Κερατέα και Πάσης Ελλάδος [να (Π)ούμ(ε)]

Ξεχείλωσαν πάλι οι αριστερές αναλογίες. Αυτή τη φορά για το θέμα της Κερατέας. Ανασκαλεύτηκαν μνήμες της Λωρίδας της Γάζας.

Στην Ελλάδα, οι κάτοικοι της Κερατέας και των άλλων περιοχών εξήντλησαν τα δημοκρατικά μέσα και αρνούνται τον δημοκρατικό κανόνα.

Προσέφυγαν πολλάκις στο Συμβούλιο της Επικρατείας και αυτό, παρ’ όλο που δεν φημίζεται για οικοκτονικές διαθέσεις, έδωσε το πράσινο φως να προχωρήσουν τα έργα.

Οι κάτοικοι της Κερατέας μπορούν να διαφωνούν με την απόφαση. Εχουν κάθε δικαίωμα. Μπορούν ακόμη και να την υβρίζουν. Κι αυτό δικαίωμά τους, είναι. Δεν μπορούν, όμως, παρά να την εφαρμόσουν.

Αυτό που αναδεικνύεται και στην υπόθεση της Κερατέας είναι ο ευρύτερος κύκλος των χειροκροτητών κάθε ανομίας σ’ αυτόν τον τόπο.

Πέρα από το ΚΚΕ που θέλει να γκρεμίσει τον παγκόσμιο καπιταλισμό διά της ανυπακοής στην Ελλάδα,

Υπάρχουν κι όλα εκείνα τα τζάνκια της μεταπολίτευσης που φτιάχνονται με όρους όπως «αντίσταση», «ωμή αστυνομική καταστολή», «χούντα», «κατοχή» κ.λπ.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ωραίοι οι νοικοκυραίοι της Κερατέας. Αφού αρκετοί εξ αυτών καταπάτησαν δημόσια περιουσία για να κτίσουν τα σπίτια, τις αποθήκες τους και τους κήπους τους,

Τώρα παριστάνουν τους επαναστάτες που τα έχουν πάρει στο κρανίο γιατί με τα ΧΥΤΑ θα υποβαθμιστεί η αξία της ακίνητης περιουσίας τους.

Πρώτα λεηλατώ και ύστερα παριστάνω τον πολίτη με μέτωπο καθαρό.

Εγώ, ας πούμε που το βράδυ βγάζω ένα σκασμό ως νταβατζής λευκής σαρκός, το πρωί στο σχολείο είμαι καθηγητής των θρησκευτικών.

Από τα άρθρα: «Οι χειροκροτητές της ανομίας», του Π. Μανδραβέλη στην Καθημερινή 10.2.11και «Καφρίλα»του Δ. Δανίκα στο Βήμα 12.3.11

Η Λιβύη του Καντάφι και η Επιλεκτική Αριστερή «Ευαισθησία» (Β΄)

ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα-Παρλαπίπα είπε:

«Όπως στη Γιουγκοσλαβία, στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ, με φύλλο συκής τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, γίνεται αυτή τη στιγμή μια ιμπεριαλιστική επέμβαση... που στρέφεται αντικειμενικά εναντίον του λαού της Λιβύης»

Προφανώς εννοεί η «ποιήτρια» ότι οι βομβαρδισμοί που κάνουν τα κανταφικά όπλα «στρέφονται αντικειμενικά υπέρ του λαού της Λιβύης»!!

Σ(Φ)ΥΡΙΖΑ, Παναγιώτης Λαφαζάνης-Θαμαστρελάνεις είπε:

«Ο βρώμικος πόλεμος που είναι έτοιμη να εξαπολύσει η Δύση κατά της Λιβύης δεν έχει καμιά απολύτως σχέση με τη διάσωση ανθρώπων και τη δημοκρατία, αλλά αφορά τον ληστρικό έλεγχο των πετρελαίων της γειτονικής χώρας και τον έλεγχο των εξεγέρσεων και των εξελίξεων στον αραβομουσουλμανικό κόσμο».

Προφανώς και εδώ ο «ποιητής» εννοεί ότι έπρεπε να αφεθεί ελεύθερος να συνεχίζει τη σφαγή του λαού του ο «ευγενής» και «εκκεντρικός» Καντάφι, διότι έτσι τα πετρέλαια της Λιβύης θα τα καρπωνόταν μόνο η οικογένεια του σχιζοφρενή δικτάτορα….

Η «ιδιομορφία» της ελληνικής αριστεράς, είναι να κόβει και να ράβει την ηθική στα μέτρα της, όπως τη βολεύει!!

Από ηθικό στραβισμό πάτε καλά Σύντροφοι. Καληνύχτα …..


Εδώ πρέπει να «επαινέσουμε» και το «Σύντροφο» Καρατζαφέρη- Κωλοτούμπα, που από «δεξιό» ηθικό στραβισμό συνέπλευσε με τον ηθικό στραβισμό των αριστερών για τη Λιβύη. Αμήν!

Οι «Αλήθειες» του ΓΑΠ και η Παρέλαση των…. Υπουργών

Η Λιβύη του Καντάφι και η Επιλεκτική «Αριστερή Ευαισθησία» (Α΄)

Η επιλεκτική «ευαισθησία» της ελληνικής θολο-αριστεράς για την «υπεράσπιση» της ελευθερίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αποκαλύφθηκε μεγαλοπρεπώς για άλλη μια φορά με την εξέγερση των λαών στις αραβικές χώρες.


Ούτε μια διαδήλωση των Ελλήνων αριστερών, «υπερασπιστών των ανθρώπινων αξιών», υπέρ των καταπιεσμένων Αράβων που σφαγιάζονται από τους δικτάτορες δυνάστες τους….

Δυστυχώς για τους Άραβες καταπιέζονται από Δικτάτορες «σοσιαλιστικού» τύπου!!

Όσο έσφαζε επί εβδομάδες το λαό του ο επί 42 χρόνια δικτάτορας σχιζοφρενής Καντάφι, οι θολοκουλτουριάρηδες της αριστεράς καμία διαμαρτυρία, καμία διαδήλωση, καμία συμπαράσταση στους σφαγιαζόμενους Λίβυους….

Όταν επενέβη ο ΟΗΕ, έπειτα και από αίτηση του Αραβικού Συνδέσμου να προστατευθούν οι Λίβυοι από τις σφαγές του Καντάφι, ξύπνησαν τα «ανθρωπιστικά» ανακλαστικά του ΚΚΕ, του Σ(Φ)ΥΡΙΖΑ, και συναφών αριστερών και αριστερίστικων «δυνάμεων».

Τώρα οι «Αντιπολεμικές» πορείες και διαδηλώσεις είναι Ενάντια στους φονιάδες των λαών που βομβαρδίζουν το λαό της Λιβύης.

Κατά τους «ανθρωπιστές» θολο-αριστερούς θα έπρεπε να αφήσουν τον παράφρονα δικτάτορα να ολοκληρώσει τις σφαγές των εξεγερμένων,

- Και ας τους έσφαζε με μισθοφόρους που τους πλήρωνε με χρήματα του λιβυκού λαού.

Όλος ο πλούτος της Λιβύης σε ξένες τράπεζες σε λογαριασμούς του σχιζοφρενή δικτάτορα και της οικογένειας του,

- Mε την Έγκριση…. ΚΚΕ, Σ(Ξ)ΥΡΙΖΑ και λοιπών «προοδευτικών» δυνάμεων!!.

Τελικά, όπως λέτε, για Όλα φταίει η…. (Δυτική-Αστική) Πλουτοκρατία. Μπράβο Σύντροφοι!!

Το Κυνήγι…. Ακινήτων του Δημοσίου, η «Ανάπτυξη» και ο….Joe-ΓΑΠ-Dalton

Στο Φαλίρισμα μας Οδηγούν οι Άχρηστοι (Πολιτικοί-Συνδικάλες) (Β΄)

Οταν στην πορεία της ζωής βρεθείς αντιμέτωπος με ένα σοβαρό πρόβλημα, τόσο σοβαρό ώστε να απειλεί την ύπαρξή σου, ένα πρόβλημα το οποίο όσο και αν πασχίζεις να λύσεις δεν τα καταφέρνεις, τι κάνεις; Εφόσον είναι δυνατόν, βρίσκεις έναν τρόπο για να απαλλαγείς από αυτό.

Πολύ φοβάμαι ότι ίσως έλθει η στιγμή όπου η αρχή αυτή θα ισχύσει και για την περίπτωση της Ευρώπης και του ελληνικού προβλήματός της.

Είναι αλήθεια ότι δεν προβλέπεται τρόπος έξωσης της Ελλάδας από την Οικονομική και Νομισματική Ενωση.

Αυτό όμως δεν σημαίνει κιόλας ότι δεν πρόκειται ποτέ να βρεθεί ο τρόπος. Είναι καθαρά ζήτημαστάθμισης του κόστους της απόφασης σε βάθος χρόνου:

Αν, στην πορεία της κρίσης, αποδειχθεί ότι η ζωή μαζί με την Ελλάδα είναι ασύμφορη σε σχέση με τη ζωή χωρίς την Ελλάδα, κανείς δεν θα λυπηθεί αν τη δει να παίρνει τον δρόμο της εξόδου – κι ας είναι η ωραιότερη χώρα του κόσμου, που κατοικείται από τον εξυπνότερο λαό του κόσμου.

Βέβαια, όλα αυτά θα μπορούσαν να ισχύουν υπό μίαν προϋπόθεση μόνον: ότι η Ελλάδα δεν καταφέρνει να πείσει τους εταίρους της στην ΟΝΕ για τη διάθεσή της να κάνει με δική της πρωτοβουλία τα απαραίτητα για τη σωτηρία της.

Αυτό μένει να αποδειχθεί και είναι το σημείο στο οποίο βρισκόμαστε τώρα. Πήραμε, λοιπόν, την «ανάσα» της επιμήκυνσης, της πτώσης του επιτοκίου και της δυνατότητας αγοράς ελληνικών ομολόγων από την ΕΚΤ.

Τώρα όμως πρέπει να αποδείξουμε ότι μπορούμε να αναμορφώσουμε τις δομές της οικονομίας και να θεραπεύσουμε χρόνιες παθογένειες, ορισμένες των οποίων ανάγονται στην εποχή της ίδρυσης του σύγχρονου ελληνικού έθνους–κράτους.

Μπορούμε να το αποδείξουμε σε όλους και πρώτα απ’ όλα σε εμάς τους ίδιους;

Από το άρθρο, {«Κεφάλια έξω», αλλά μόνο για λίγο}, του Στέφανου Κασιμάτη στην Καθημερινή 16.3.11.

Ο ΓΑΠ, ο Κολλητός Καντάφι, ο Πάγκαλος και ο (Τ)ΣΥΡΙΖΑ

Στο Φαλίρισμα μας Οδηγούν οι Άχρηστοι (Πολιτικοί-Συνδικάλες) (Α΄)

Υπάρχει ένα κρίσιμο ερώτημα και όποιος γνωρίζει την απάντησή του μπορεί να προβλέψει τις εξελίξεις στη χώρα μας.

Το ερώτημα είναι πότε θα σταματήσει η Ελλάδα και η αναδιάρθρωση του χρέους της να συνιστούν απειλή για τις γερμανικές και γαλλικές τράπεζες αλλά και το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Πότε, δηλαδή, θα μπορεί να πει το Βερολίνο ότι «εντάξει, τώρα και να κάνετε ένα κούρεμα της τάξης του 40% στα ομόλογά σας δεν μας πειράζει, είμαστε προετοιμασμένοι και προφυλαγμένοι».

Οι Γερμανοί, αλλά και οι άλλοι βασικοί δανειστές μας, θα ήθελαν αυτό το «συμβάν» να γίνει οργανωμένα και μέσα σε απόλυτα ελεγχόμενες συνθήκες.

Εδώ όμως γεννιούνται δύο άλλα ερωτήματα• πόσο θα μας αντέξουν αν συμπεριφερόμεθα σαν να μην ξέρουμε ότι έχουμε χρεοκοπήσει και πόσο θα αντέξει η σημερινή ελληνική κυβέρνηση.

Είμαστε εκτός στόχων στα έσοδα, δεν έχει γίνει ουσιαστική περικοπή κρατικής σπατάλης και οι μεταρρυθμίσεις βρίσκονται είτε στο ράφι είτε στα χαρτιά.

Αν η κυβέρνηση Παπανδρέου συνεχίσει να λειτουργεί όπως τις τελευταίες εβδομάδες, αυτό σημαίνει ότι θα φτάσουμε τον Μάιο να είμαστε έτοιμοι για μια κόκκινη κάρτα από την τρόικα.

Οι άνθρωποί της περιμένουν στη γωνία μετά το «άδειασμα» που υπέστησαν από την κυβέρνηση για τα 50 δισ., ενώ αισθάνονται ότι έχει μειωθεί δραματικά ο αριθμός των υπουργών με τους οποίους μιλούν την ίδια «γλώσσα». Εχουν γίνει δηλαδή από τεσσερισήμισι, δύο και κάτι...

Τις επόμενες εβδομάδες, αυτό θα κριθεί από το αν ο κ. Παπανδρέου θα λυγίσει απέναντι στο παλιό καλό βαθύ ΠΑΣΟΚ που θα του δείξει τα «δόντια» του σε όλα τα μέτωπα, από τις ιδιωτικοποιήσεις μέχρι το κλείσιμο των σχολείων κ.λπ. κ.λπ.

Η μάχη θα είναι σκληρή και το βαθύ ΠΑΣΟΚ θα έχει πολλούς συμμάχους στην Αριστερά, στη ρητορεία σημαντικού μέρους της Ν.Δ. και στις φωνές του λαϊκισμού που δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα.

Η έκβαση της μάχης ίσως εν τέλει κρίνει το αν θα γίνει αναδιάρθρωση επισήμως και συντεταγμένα βάσει σχεδίου ή άναρχα και με απίστευτους κοινωνικούς και πολιτικούς κλυδωνισμούς.

Από το άρθρο, «Συντεταγμένα ή άναρχα;», του Αλέξη Παπαχελά στην Καθημερινή 16.3.11.

«Έρχονται» Επενδύσεις, οι «Μετατάξεις» και το «Κυνήγι» της Φοροδιαφυγής

Συνδικάλες Gr…… Ζουν και Βασιλεύουν

Από τον περασμένο Απρίλιο που το μνημόνιο μπήκε στη ζωή μας, πιστέψαμε ότι τη χώρα θα την κυβερνά η Τρόικα της ΕΕ του ΔΝΤ και της ΕΚΤ.

Μετά τις τελευταίες αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής φαίνεται πως η έξοδος της χώρας από τη κρίση, εξαρτάται από μια άλλη Τρόικα, εγχώρια αυτή τη φορά και… αμετανόητη.

Το αν θα εκποιηθούν Τουριστικά ή Ολυμπιακά Ακίνητα, αν θα μεταβιβαστεί σε ιδιώτες κι άλλο κομμάτι του ΟΤΕ, ή αν θα ιδιωτικοποιηθεί το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο ή η ΔΕΗ δεν εξαρτάται από τις αποφάσεις του κ. Γ. Παπανδρέου ή του κ. Γ. Παπακωνσταντίνου.

Εξαρτάται κυρίως από τις διαθέσεις του κ. Π. Κούτρα της ΟΜΕ -ΟΤΕ του κ. Ν. Φωτόπουλου της ΓΕΝΟΠ- ΔΕΗ και του κ. Σπ. Παπασπύρου της ΑΔΕΔΥ, που απειλούν ήδη να κατεβάσουν τους εργαζόμενους στους δρόμους αν η κυβέρνηση επιμείνει στο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων.

Πρόκειται για τους συνδικαλιστές του ΠαΣοΚ που αρνούνται κάθε εκποίηση δημόσιας περιουσίας με το φοβερό σκεπτικό, ότι δεν αναφέρει κάτι τέτοιο το πρόγραμμα του ΠαΣοΚ που εγκρίθηκε από το συνέδριο.


Πρώτον, όλα τα άλλα που έχει κάνει το ΠαΣοΚ τους τελευταίους 18 μήνες, έχουν εγκριθεί από κανένα συνέδριο;

Δεύτερον, υπάρχει καμιά απόφαση του συνεδρίου του ΠαΣοΚ που να αναφέρει ότι οι ομοσπονδίες εργαζομένων που ελέγχονται από πράσινους συνδικαλιστές, δικαιούνται όλα αυτά τα προνόμια και τις παχυλές επιχορηγήσεις που έχουν εισπράξει τα τελευταία χρόνια;

Τρίτον, υπάρχει πουθενά γραμμένο στο Σύνταγμα ότι την χώρα κυβερνά η εκλεγμένη από τον λαό κυβέρνηση, μαζί με τους κρατικοδίαιτους συνδικαλιστές της;

Αλλά δεν φταίνε οι συνδικαλιστές. Κυρίως φταίνε εκείνοι που τους υποθάλπουν ακόμη και σήμερα…

Από το άρθρο, «Η τρόικα των συνδικαλιστών», του Β. Χιώτη στο Βήμα 15.3.11

Οι «Αντιμνημονιακοί» του Χρέους, η «μη» Πώληση και η «Επανάσταση» ΓΑΠ

Ο Νταβούτογλου και οι Νεοραγιάδες (Β΄)

Παραζαλισμένη από την πτώχευση που κρέμεται σα σπάθη πάνω απ’ τα κεφάλια μας, η Ελλάδα ξεχνά ότι και η ίδια η πτώχευση μας ήρθε σαν κεραμίδα γιατί δεν θέλαμε να τη δούμε να έρχεται, ενώ ήταν νομοτέλεια.

Αντίστοιχα, δεν συνειδητοποιεί ότι η ελληνοτουρκική ισορροπία σκληρής ισχύος έχει ξεφύγει από κάθε ανεκτό επίπεδο ασφαλείας, ενώ η Τουρκία ουδέποτε έπαψε να είναι επιθετική – το αντίθετο μάλιστα.

Μάλιστα, η απώλεια ισορροπίας δεν αφορά μόνον την δύναμη στον αέρα όπου η «ψαλίδα» ανοίγει κατά τρόπο που δεν έχει προηγούμενο, τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά,

Αλλά, τώρα, πλέον, για πρώτη φορά χάνεται σταδιακά αλλά σταθερά και το παραδοσιακό συγκριτικό ελληνικό στρατηγικής σημασίας πλεονέκτημα στη θάλασσα.

Φυσικά, ο φίλος μας ο κύριος Αχμέτ, δεν είναι αφελής. Αυτά όλα τα γνωρίζει πολύ καλά.

Ξέρει μάλιστα ότι, όσο περνά ο καιρός, με ορίζοντα το 2015 – 2018, τα τουρκικά εξοπλιστικά προγράμματα σε μεγάλο βαθμό θα τείνουν να ολοκληρωθούν με τις παραδόσεις πολύ σημαντικών και ουκ ολίγων μονάδων τόσο στο τουρκικό ναυτικό, όσο, αμέσως μετά, και στην τουρκική αεροπορία.

Με αυτά τα δεδομένα άλλωστε είναι που και ο Τούρκος πρωθυπουργός Ερντογάν μας καλεί συχνά να περικόψουμε τις αμυντικές δαπάνες και να μην βλέπουμε εχθρούς που δεν υπάρχουν, για να βελτιώσουμε τα οικονομικά μας.

Προτίθεται λέει κι εκείνος να κάνει το ίδιο, παραλείποντας βέβαια να πει ότι, πρώτα, θα έχει σχεδόν ολοκληρωθεί το μεγαλύτερο εξοπλιστικό πρόγραμμα που γνώρισαν ποτέ οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις που σήμερα βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.

Η Ελλάδα βρίσκεται ήδη με αισθητά μειωμένη ισχύ, ενώ η Τουρκία με σημαντικά αυξημένη, πραγματικότητα που, αν δεν κάνουμε κάτι, πριν από το τέλος της τρέχουσας δεκαετίας θα καταστεί μη αναστρέψιμη. Τι θα γίνει μέχρι τότε;

Θα υπάρξει συντριπτική τουρκική υπεροχή στον αέρα με τα τύπου στελθ αεροσκάφη JSF που θα αποκτήσει η Αγκυρα και τον τεράστιο αριθμό από τα αναβαθμισμένα της (περισσότερα από 200) F – 16, καθώς κι έναν πρωτοφανή στόλο με δεκάδες φρεγάτες, κορβέτες και αεροσκάφη και ελικόπτερα ναυτικής συνεργασίας.

Μέρα με τη μέρα, συστηματικά και αποτελεσματικά, η Τουρκία χτίζει έναν πολύ ισχυρό πολεμικό βραχίονα και το γνωρίζει πολύ καλά,

Όπως πολύ καλά γνωρίζει και ότι οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις όχι μόνον δεν βελτιώνονται, αλλά, αντιθέτως και οι υπάρχουσες βρίσκονται σε τροχιά πολλαπλής συρρίκνωσης.

Υπάρχει πριν απ’ όλα μια θεμελιώδης προυπόθεση που πρέπει να εκπληρωθεί:

Να συνειδητοποιήσουμε ότι πρέπει κάτι να κάνουμε και να μην κάνουμε ότι δεν βλέπουμε το δυνητικό, έστω, κίνδυνο,

Ο οποίος ασφαλώς αυξάνει μέσα από τη δημοσιονομική κατάρρευση και από τον οποίο ουδείς, πλην του εαυτού μας, πρόκειται να μας προστατεύσει.

Από το άρθρο, «Από τον Ακτουνά στον Νταβούτογλου», του Γεωργίου Π. Μαλούχου στο ΒΗΜΑ 9.3.11

H….Λερναία Βουλή του Μαζί τα Κάνανε και ο Απλός (Αμέριμνος) Πολίτης

Ο Νταβούτογλου και οι Νεοραγιάδες (Α΄)

Αν υπάρχει κάτι που πρέπει να αναγνωρίσει κανείς στους Τούρκους, αυτό αναμφίβολα είναι η σταθερότητα κι η επιμονή τους.

Τα χρόνια έρχονται και φεύγουν, οι κυβερνήσεις, ακόμα και τα καθεστώτα αλλάζουν στην Αγκυρα, όμως η πολιτική τους, ως προς τα ελληνοτουρκικά τουλάχιστον, δεν μεταβάλλεται. Μένει ακλόνητη σαν το γρανίτη.

Ποιος δεν θυμάται εκείνον τον καταπληκτικό υπουργό Γιλντιρίμ Ακτουνά – ψυχίατρο το επάγγελμα - που, στα μέσα της δεκαετίας του ’90, αναστάτωνε τη Θράκη με τις επισκέψεις του που σκοπό είχαν να καταδείξουν τη δήθεν καταπίεση της μουσουλμανικής μειονότητας από το ελληνικό κράτος;

Πέρασαν δεκαπέντε χρόνια από τότε, όμως η Θράκη εξακολουθεί να παραμένει αγαπημένος προορισμός Τούρκων υπουργών.

Σήμερα, την επισκέπτεται ο Αχμέτ Νταβούτογλου. Αφάνταστα πιο ευφυής, καλλιεργημένος και πιο «μέσα» στα διεθνή διπλωματικά δρώμενα,

Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών μας έκανε την τιμή χθες να… αναγνωρίσει την ελληνική κυριαρχία στο Καστελόριζο, το οποίο όμως πρώτα έσπευσε να… «μεταθέσει» από το Αιγαίο και να το τοποθετήσει στη Μεσόγειο…

Πριν φύγει για τη Θράκη, «αναγνώρισε» επίσης το γεγονός ότι αυτή αποτελεί «αναπόσπαστο τμήμα της ελληνικής επικράτειας».

Μάλιστα. Ευχαριστούμε κύριε Αχμέτ. Καλά, μπορεί να πει κάποιος, κακό είναι δηλαδή που το λέει; Τι τον… αποπαίρνετε τον άνθρωπο. Κακό; Καθόλου!

Φανταστείτε όμως, λ.χ. να επισκεφθεί ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών την Ολλανδία και να δηλώσει ότι «το Αιντχόβεν είναι αναπόσπαστο κομμάτι των Κάτω Χωρών», ή τη Γαλλία και να πει το ίδιο για το Στρασβούργο και την Αλσατία…Γέλιο που θα γίνει…

Όμως, το τι λέει ή τι δεν λέει ο αγαπητός μας κύριος Αχμέτ, στην πραγματικότητα, πολύ μικρή σημασία έχει.

Αντιθέτως, εκείνο που έχει πολύ μεγάλη σημασία, είναι η ισορροπία ισχύος μεταξύ των δύο κρατών, της Ελλάδας και της Τουρκίας.

Κι αυτή, από τα χρόνια του Ακτουνά μέχρι σήμερα, έχει επιβαρυνθεί δραματικά εις βάρος μας, με δική μας ευθύνη: παρά τα δισεκατομμύρια που ξοδέψαμε σε όπλα μετά τα Υμια,

Αν λ.χ. ένα αντίστοιχο περιστατικό επαναλαμβανόταν αύριο το πρωί, η Ελλάδα θα ήταν ακόμα λιγότερο έτοιμη να το αντιμετωπίσει απ’ όσο ήταν το 1996.

Από το άρθρο, «Από τον Ακτουνά στον Νταβούτογλου», του Γεωργίου Π. Μαλούχου στο ΒΗΜΑ 9.3.11

Οι Παραχωρήσεις της Κυβέρνησης ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ η Διεφθαρμένη Χώρα και ο Βασιλιάς ΓΑΠ

Ελλάς….. Σοβιετικού Τύπου (Ι΄)

Την χρεωκοπία του σοβιετικού μοντέλου το 1989 ακολούθησε η ραγδαία και συνολική κατάρρευση όλων των κομμουνιστικών καθεστώτων, πλην της Βόρειας Κορέας.

Το Ελληνικό μοντέλο, ένα υβρίδιο σοβιετικών αντιλήψεων, μεσαιωνικών επιβιώσεων και ληστρικού ψευδοκαπιταλισμού,

- Χρεωκόπησε είκοσι χρόνια αργότερα, απλώς και μόνον διότι είχε την βαλκανική ευφυία να ενταχθεί οικονομικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση, χωρίς όμως ποτέ να προσαρμοστεί στον ευρωπαϊκό τρόπο του σκέπτεσθαι και του οικονομείν.

Η αυταπάτη του, προϊόν αλαζονείας, ήταν ότι το παιχνίδι αυτό θα διαρκούσε εσαεί.

Αλλά τέτοιου είδους φαυλοκρατικές ισορροπίες δεν διαρκούν αιωνίως, όπως γνωρίζει και ένας πρωτοετής φοιτητής Ιστορίας ευρωπαϊκού πανεπιστημίου.

Και, οπωσδήποτε, μία ιθύνουσα τάξη που διαμόρφωσε την ιδεολογική της συνείδηση με άξονα την απόρριψη της αστικής κοινωνίας και την καταγγελία του καπιταλισμού,

- Είναι εντελώς-μα εντελώς-αδύνατον να συγκροτήσει σύγχρονο κράτος, στην θέση των ερειπίων της Μεταπολίτευσης.

Από το άρθρο, «Το τελευταίο σοβιετικό καθεστώς στην Ευρώπη», του Μελέτη Η. Μελετόπουλου Διδάκτωρος Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών Πανεπιστημίου Γενεύης.

Ναι στην "Αξιοποίηση" της…. Κυβέρνησης, "Όχι" Ξεπούλημα Δημόσιου Πλούτου

O Σαμαράς και η ΝΔ της ……Τρίχας Κατσαρής (Δ΄)

(Η τρίχα η…. κατσαρή αφορά ΑΥΤΗ που πρόσθεσε ο Σαμαράς στο νέο λογότυπο της ΝΔ)

Συνέχεια του διαλόγου μεταξύ Leonida – Victoria που έγινε στο antinews.gr και μεταφέρεται εδώ. Όλο το άρθρο-ανάρτηση-διάλογος στο link: http://www.antinews.gr/?p=69916

Victoria είπε:

Λεωνίδα πώς το λένε οι φίλοι μας οι πολιτικοί, χτυπάς ανοιχτές πόρτες.

Η κομματική μου προτίμηση πηγάζει από προσωποπαγή εκτίμηση. Ενδεχομένως γιαυτό έχω και εξιδανικευμένη εικόνα (το παραδέχομαι), γνώρισα και εστίασα σε καλά δείγματα.

Δηλαδή πιστεύω σε ανθρώπους (συγκεκριμένους και πολύ λίγους), όχι σε κόμματα με την έννοια των μηχανισμών, κομματαρχών, κλπ. Όμως για να μπορούν αυτοί οι άνθρωποι να προσφέρουν, σήμερα η κατάσταση είναι ότι εντάσσονται σε ένα πλαίσιο που λέγεται κόμμα.

Είμαι σίγουρη ότι η δομή και νοοτροπία που έχει ένα κόμμα εννοείται και τους κάνει να ασφυκτιούν (δεν το βλέπεις αυτό λιγουλάκι με το Σαμαρά;) αλλά ευτυχώς όλα αυτά είναι σε φάση αλλαγής.

Οπότε ας ελπίσουμε στο μέλλον να υπάρξει ένα πλαίσιο συμμετοχής, ένα υγιές πολιτικό σχήμα, που όπως λες να ενθαρρύνει άλλους άξιους να μετέχουν, όχι να χολοσκά τους άξιους και να προωθεί τη φύρα.

Το ζήτημα όπως σου ξαναείπα και νομίζω συνεννοούμαστε είναι το πώς θα έρθουν οι άξιοι στο πολιτικό σκηνικό και πώς θα μείνουν… Εντός κομμάτων, εκτός, όπως θες

Leonidas είπε: Αγαπητή Victoria,

Αν η πλειοψηφία των Ελλήνων «χτυπούσε ανοιχτές πόρτες», τότε θα είχαμε λύσει το πολιτικό μας πρόβλημα, όπως το ευχηθήκαμε προηγούμενα.

Δυστυχώς οι περισσότεροι Έλληνες (ακόμα) χτυπούν κομματικές πόρτες….

Εύχομαι να έχεις δίκιο για το Σαμαρά.

Πάντως για να δικαιωθείς, απαιτείται να μεταμορφωθεί σε Ηρακλή, για να ξεβρομίσει πρώτα τον κόπρο του οίκου της ΝΔ.

Μένει να το δούμε....

H Victoria μετά από αυτή την παραπάνω απάντηση του Leonida δεν συνέχισε…..

Και βέβαια, όπως δείχνουν τα πράγματα, η ΝΔ της…. Τρίχας Κατσαρής του Σαμαρά θα εξακολουθεί να κολυμπά…. στον Κόπρο της.

Βρέθηκαν Αυτοί που τα Έφαγαν, Οι Μαϊμούδες και το Νέο Νόμισμα