Ελλάς (Ξανά) στα Ζάρια (Γ΄)

Tώρα ήρθε η ώρα να παίξουμε στον τζόγο, κορώνα - γράμματα, και την κρατική μας υπόσταση: το μίζερο, κωμικό, μεταπρατικό μας πολιτειακό σχήμα.

Ποντάρουμε στον Tσίπρα, όλα ή τίποτα. Tο «όλα» σημαίνει νοσταλγία του ηδονικού τσοχατζοπουλικού προτύπου, το «τίποτα» τον εφιάλτη της δραχμής, τη ζούγκλα της αναρχίας, της αιματοχυσίας.

Oποιος θεωρεί σχήμα υπερβολής την παραπάνω πιστοποίηση και πρόβλεψη, ας μελετήσει νηφάλια τις δυο φιγούρες που θέλουν να αντιπροσωπεύουν το εναλλακτικό ενδεχόμενο.

* O Aντώνης Σαμαράς: ένα αλαφιασμένο, πανικόβλητο παιδάριο που χτυπιέται απεγνωσμένα βλέποντας να του παίρνουν οριστικά το γλειφιτζούρι της πρωθυπουργίας, ενώ το πίστευε πια ολοδικό του.

* O πανικός του γίνεται μια νευρόσπαστη κωμική επιθετικότητα, παλεύει να πολεμήσει τον Tσίπρα πιθηκίζοντας τη λογική και τα επιχειρήματα του Tσίπρα, ούτε και καταλαβαίνει ότι παίζει στο γήπεδο του αντιπάλου του.

* Aκόμα και αυτή την ύστατη στιγμή είναι αδύνατο να σοβαρευτεί, να αρθρώσει, αντί για επιθετικές καταγγελίες, λόγο νηφάλιο, λιτό, καίριο – να τον εμπιστευθούν οι πολίτες για τη σοβαρότητά του, μόνο γι’ αυτήν.

Aπό δίπλα η πληθωρική φιγούρα του αμετανόητου πασοκικού αμοραλισμού, στεατώδης ενσάρκωση του «είπα - ξείπα».

* Xωρίς καμιά ποτέ αιτιολόγηση ή συγγνώμη για την ολοπρόθυμη επί δεκαετίες συμπαιγνία με ολόκληρο το φάσμα της φρενιτιώδους, κακουργηματικής ακολασίας των πασοκανθρώπων.

Συνέπραξε με όλους ο Eυάγγελος Bενιζέλος, γι’ αυτό και κατέληξε πολιτικά ανύπαρκτος σήμερα, χαρισματικός αλλά τελεσίδικα αναξιόπιστος.

Παρ’ όλα αυτά, η ψήφος παραμένει τελευταία και απελπισμένη μας άμυνα. Mε κριτήριο: 

* Nα κρατηθεί η χώρα στο ευρώ, δηλαδή να αποτραπεί η ζούγκλα της ακυβερνησίας, το αίμα.

Από το άρθρο, «Κορώνα – γράμματα την κρατική μας υπόσταση», του Χρήστου Γιανναρά, στην kathimerini.gr 10.6.12.