Στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές σημειώθηκε μικρή υποχώρηση του εκλογικού ποσοστού του ΚΚΕ και κάπως μεγαλύτερη του ΣΥΡΙΖΑ, σε σχέση με τις βουλευτικές εκλογές του 2007.
Η κ. Παπαρήγα και ο κ. Τσίπρας προσπαθούν να καλύψουν την εκλογική υποχώρηση των κομμάτων τους πίσω από την κλιμάκωση των κοινωνικών και διεκδικητικών αγώνων.
Τα στελέχη τους πρωταγωνιστούν στις κινητοποιήσεις για τη ματαίωση της επένδυσης της κινεζικής Cosco στο λιμάνι του Πειραιά και προκαλούν σε κάθε ευκαιρία -χαρακτηριστική η «επίσκεψη» εξαγριωμένων συνδικαλιστών στον υπουργό Εργασίας κ. Λοβέρδο- επεισόδια.
Η «ρουτίνα» αυτών των επισκέψεων έχει ως εξής: Ζητούν να δουν τον αρμόδιο υπουργό, η αντιπροσωπεία είναι πάντα υπεράριθμη, και αν αυτός δεν ικανοποιήσει τα αιτήματά τους, σκηνοθετείται επιτόπου η δυναμική λαϊκή διαμαρτυρία, (με δοκάρια σημαίες), που οδηγεί σε «απρόκλητη αστυνομική βία».
Τα δύο κοινοβουλευτικά κόμματα της Αριστεράς που πήραν στις τελευταίες εκλογές (4,60 + 7,54) = 12,14 συνολικό ποσοστό, έχουν πολύ μεγαλύτερη επιρροή από αυτή που αναλογεί στο ποσοστό τους, γιατί έχουν δημιουργήσει τον μπαμπούλα του πολιτικού κόστους.
Το ΠΑΣΟΚ πολλές φορές δεν τόλμησε στο παρελθόν να υιοθετήσει νεωτεριστικές απόψεις για την Παιδεία κ.ά. θέματα, με το επιχείρημα πως «θα χάσουμε πολύ από Αριστερά».
Η κεντροδεξιά παράταξη πάλι ντρέπεται να πει καν ότι έχει σχέση με τη Δεξιά λες και οι πελάτες της θα πάνε στον ΣΥΡΙΖΑ ή στο ΚΚΕ.
Το πρόβλημα είναι πως ποτέ καμία κυβέρνηση, του ενός ή του άλλου κόμματος εξουσίας, δεν θέλει να πει τα πράγματα με το όνομά τους, αφήνοντας την Aριστερά και τους συνδικαλιστές να διαμορφώνουν την κοινή γνώμη.
Η Cosco στο λιμάνι του Πειραιά θα σπάσει το ασύμφορο κρατικό μονοπώλιο του ΟΛΠ. Θα εισάγει τον ανταγωνισμό.
Αυτό ακριβώς είναι που φοβάται η συντεχνία του Δημοσίου που καταχρηστικά ονομάζονται συνδικαλιστές της ΟΜΥΛΕ. Αυτό και η διατήρηση των αποδοχών τους, της τάξεως των 120.000 ευρώ ετησίως.
Δεν είναι οι μόνοι εκβιαστές. Παρόμοιες συμπεριφορές επιδεικνύουν οι συνδικαλιστές της Ολυμπιακής, της ΔΕΗ, του ΟΤΕ, του ΟΣΕ, των ΕΛΤΑ, των αεροδρομίων, της Εμπορικής Τράπεζας, των Ελληνικών Πετρελαίων. Όλοι του Δημοσίου φυσικά!!
Στις Βρυξέλλες, τα τελευταία χρόνια, κυκλοφορεί ένα ανέκδοτο για την αυθεντικότητα των ελληνικών στατιστικών στοιχείων: «Ποτέ μην ακουμπάς μια μπανάνα κοντά σε ένα χαρτί με ελληνικά στοιχεία. Θα πεταχτεί η μαϊμού…».
Το 2004 η ΝΔ παρέλαβε (οικονομικό) χάος από το ΠΑΣΟΚ και το ανέφερε στον «κηδεμόνα» του (ΕΕ), τώρα το 2009 το ΠΑΣΟΚ (ξανά)παραλαμβάνει χάος και το (ξανά)αναφέρει για να το …..λύσει ο «κηδεμόνας» του!!
Όμως και οι μαϊμούδες κάποτε παύουν να «ψυχαγωγούν», ιδίως αν είναι Πολυέξοδες!!
Έτσι αυτή τη φορά τελείωσαν οι μαϊμούδες, τα χαμόγελα και οι αβρότητες. Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας κ. Σαν Κλοντ Τρισέ λέει «τέρμα τα αστεία», ενώ ο επικεφαλής του Eurogroup, Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ, απειλεί «τα παιχνίδια τελείωσαν».
Πότε τα δύο κόμματα εξουσίας, που ο λαός τους έδωσε το 77,40% των ψήφων του, θα βάλουν στη θέση που τους ανήκει το ΚΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ του 12,14%, θα τολμήσουν τις πραγματικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται ο τόπος και θα πάψουν να κάνουν την Ελλάδα «Ρόμπα» στις Βρυξέλλες;;
Αποσπάσματα, (με προσθήκες Λεωνίδα), από τα άρθρα: «Επαναστατική γυμναστική», του Γ. Κύρτσου στη city press 16-10-2009. «Οι μεταρρυθμίσεις και το 12,14%», Του Αλέξη Παπαχελά, «Οι κοινωνικοί εκβιαστές», του Διονύση Γουσέτη και «Στις Βρυξέλλες δεν γελούν πια με τα στοιχεία της οικονομίας μας», του Γιώργου Mαντέλα, όλα στην Καθημερινή 21.10.09
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου