Υπουργείο… Παιδιάς και Δια Βίου…. Αμάθειας

Το νομοσχέδιο για την ανώτατη παιδεία ήταν μια από τις λίγες μεγάλες μεταρρυθμίσεις που έγιναν τα τελευταία χρόνια χωρίς να προβλέπεται από το Μνημόνιο. Ισως γι’ αυτό καρκινοβατεί.

Χωρίς την τρόικα να πιέζει για την εφαρμογή των νόμων και χωρίς τους τριμηνιαίους ελέγχους, το υπάρχον πολιτικό σύστημα αδυνατεί να ξεχωρίσει δύο γαϊδουριών άχυρα ή έστω να εφαρμόσει μια στοιχειώδη αλλαγή.

Δυστυχώς οι πολιτικοί μας δεν είναι δέσμιοι του πολιτικού κόστους, όπως συνηθίζουμε να λέμε. Είναι δέσμιοι συντεχνιών, οι οποίες με τον τσαμπουκά τους εμποτίζουν την κοινωνία με τα δικά τους ήθη.

Απόδειξη του προλεχθέντος είναι ότι οι προηγούμενες κυβερνήσεις μπόρεσαν τελικά να κόψουν μισθούς και συντάξεις οριζόντια, αλλά έκαναν τα στραβά μάτια σε μηχανικούς, δικηγόρους, πρυτάνεις κ.λπ.

Οι ηγεσίες των συντεχνιών έχουν προνομιακή πρόσβαση στους διαδρόμους της εξουσίας και διατηρούν τα προνόμιά τους με τον τρόπο που τα απέκτησαν.

Αυτό ισχύει και για τους πρυτάνεις των πανεπιστημίων. Αφού δίδαξαν επί ένα έτος εμπράκτως στην ελληνική κοινωνία την ανομία, ήρθε η ώρα να δικαιωθούν.

Ο νόμος δεν εφαρμόστηκε ποτέ και η άρνηση εφαρμογής του έγινε επιχείρημα... ακαταλληλότητάς του. Έτσι ακούσαμε από την «πνευματική -τρομάρα μας!- ηγεσία» του τόπου ότι νόμος ψηφισμένος από τα 4/5 της Βουλής δεν ισχύει επειδή διαφωνούν κάποια φοιτητικά γκρουπούσκουλα, συν εκείνοι που (σε συνδιαλλαγή με αυτά τα γκρουπούσκουλα) κατέχουν την κουτάλα στα ΑΕΙ.

Ακούσαμε κι άλλες ιλαρότητες, όπως ότι η αξιολόγηση δεν ταιριάζει στα ελληνικά ΑΕΙ, διότι πρέπει να είναι «απροϋπόθετα», ή ότι συστήματα που εφαρμόζουν τα μεγαλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου δεν προάγουν την επιστήμη· προφανώς τα ελληνικά ΑΕΙ αποτελούν φάρο της γνώσης όλου του κόσμου κι ας μην τα γνωρίζει κανείς.

Βεβαίως στη χώρα μας ισχύουν δύο πράγματα: «ό,τι δηλώσεις είσαι» και «μ’ αγώνες συντηρούμε τα προνόμιά μας». Σύμφωνα με όσα διαβάζουμε, ο δρόμος για τη δικαίωση της ανομίας (και τη συνακόλουθη καταρράκωση του κύρους των νόμων) έχει ανοίξει.

Η νέα ηγεσία εξετάζει πέντε αλλαγές στον νόμο για τα ΑΕΙ, έτσι ώστε να διατηρηθεί όσο περισσότερο από το υπάρχον τέλμα. Εκτός από τα χατήρια των άνομων πρυτάνεων, υπάρχει η σκέψη να επαναθεσπιστεί η συμμετοχή των φοιτητοπατέρων στην εκλογή διοικήσεων των πανεπιστημίων, έτσι ώστε να συντηρηθεί η δυσώδης συναλλαγή μεταξύ των συνδικαλιστών (και κατά κανόνα αιωνίων φοιτητών) και πρυτανικών αρχών.

 Από το άρθρο, «Ενα βήμα μπρος και πέντε πίσω;», του Πάσχου Μανδραβέλη tovima.gr 27.6.12.

Ο Αμετανόητος Κομματόμυαλος ΣΑΜαράς για να «λύσει το πρόβλημα» στο υπουργείο παιδείας τοποθετεί υφυπουργό τον πολέμιο του νόμου για τα ΑΕΙ, (που ψήφισε και η ΝΔ), πρύτανη του πανεπιστημίου Πελοποννήσου. 

Το ίδιο και ο κυβερνητικός εταίρος Μπενι(ζέλος), που δεν βάζει βέτο για τον εν λόγω υφυπουργό....