Υπάρχουν πολλές αιτίες της χρεοκοπίας του κράτους της Μεταπολίτευσης.
Η αποτυχία εγκαθίδρυσης σύγχρονου κράτους και κοινωνίας ευρωπαϊκού τύπου έχει σχέση ασφαλώς με τα κατάλοιπα της Τουρκοκρατίας, που εγκλώβισε τον Ελληνισμό σε μία δομή ασιατικού δεσποτισμού και την απέκοψε από την Αναγέννηση, (η οποία είχε ήδη αρχίσει να συντελείται στο Ύστερο Βυζάντιο), τον Διαφωτισμό και την Βιομηχανική Επανάσταση.
Επίσης σχετίζεται με το πελατειακό σύστημα, τις δομές υπανάπτυξης και την νοσηρή και εν πολλοίς εκούσια, (διότι ήταν πιο εύκολο άλλοι να μας τρέφουν και να μας προστατεύουν από το να αναλάβουμε τις ευθύνες μας….), εξάρτηση του νεοελληνικού κράτους από τις Μεγάλες Δυνάμεις.
Όπως επίσης σχετίζεται με τις αποτυχία των μεταπολεμικών κυβερνήσεων να εκσυγχρονίσουν την χώρα.
Υπάρχει όμως και μία πιο πρωτότυπη και ενδιαφέρουσα ερμηνεία, συμπληρωματική των προηγουμένων:
- Η ιδεολογική επίδραση του μαρξισμού σε μεγάλο μέρος της ιθύνουσας τάξης.
Ήδη από την εποχή του στρατάρχη Παπάγου και της καραμανλικής ΕΡΕ, οι σημαντικώτεροι εκ των ιδεολογικών καθοδηγητών της μεταπολεμικής Δεξιάς προέρχονταν από το ΚΚΕ ή άλλα ακροαριστερά-τροτσκιστικά γκρουπούσκουλα του Μεσοπολέμου (Σάββας Κωνσταντόπουλος, Γεώργιος Γεωργαλάς, Θεοφύλακτος Παπακωνσταντίνου κλπ.).
Η Δικτατορία των Συνταγματαρχών χρησιμοποίησε επίσης πρώην κομμουνιστές σε υπουργικά αξιώματα.
Κατά την Μεταπολίτευση, όπως έχει αποδείξει ο Χρήστος Πασαλάρης σε σχετική μελέτη του («Oι βαρώνοι των MEDIA- χθεσινοί και σημερινοί», εκδόσεις Λιβάνη) ,
- Οι σημαντικώτεροι εκδότες είχαν υπάρξει στην νεότητά τους μέλη του ΕΑΜ ή του ΚΚΕ.
- Η γενιά του Πολυτεχνείου, το ΠΑΣΟΚ, ο Συνασπισμός, ο κόσμος των media, το πανεπιστημιακό κατεστημένο της Μεταπολίτευσης συγκροτήθηκαν σε μεγάλο βαθμό από πρόσωπα που είχαν υπάρξει μέλη του ΚΚΕ,του ΚΚΕ εσωτερικού ή άλλων αριστερών οργανώσεων.
Η κοινωνικοποίησή τους και η πολιτικοποίησή τους εξελίχθηκε στο πλαίσιο της νεανικής τους στράτευσης σε οργανώσεις που υμνούσαν τον Λένιν, τον Στάλιν, την Οκτωβριανή Επανάσταση, τον Φιντέλ Κάστρο κλπ.
Ακόμη και αυτοί που εξελίχθηκαν στους πιό διεφθαρμένους και αυταρχικούς εξουσιαστές της Μεταπολίτευσης, που μετεστράφησαν στην πράξη σε ταγούς του ληστρικού, ολιγαρχικού ψευδοκαπιταλισμού τριτοκοσμοικού τύπου, διατηρούσαν την ιδεολογική επίφαση του μαρξισμού, για να εξαπατούν τις μάζες και ίσως και τον εαυτό τους.
Από το άρθρο, «Το τελευταίο σοβιετικό καθεστώς στην Ευρώπη», του Μελέτη Η. Μελετόπουλου Διδάκτωρος Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών Πανεπιστημίου Γενεύης.
Η αποτυχία εγκαθίδρυσης σύγχρονου κράτους και κοινωνίας ευρωπαϊκού τύπου έχει σχέση ασφαλώς με τα κατάλοιπα της Τουρκοκρατίας, που εγκλώβισε τον Ελληνισμό σε μία δομή ασιατικού δεσποτισμού και την απέκοψε από την Αναγέννηση, (η οποία είχε ήδη αρχίσει να συντελείται στο Ύστερο Βυζάντιο), τον Διαφωτισμό και την Βιομηχανική Επανάσταση.
Επίσης σχετίζεται με το πελατειακό σύστημα, τις δομές υπανάπτυξης και την νοσηρή και εν πολλοίς εκούσια, (διότι ήταν πιο εύκολο άλλοι να μας τρέφουν και να μας προστατεύουν από το να αναλάβουμε τις ευθύνες μας….), εξάρτηση του νεοελληνικού κράτους από τις Μεγάλες Δυνάμεις.
Όπως επίσης σχετίζεται με τις αποτυχία των μεταπολεμικών κυβερνήσεων να εκσυγχρονίσουν την χώρα.
Υπάρχει όμως και μία πιο πρωτότυπη και ενδιαφέρουσα ερμηνεία, συμπληρωματική των προηγουμένων:
- Η ιδεολογική επίδραση του μαρξισμού σε μεγάλο μέρος της ιθύνουσας τάξης.
Ήδη από την εποχή του στρατάρχη Παπάγου και της καραμανλικής ΕΡΕ, οι σημαντικώτεροι εκ των ιδεολογικών καθοδηγητών της μεταπολεμικής Δεξιάς προέρχονταν από το ΚΚΕ ή άλλα ακροαριστερά-τροτσκιστικά γκρουπούσκουλα του Μεσοπολέμου (Σάββας Κωνσταντόπουλος, Γεώργιος Γεωργαλάς, Θεοφύλακτος Παπακωνσταντίνου κλπ.).
Η Δικτατορία των Συνταγματαρχών χρησιμοποίησε επίσης πρώην κομμουνιστές σε υπουργικά αξιώματα.
Κατά την Μεταπολίτευση, όπως έχει αποδείξει ο Χρήστος Πασαλάρης σε σχετική μελέτη του («Oι βαρώνοι των MEDIA- χθεσινοί και σημερινοί», εκδόσεις Λιβάνη) ,
- Οι σημαντικώτεροι εκδότες είχαν υπάρξει στην νεότητά τους μέλη του ΕΑΜ ή του ΚΚΕ.
- Η γενιά του Πολυτεχνείου, το ΠΑΣΟΚ, ο Συνασπισμός, ο κόσμος των media, το πανεπιστημιακό κατεστημένο της Μεταπολίτευσης συγκροτήθηκαν σε μεγάλο βαθμό από πρόσωπα που είχαν υπάρξει μέλη του ΚΚΕ,του ΚΚΕ εσωτερικού ή άλλων αριστερών οργανώσεων.
Η κοινωνικοποίησή τους και η πολιτικοποίησή τους εξελίχθηκε στο πλαίσιο της νεανικής τους στράτευσης σε οργανώσεις που υμνούσαν τον Λένιν, τον Στάλιν, την Οκτωβριανή Επανάσταση, τον Φιντέλ Κάστρο κλπ.
Ακόμη και αυτοί που εξελίχθηκαν στους πιό διεφθαρμένους και αυταρχικούς εξουσιαστές της Μεταπολίτευσης, που μετεστράφησαν στην πράξη σε ταγούς του ληστρικού, ολιγαρχικού ψευδοκαπιταλισμού τριτοκοσμοικού τύπου, διατηρούσαν την ιδεολογική επίφαση του μαρξισμού, για να εξαπατούν τις μάζες και ίσως και τον εαυτό τους.
Από το άρθρο, «Το τελευταίο σοβιετικό καθεστώς στην Ευρώπη», του Μελέτη Η. Μελετόπουλου Διδάκτωρος Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών Πανεπιστημίου Γενεύης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου