Όσο κι αν λέγεται το αντίθετο, τα Πανεπιστήμια μας δεν είναι ανοικτά, είναι κλειστά συστήματα.
Φοιτητικές και καθηγητικές παρατάξεις έχουν καταλάβει εδώ και πολλά χρόνια τον χώρο, βιάζουν την έννοια του ασύλου, παραβιάζουν νόμους και κοινή λογική, προσδίδοντας στην αυτοδιοίκηση των ιδρυμάτων χαρακτηριστικά κρατικής ανεξαρτησίας, με εξασφαλισμένους βέβαια οικονομικούς πόρους.
Το κράτος του κάθε Πανεπιστημίου ορίζεται από τη συναλλαγή, πεντακοσίων περίπου ακτιβιστών, καθηγητών και φοιτητών που παρανομούν, συναλλάσσονται, κατά περίσταση τραμπουκίζουν, καταγγέλλουν, καταστρέφουν.
Όλοι οι υπόλοιποι βολεύονται ή απομονώνονται και σιωπούν σε κάθε περίπτωση. Λειτουργούν και κυκλοφορούν ατιμώρητοι με απίστευτο θράσος.
Έτσι οι καθηγητές πληρώνονται άκοπα, εισπράττουν κι από τους κοινοτικούς πόρους, οι φοιτητές παίρνουν πτυχία άκοπα, βολεύονται στα μεταπτυχιακά με ποσοστώσεις παρατάξεων και όλοι είναι μια ευτυχισμένη αυθαιρεσία ανέλεγκτη, αυθαίρετη, αιώνια.
Για το πανεπιστήμιο υπάρχει συνταγή. Να τα αφήσουμε να σαπίσουν απροϋπόθετα.
Με απολύτως μειωμένες επιδοτήσεις. Δηλαδή να επενδύσουμε σε νέα, να Φτιάξουμε Άλλα δίπλα τους όπου:
- Οι πολλοί-γιατί υπάρχουν- έντιμοι και ικανοί καθηγητές θα βρουν θέση και αντικείμενο.
- Οι φοιτητές θα φοιτούν και τα πτυχία θα αποδίδουν, θα αξίζουν και θα αντέχουν στην διεθνή αξιολόγηση.
- Κυρίως θα δημιουργηθεί μια αγορά εργασίας των άξιων, των ικανών και των φιλότιμων.
Αλλιώς τα πανεπιστήμια θα συνεχίσουν σαν την Ολυμπιακή:
- Παρακμή, επιδοτήσεις, αδιέξοδο, κι άλλα λεφτά, ταραχές, «απροϋπόθετες ασυναρτησίες», πάντα στο εσωτερικό του φαύλου κύκλου, στη λογική του αδιεξόδου.
Από το άρθρο, {Άλλα Πανεπιστήμια, αυτά δεν διορθώνονται. Να σαπίσουν «απροϋπόθετα» τα κράτη της Νομικής), του Τάσου Γιαλίδη στο newsit.gr 26.1.11
Φοιτητικές και καθηγητικές παρατάξεις έχουν καταλάβει εδώ και πολλά χρόνια τον χώρο, βιάζουν την έννοια του ασύλου, παραβιάζουν νόμους και κοινή λογική, προσδίδοντας στην αυτοδιοίκηση των ιδρυμάτων χαρακτηριστικά κρατικής ανεξαρτησίας, με εξασφαλισμένους βέβαια οικονομικούς πόρους.
Το κράτος του κάθε Πανεπιστημίου ορίζεται από τη συναλλαγή, πεντακοσίων περίπου ακτιβιστών, καθηγητών και φοιτητών που παρανομούν, συναλλάσσονται, κατά περίσταση τραμπουκίζουν, καταγγέλλουν, καταστρέφουν.
Όλοι οι υπόλοιποι βολεύονται ή απομονώνονται και σιωπούν σε κάθε περίπτωση. Λειτουργούν και κυκλοφορούν ατιμώρητοι με απίστευτο θράσος.
Έτσι οι καθηγητές πληρώνονται άκοπα, εισπράττουν κι από τους κοινοτικούς πόρους, οι φοιτητές παίρνουν πτυχία άκοπα, βολεύονται στα μεταπτυχιακά με ποσοστώσεις παρατάξεων και όλοι είναι μια ευτυχισμένη αυθαιρεσία ανέλεγκτη, αυθαίρετη, αιώνια.
Για το πανεπιστήμιο υπάρχει συνταγή. Να τα αφήσουμε να σαπίσουν απροϋπόθετα.
Με απολύτως μειωμένες επιδοτήσεις. Δηλαδή να επενδύσουμε σε νέα, να Φτιάξουμε Άλλα δίπλα τους όπου:
- Οι πολλοί-γιατί υπάρχουν- έντιμοι και ικανοί καθηγητές θα βρουν θέση και αντικείμενο.
- Οι φοιτητές θα φοιτούν και τα πτυχία θα αποδίδουν, θα αξίζουν και θα αντέχουν στην διεθνή αξιολόγηση.
- Κυρίως θα δημιουργηθεί μια αγορά εργασίας των άξιων, των ικανών και των φιλότιμων.
Αλλιώς τα πανεπιστήμια θα συνεχίσουν σαν την Ολυμπιακή:
- Παρακμή, επιδοτήσεις, αδιέξοδο, κι άλλα λεφτά, ταραχές, «απροϋπόθετες ασυναρτησίες», πάντα στο εσωτερικό του φαύλου κύκλου, στη λογική του αδιεξόδου.
Από το άρθρο, {Άλλα Πανεπιστήμια, αυτά δεν διορθώνονται. Να σαπίσουν «απροϋπόθετα» τα κράτη της Νομικής), του Τάσου Γιαλίδη στο newsit.gr 26.1.11
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου