα τα παραπάνω έχουν χαθεί, κρύβονται κάτω από τον πανικό της μείωσης της ευπορίας τους.
Αποκαλύπτονται αδίστακτοι πωλητές φαρμάκων, έμποροι της ανακούφισης του πόνου, συμμέτοχοι ενεργοί για τόσα χρόνια του κλειστού κυκλώματος που δημιούργησε το αίσχος της πολυφαρμακίας.
Απολαμβάνουν υπερκέρδη, από υπερβολικά νόμιμα ποσοστά (22% έως 35%) και πολλά άλλα αφανή και αδιαφανή, όπως παροχές φαρμακευτικών εταιριών και αποθηκών, αποδοχή και συντήρηση κυκλωμάτων υπερσυνταγογραφήσεων.
Το μόνο που ποιούν είναι κέρδη - όχι φάρμακα- ως μεγαλομπακάληδες του πόνου.
Από το άρθρο, «Όταν γνώρισα τους φαρμακοποιούς αγάπησα τους φορτηγατζήδες», του Τάσου Γιαλίδη στο Newsit 26.1.11.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου