Ποιος θα μας Σώσει από τους "Καταλληλότερους";

Ο λόγος και η πρακτική που υιοθετεί κάποιος ως αρχηγός της αντιπολίτευσης προοιωνίζονται συνήθως τον τρόπο που θα κυβερνήσει.

Όπως δεν χρειάζονταν μαντικές ικανότητες να προβλέψει κανείς, πριν από έξι και πλέον χρόνια, ότι ο Καραμανλής Β΄ δεν θα έφερνε τον μεταρρυθμιστικό άνεμο ως πρωθυπουργός (αν και ο πάταγος της αποτυχίας του ήταν απρόβλεπτος), έτσι και σήμερα μπορεί βάσιμα κανείς να διαβλέψει ότι η κατρακύλα της χώρας δεν θα ανακοπεί ουσιωδώς αν τον διαδεχθεί στην πρωθυπουργία ο Παπανδρέου Γ΄.

Και οι δύο έχουν αξιοπρόσεκτα κοινά σημεία. Πρόκειται για πολιτικές μετριότητες, δίχως επεξεργασμένη άποψη για τη χώρα και, κυρίως, χωρίς πολιτικό θάρρος. Εκτοξεύθηκαν σε ηγετικά αξιώματα εξαιτίας του επωνύμου τους, όχι των ικανοτήτων τους ή κάποιου συμβολισμού που ενσάρκωνε η ηγεσία τους.

Επαγγελματίες πολιτικοί, μεγάλωσαν σε προνομιούχες πολιτικές οικογένειες έχοντας διαμορφώσει ιδιοκτησιακή αντίληψη για τα κόμματά τους και τους δημόσιους θεσμούς.

Το χειρότερο όμως είναι ότι δεν αντιλαμβάνονται τις βαθιές δομές που καθηλώνουν τη χώρα, τον συστημικό χαρακτήρα των προβλημάτων, την ιστορικότητά τους, αλλά τα ερμηνεύουν απλοϊκά ως αποτέλεσμα κακών κυβερνητικών επιλογών μόνο.

Δεν βλέπουν ότι οι εκάστοτε κυβερνητικές επιλογές συνήθως ερείδονται σε ένα υπόστρωμα ιστορικών νεοελληνικών εθισμών – αναξιοκρατίας, κομματισμού, πόλωσης, έλλειψης εμπιστοσύνης στους θεσμούς, ανοχής της παρανομίας, φατριασμού, αρχηγισμού, κρατικού πατερναλισμού, τοπικισμού και θυματοποιητικού λαϊκισμού.

Τριάντα πέντε χρόνια μετά τη μεταπολίτευση, ξέρουμε πλέον ότι η νοοτροπία «φύγε εσύ, να ’ρθω εγώ κι όλα θα αλλάξουν» είναι φενάκη. Η διαφθορά δεν καταπολεμήθηκε επειδή έφυγε το ΠΑΣΟΚ και ήρθε η Ν. Δ. το 2004, γιατί η διαφθορά δεν είναι θέμα χρώματος των κυβερνώντων, αλλά βαθιών διοικητικών δομών και νοοτροπιών.

Συγκρίνετε την προεκλογική συνέντευξη Καραμανλή στις 29/2/2004 με την προεκλογική συνέντευξη Παπανδρέου στις 20/9/2009 (και οι δύο στην «Καθημερινή») και θα δείτε εντυπωσιακές ομοιότητες: ένας στρογγυλεμένος, προγραμματικά κενός, αλλά επικοινωνιακά «αισιόδοξος» λόγος• πληκτική φλυαρία για «διάλογο» • η αναπόφευκτη αναφορά στην «πολιτική βούληση» για ένα «άλλο κράτος» και μια «νέα αρχή». Λόγια του αέρα!

Αυτό που απουσιάζει και από τους δύο ηγέτες είναι ακριβώς η ισχυρή βούληση – τα κότσια να εφαρμόσουν δύσκολες αλλά απαραίτητες αλλαγές, με πολιτικό κόστος.

Η καραμανλική επανίδρυση του κράτους κατέληξε σε φάρσα, ενώ η παπανδρεϊκή βούληση για την αναθεώρηση του άρθρου 16 εξανεμίστηκε τη στιγμή που συγκρούστηκε με το παγόβουνο του κρατικιστικού ΠΑΣΟΚ.

Η τρίτη γενιά των Παπανδρέου ετοιμάζεται να κυβερνήσει. Η τέταρτη υποθέτω ότι ήδη προπονείται.

Δεδομένου ότι ο Παπανδρέου Γ΄ δεν είναι νέος στην εκτελεστική εξουσία, μπορούμε να εικάσουμε πώς θα πολιτευθεί: με πληθώρα εξωυπηρεσιακών συμβούλων, παρακάμπτοντας τους δημόσιους λειτουργούς (όπως στο υπουργείο Εξωτερικών) • με το βαθύ ΠΑΣΟΚ συσπειρωμένο γύρω του, πνίγοντας τις όποιες εκσυγχρονιστικές πρωτοβουλίες μεταρρυθμιστών υπουργών του, με αναβλητικότητα και ισορροπισμούς.

Αν ο κ. Παπανδρέου κατανοούσε βαθιά τον φαύλο κύκλο των προβλημάτων που ταλανίζουν τη χώρα, θα διακινδύνευε μια απλή, αδάπανη και βαθιά συμβολική κίνηση: θα δεσμευόταν ότι, ένα μήνα μετά την εκλογή του, ο γενικός γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου και οι γενικοί γραμματείς των υπουργείων δεν θα είναι πολιτικώς επιλεγμένα πρόσωπα, αλλά ανώτατα στελέχη της διοίκησης.

Όποιος θέλει να κάνει ρήξεις, πρέπει πρώτα να διαρρήξει την παραδοσιακή σχέση του κυβερνώντος κόμματος με το κράτος, να δεθεί ο ίδιος στο κατάρτι της αξιοκρατίας και της ακομμάτιστης διοίκησης. Έτσι αρχίζει να λύνεται ο γόρδιος δεσμός του κομματισμού που πνίγει τη χώρα.

Φυσικά, δεν θα το κάνει. Ο κ. Παπανδρέου δεν έχει τη στόφα του ηγέτη των ρήξεων. Έχοντας μεγαλώσει στη σκιά του πατέρα του, δεν βρήκε ποτέ το θάρρος να διαπράξει συμβολική πατροκτονία: να χειραφετηθεί από τον πατέρα - αφέντη, να βρει τη δική του φωνή, να εμμείνει σε έναν νεωτερικό πολιτικό λόγο αισθητά διαφορετικό από τον παλαιοπασοκικό.

Ένας αποτυχημένος πρωθυπουργός φεύγει, ένας ανεπαρκής πρωθυπουργός έρχεται. Η κατρακύλα θα συνεχιστεί, ο ρυθμός της ίσως διαφέρει…

Από το άρθρο, «Ένας αποτυχημένος πρωθυπουργός φεύγει, ένας ανεπαρκής έρχεται…», του Xαρίδημου K. Tσούκα, (καθηγητής στο ALBA και στο Πανεπιστήμιο Warwick), στην Καθημερινή 27.9.09

ΝΔ + ΠΑΣΟΚ = ΜΗΔΕΝ ΣΤΟ ΠΗΛΗΚΙΟ!!

Ναι, το είπε ο ανελλήνιστος: «Και τι κατάφεραν οι αντίπαλοί μας; Μηδέν στο πηλήκιο»!

Υπήρξε υπουργός Παιδείας, υπουργός Εξωτερικών, ετοιμάζεται να είναι αυριανός πρωθυπουργός των Ελλήνων. Και δεν ξέρει να ξεχωρίσει το «πηλίκον» (αποτέλεσμα της διαίρεσης δύο αριθμών) από το «πηλήκιο» (στρατιωτικό κάλυμμα της κεφαλής).

Δεν φταίει που είναι ανελλήνιστος ο μεθοδικά κατασκευασμένος «ηγέτης». Δεν είχε παιδικά βιώματα πατρίδας στην Ελλάδα ούτε γλώσσα μητρική τα ελληνικά. Το κρίμα και η ιστορική ευθύνη είναι των παραιτημένων από τη σκέψη και την κρίση τους ψηφοφόρων.

Στην προεκλογική του εκστρατεία μιλάει μόνο για λεφτά, πώς θα μπουκώσει τον Ελλαδίτη της παρακμής με ψευδαισθητική ευζωία. Ούτε λέξη για τις τουρκικές έμπρακτες (καθημερινής βίας) απαιτήσεις κυριαρχίας στο Αιγαίο, για τα πολιτικά καμώματα του «κομμουνιστή» (αλλά νατοϊκής ποδηγέτησης) προέδρου της Κύπρου να νεκραναστήσει, μαζί με τον Ταλάτ, την εκτρωματική πανουργία του Ανάν.

Ούτε σχολίασε ποτέ (όπως και κανένας Ελλαδίτης πολιτικός) τον προγραμματικό αφελληνισμό της παιδείας και των θεσμών στην Κύπρο από το καθεστώς Χριστόφια.

Με ανελλήνιστη ηγεσία, βουβή και άλαλη για τα εθνικά θέματα, ο ορθολογισμός μεταγγίζει τον φόβο της σαφέστατα επαπειλούμενης συμφοράς. Γι' αυτό και οι επερχόμενες εκλογές θυμίζουν κάτι από τις αποφράδες εκείνες του 1920, έχουν μια πρόγευση φόβου προσφυγιάς, ξεριζωμού, ίσως αίματος.

Εναλλακτική λύση; Μα είναι φανερό πως δεν υπάρχει, ο ανελλήνιστος δεν έχει αντίπαλο. Η «Νέα Δημοκρατία» έχει τελειώσει πολιτικά, ήταν είκοσι χρόνια ανύπαρκτη ως αντιπολίτευση και πέντε χρόνια ανύπαρκτη ως κυβέρνηση.

Δεν πιστεύει αυτό το κόμμα σε τίποτα, το μόνο που ήθελε, και προσπάθησε υστερικά, ήταν να γίνει ΠΑΣΟΚ. Και δεν τα κατάφερε. Αποδείχτηκε, εκτός από εξωφρενικά ανίκανη, και ανήκεστα φαύλη.

Για την εξαφάνιση των «εθνικών» θεμάτων και της άμυνας από την προεκλογική ατζέντα θα μπορούσε να έχει υπάρξει κάποια παρήγορη παρέμβαση (συμβολική αντίσταση συλλογικής αξιοπρέπειας) της Ακαδημίας Αθηνών, της ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων, της ηγεσίας της Δικαιοσύνης.

Έχει μάλλον χαθεί η επίγνωση ότι μπροστάρηδες στην κοινωνία δεν μπορεί να είναι μόνο οι ανυπόληπτοι επαγγελματίες της εξουσιαστικής μονομανίας και ιδιοτέλειας.

Ποια είναι η αποτελεσματικότερη οδός για να αποτραπεί η αυτοδυναμία του ανελλήνιστου: Η αποχή; Η υπερψήφιση εξωκοινοβουλευτικών κομματιδίων «της πλάκας»; Το λευκό; Το άκυρο;

Στη δεκαετία του 1950 ή '60, αν ένας πολιτικός μιλούσε για «μηδέν στο πηλήκιο» θα είχε τελειώσει αυθημερόν την καριέρα του μέσα στον γενικό καγχασμό.

Μέσα σε πενήντα χρόνια οι Ελληνες ξεριζώθηκαν μεθοδικά από τη συνέχεια της γλώσσας τους, από την κοινή σάρκα και κοινωνούμενη πράξη του αυτοκαθορισμού τους, της ετερότητάς τους.

Αυτή η απώλεια φαίνεται πως πρέπει να μετρηθεί και με εδαφική συρρίκνωση. Το ιστορικό τέλος ιστορικών λαών πάντοτε εντοπίζεται και χαρτογραφημένο.

Περίληψη από το άρθρο, «Μηδέν στο πηλήκιο»!, του Χρήστου Γιανναρά στην Καθημερινή 27.9.09.

Ο ΟΟΣΑ και η Επανίδρυση του….. Χάους!!

Το κράτος στην Ελλάδα είναι υδροκέφαλο και άκρως συγκεντρωτικό, διαπιστώνει έκθεση του ΟΟΣΑ και καλεί την κυβέρνηση να προχωρήσει άμεσα στη διοικητική αναδιάρθρωση της χώρας με τη σύσταση ισχυρών αποκεντρωμένων μονάδων στην περιφέρεια που θα έχουν καθαρά αναπτυξιακό χαρακτήρα.

Η έκθεση, που συντάχθηκε από εμπειρογνώμονες του οργανισμού οι οποίοι παρέμειναν επί αρκετό διάστημα στην Ελλάδα, κάνει λόγο για την απουσία ουσιαστικά δημόσιων επενδύσεων που να καλύπτονται από ίδιους πόρους, διαπιστώνει ότι υπάρχει στρεβλή ανάπτυξη της περιφέρειας και των αστικών κέντρων, επαναφέρει στο προσκήνιο την επικάλυψη αρμοδιοτήτων και την έλλειψη συντονισμού μεταξύ των φορέων διακυβέρνησης, στηλιτεύει την κακή χρήση των κοινοτικών κονδυλίων και τις αδιαφανείς διαδικασίες και κάνει λόγο για εκτεταμένη διαφθορά, κυρίως στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, που τίθεται εμπόδιο στην εύρυθμη λειτουργία της αγοράς.

Συγκεκριμένα, στην έκθεση που παραδόθηκε στον πρώην υπουργό Εσωτερικών κ. Πρ. Παυλόπουλο η Ελλάδα χαρακτηρίζεται ως η πλέον συγκεντρωτική χώρα-μέλος του οργανισμού.

Η χώρα εμφανίζεται ως υπερχρεωμένη, καθώς οι δημόσιες επενδύσεις και οι δαπάνες καλύπτονται είτε από τον δανεισμό, που αποτελεί μια διαχρονική τάση από τη δεκαετία του 1980, είτε από τα ευρωπαϊκά κονδύλια. «Μετά το 1996», τονίζεται, «ο δανεισμός αποκτά μεγάλες διαστάσεις και μεταφέρεται απευθείας στις ΔΕΚΟ».

Ο ρυθμός απορρόφησης των κοινοτικών κονδυλίων κινείται στο 53% έναντι του 68% του μέσου όρου της Ενωσης και η χώρα καταλαμβάνει την τελευταία θέση σε απορροφητικότητα στην Ευρώπη.

Αν και η κινητικότητα του προσωπικού είναι ιδιαίτερα περιορισμένη, «συνιστά απειλή» η τάση των υπαλλήλων να μεταφέρονται και να στελεχώνουν τις κεντρικές υπηρεσίες με ρουσφετολογικές διαδικασίες.

Στην έκθεση γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στο ζήτημα της διαφάνειας στα οικονομικά του κράτους, καθώς δεν υπάρχει σαφής εικόνα για το πού πηγαίνουν οι πόροι, ενώ τονίζεται ότι υπάρχει πλήρης απουσία ενημέρωσης, «με αποτέλεσμα οι πολίτες να μην ξέρουν ούτε τι πληρώνουν ούτε πού διοχετεύονται τα χρήματά τους».

Στις δημοτικές επιχειρήσεις κυριαρχεί η διαφθορά και η έρευνα κάνει λόγο για ένα «ένα κενό πληροφόρησης», κυρίως όσον αφορά το ποιες υπηρεσίες παρέχονται.

«Η διοικητική μεταρρύθμιση στην Ελλάδα δεν προχώρησε» επισημαίνει η έκθεση, παρ΄ ότι είχε συμπεριληφθεί στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης Καραμανλή, ενώ παρατηρείται πλήρης απουσία συντονισμού για τις πολιτικές στο κράτος και αδυναμία εκπόνησης στρατηγικών σχεδίων.

Σχόλιο:

Ο ΟΟΣΑ (Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης) είναι ένας διεθνής οργανισμός 30 ευρωπαϊκών και άλλων χωρών, μεταξύ των οποίων και η χώρα μας, που υποστηρίζουν τις αρχές της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και της οικονομίας της ελεύθερης αγοράς.

Για οικονομία χώρου δεν αναφέρθηκαν οι 10 προτάσεις μεταρρύθμισης του ΟΟΣΑ προς την ελληνική κυβέρνηση, που άλλωστε μοιάζουν με αυτές που κάθε φορά πριν από τις εκλογές μας τάζουν, μεταξύ των «Λαγών με Πετραχήλια» και άλλων Παροχών!!

Ο ΟΟΣΑ μας έχει πάρει χαμπάρι εδώ και χρόνια και μας χτυπάει καμπανάκια και Καμπάνες, αλλά τα Πολιτικά μας «Δέρματα» δεν Καταλαβαίνουν Τίποτα. Ασχολούνται με το Φαλίρισμα του Κράτους και την Επανίδρυση του …… Χάους.

Κληρονομούν ή δίδουν «προίκα», το ένα στο άλλο κόμμα «εξουσίας», τη χρεοκοπία, τη διαφθορά, την αναξιοκρατία, τη διάλυση, την παρακμή και την εθνική ντροπή.

Τώρα Πάλι, παραμονές εκλογών και έπειτα από 35 χρόνια πρασινο-μπλε διακυβερνήσεων μας Τάζουν (ξανά) ότι είναι αυτονόητο για τις πολιτισμένες χώρες: Ένα κράτος αξιοκρατίας στην υπηρεσία του πολίτη. Αλληλούια!!

Περίληψη της έκθεσης του ΟΟΣΑ για το ελληνικό κράτος, από το ρεπορτάζ των Δ. Νικολακόπουλου, Αχ. Χεκίμογλου στο ΒΗΜΑ της 26.9.09.

«Τομές» στο Κράτος και Πράσινα-Μπλε Άλογα!!

Η προεκλογική κενολογία υπόσχεται «τομές», βαθιές «τομές». Η λέξη είναι οπωσδήποτε εντυπωσιακή, αλλά έχει μεταλλαχθεί η σημασία της.

Το ουσιαστικό «τομή» παράγεται από το ρήμα «τέμνω». Τέμνω σημαίνει: σχίζω ή κόβω. Σχίζω για να διανοίξω, να φανερώσω και εντοπίσω τη βλάβη, τη σήψη, τη δυσλειτουργία οργανισμού ή οργάνου. Κόβω, αποκόπτω, αφαιρώ την αιτία της βλάβης, το χαλασμένο, μολυσμένο, σάπιο μέλος ή όργανο, για να αποκατασταθεί η ζωτική λειτουργία, η υγεία.

«Τομή» στην άσκηση πολιτικής σημαίνει: Αν η εξυγίανση της λειτουργίας του κράτους φανερά για όλους το απαιτεί, τότε να τολμηθούν απολύσεις, πειθαρχικές ποινές, δημεύσεις προϊόντων, χρηματισμού, κατεδαφίσεις αυθαιρέτων, να μπουν στη φυλακή οι φαύλοι όσο υψηλά και αν βρίσκονται.

Παράδειγμα: Ο τρόπος που λειτουργεί στην Ελλάδα ο συνδικαλισμός των εργαζομένων του δημόσιου τομέα, είναι καρκίνος του κοινωνικού σώματος σε τελικό στάδιο. Βασανίζει ολόκληρο το σώμα με πρακτικές γκανγκστερικών εκβιασμών, συμπεριφορές στρατού κατοχής.

Ερήμην των εργαζομένων και τάχα για το συμφέρον τους, οι χρυσοπληρωμένοι άεργοι επαγγελματίες του συνδικαλισμού ασελγούν με σαδισμό πάνω σε εκατοντάδες χιλιάδες ή εκατομμύρια συμπολιτών τους, μόνο για να ετοιμάσουν, σαν κομματικοί λακέδες, τη βουλευτική ή και υπουργική τους καριέρα.

Ο καρκίνος στο κράτος λέγεται «κράτος εν κράτει» και είναι χειρουργήσιμος. Και ρεαλιστική «τομή» θα ήταν να εφαρμοστεί από τον κ. Καραμανλή ή τον κ. Παπανδρέου το γράμμα και το πνεύμα του Συντάγματος για τις απεργίες της δημοσιοϋπαλληλίας.

Κορύφωση του ανήθικου εμπαιγμού είναι το ψηφοθηρικό πρόσχημα του «διαλόγου» προκειμένου να αποφευχθεί το κόστος της «τομής».

Γιατί τον «διάλογο» δεν τον κάνουν οι πολιτικοί με τον πάσχοντα λαό, δεν τολμάνε δημοψήφισμα να αποφανθεί ο λαός για τους συνδικαλιστές τυράννους του.

Το κράτος διαλέγεται με το παρακράτος των συνδικαλιστών, ωσάν να παζαρεύουν την εφαρμογή του νόμου ο δικαστής με τον εγκληματία, να «διαλέγονται» για τη θεραπευτική αγωγή του αρρώστου ο γιατρός με τα κοράκια τους νεκροθάφτες.

Δεύτερο παράδειγμα εξόφθαλμης ανάγκης για «τομή»: η αναξιοκρατία που έχει οδηγήσει σε αποσύνθεση και σήψη τη θεσμική οργάνωση της συλλογικότητας.

Ήταν το επαχθέστερο ίσως κοινωνικό έγκλημα του ΠΑΣΟΚ υιοθετημένο ασμένως, για λόγους ψηφοθηρικού λαϊκισμού και από τη Ν.Δ.: Ισοπέδωσαν κάθε αξιοκρατική ιεραρχία στον δημόσιο τομέα, κάθε διαβάθμιση ευθυνών, προσόντων, συνέπειας, κατάργησαν τον πειθαρχικό έλεγχο σφαλμάτων, αμέλειας, αντικοινωνικής συμπεριφοράς.

Η θεσμική αυτή άρνηση διάκρισης ποιοτήτων επεκτάθηκε αναπόφευκτα σε κάθε κοινωνική λειτουργία – από την κατάργηση ή αχρήστευση της βαθμολογίας στην υποχρεωτική εκπαίδευση, την εξάλειψη της άμιλλας και της στόχευσης στην αριστεία, ώς τα κομματικά κριτήρια για την ανάδειξη της ηγεσίας στις Ενοπλες Δυνάμεις, στη Δικαιοσύνη, στα πανεπιστήμια.

Χώρα δίχως αξιοκρατία και θεσμική ιεράρχηση του ανθρώπινου δυναμικού της είναι νομοτελειακά προγραμμένη, έχει τελειώσει ιστορικά.

Αν οι κομματικοί ηγέτες (που αλάνθαστα το λαϊκό αισθητήριο τούς αποκαλεί με υποκοριστικά) θέλουν να ασκήσουν πολιτική που θα επιφέρει «τομές» στον διαλυμένο και διεφθαρμένο δημόσιο βίο, δεν έχουν παρά να επαναφέρουν θεσμούς ιεραρχίας και κριτικής αξιολόγησης των δημόσιων λειτουργών.

Τρίτο παράδειγμα όπου κατεπειγόντως απαιτούνται τομές και οι κομματάρχες τις επαγγέλλονται χωρίς να τις τολμούν: το εκπαιδευτικό σύστημα. Είναι πια αφόρητη η πρόκληση ή και ωμή αναισχυντία να καυχώνται τα κόμματα εξουσίας για «τομές» και «μεταρρυθμίσεις» στην Παιδεία, όταν δεκαετίες τώρα, κατά κοινή πιστοποίηση, η Παιδεία είναι ο «μεγάλος ασθενής» της χώρας.

Θεωρούν «τομή» το ότι μοιράζουν φορητούς υπολογιστές στα παιδιά για να εντυπωσιάσουν τους μικρονοϊκά αφελείς. Μιλάνε για «τομές» τη στιγμή που διορίζουν υπουργό Παιδείας τον κάθε άσχετο, ερασιτέχνη ή τσαρλατάνο, μόνο για εσωκομματικές σκοπιμότητες.

Ούτε καν καταλαβαίνουν ότι «τομή» θα ήταν να απαλλάξουν τον πανικόβλητο μεροκαματιάρη από το δυσθεώρητο για τις πλάτες του κόστος της κατεστημένης παραπαιδείας, του φροντιστηρίου.

Ούτε καν διανοούνται ότι «τομή» θα ήταν οι άμεσες απολύσεις εκπαιδευτικών όταν παράνομα απεργούν, η δίχως καραγκιοζιλίκια «διαλόγων» θεσμοθέτηση συνεχούς ελέγχου της ποιότητας του έργου των εκπαιδευτικών σε σχολειά και πανεπιστήμια.

Από στόμα σε στόμα, να γίνει η αηδία μας οργή και η οργή ψήφος απόρριψης όσων αποδεδειγμένα μας εμπαίζουν.

Έξω από τις μαφιόζικες συντεχνίες της οικογενειοκρατίας με τις αστρονομικές επιδοτήσεις από το κοινωνικό χρήμα και την αδίστακτη, ομολογημένη (Τσουκάτος), διαπλοκή διαφθοράς, παραμονεύει ή η ψυχανωμαλία των θαυμαστών του σταλινισμού ή η τσίτσιδη πια γύμνια της «ανανεωτικής» ιδιοτέλειας. ΄Η ο αμοραλισμός, που ψαρεύει από τηλεοπτικές «ζώνες» ντροπής υπερασπιστές της «Ορθοδοξίας».

Από στόμα σε στόμα, όχι υποδείξεις, αλλά «κίνημα» διέγερσης της αντίστασης στον εξανδραποδισμό μας. Η ανάγκη αντίστασης θα οδηγήσει τον κάθε πολίτη να βρει τον δικό του τρόπο να ψηφίσει για την ανατροπή του σκηνικού της απάτης.

Περίληψη από το άρθρο, «Τομές: η φενάκη του πολιτικού λόγου», του Χρήστου Γιανναρά στην Καθημερινή 20.9.09.

Καραγκιόζηδες και Σαλτιμπάγκοι Βο(υ)λευτές.

Ρώτησαν κάποτε σε ένα προεκλογικό τραπέζι τον Ελευθέριο Βενιζέλο «πώς είναι δυνατόν να μην σας ψηφίσει ο κόσμος με όλο αυτό το έργο που έχετε κάνει;». Και ο Κρητικός πολιτικός απάντησε σοφά πως «ο λαός ακούει, δεν βλέπει».

Υπάρχει όμως και το αντίστροφο ερώτημα το οποίο απασχολεί πολλούς αυτές τις μέρες: «πώς είναι δυνατόν να ψηφίζει ο κόσμος κάποιον ο οποίος είτε δεν έχει κάνει τίποτα είτε τα έχει κάνει πραγματικά θάλασσα στον τομέα του;».

Η συνήθης απάντηση είναι πως ο λαός αρέσκεται στη δημαγωγία, στα μεγάλα λόγια που άκουγε την εποχή του Βενιζέλου και τις θεατρικές εμφανίσεις που απολαμβάνει στην εποχή της ιδιωτικής τηλεόρασης.

Δεν εξηγείται αλλιώς πώς ένας βουλευτής του ΠΑΣΟΚ που έχει αφήσει συντρίμμια από όπου πέρασε συνεχίζει να είναι εξαιρετικά δημοφιλής.

Δεν είναι επίσης κατανοητό πώς μπορεί να βγαίνει και να έχει άποψη για τον τρόπο λειτουργίας της κυβέρνησης ένας υπουργός που τίναξε στον αέρα τις δαπάνες στον τομέα του με μηδενικό, πραγματικό μηδενικό, αντίκρισμα στην παροχή υπηρεσιών στον πολίτη.

Τι έχουμε πάθει; Έχουμε όλοι «τυφλωθεί» από το επικοινωνιακό παιχνίδι και ξεχνάμε πως άλλο το καλό μπλα μπλα στην τηλεόραση και άλλο η διαχείριση σοβαρών υποθέσεων του κράτους;

Σημαντική ευθύνη έχουμε και όλοι εμείς που καταστήσαμε διαμορφωτές της κοινής γνώμης ανθρώπους που γνωρίζαμε κατά βάθος ότι ήταν «νούλες».

Σε αυτόν τον εκλογικό κύκλο είναι σαφές πως καίγεται μια γενιά πολιτικών. Αυτό που δεν φαίνεται είναι το κατά πόσον θα αντικατασταθούν από ανθρώπους που μπορεί πραγματικά να προσφέρουν ή από εκείνους που διαπρέπουν στο πολιτικό τηλεμάρκετινγκ.

Είναι μια σημαντική απόφαση που πρέπει κάποια ώρα να πάρουμε όλοι μας πριν πάμε στην κάλπη. Μια επιλογή είναι να συνεχίσουμε να ψηφίζουμε μαζοχιστικά, να αγνοούμε δηλαδή την πραγματικότητα, τις δυνατότητες και την απόδοση κάθε υποψηφίου.

Η άλλη είναι να γίνουμε πιο «εκπαιδευμένοι πελάτες» που τα ζυγίζουν όλα προσεκτικά πριν πάρουν τις αποφάσεις τους. Και η πιο θεσμική και μακροπρόθεσμη λύση είναι να υιοθετήσουμε μια παραλλαγή του γερμανικού εκλογικού συστήματος που θα στέλνει τους γελωτοποιούς στα κανάλια και τους σοβαρούς στη Βουλή.

Σχόλιο:

Πέρα από τους καραγκιόζηδες και τους σαλτιμπάγκους…..

Όπως φαίνεται, δημοσκοπικά μέχρι τώρα (και αν δεν είναι «τρικ» των εταιρειών δημοσκοπήσεων και των νονών τους), υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να υπάρξει αυτοδύναμη κυβέρνηση Π(Θ)ΑΣΟΚ.

Η πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών, (συνεχίζει), να επηρεάζεται από υποσχέσεις που ακούγονται Ωραία στα αυτιά του. Τείνει να αγνοεί τη Μαύρη Πραγματικότητα και να εξακολουθεί να πιστεύει στα Πράσινα Θαύματα, όπως είχε πιστέψει στα προηγούμενα Γαλάζια, κοκ...

Για ακόμη μια φορά, ύστερα από 35 χρόνια καταστροφικών «θαυμάτων», οι Έλληνες πολίτες πιστεύουν, (πάλι), σε Θαυματοποιούς.

Το Τυρί (Θαύμα) το βλέπουν, τη Φάκα (του Δικομματισμού) δεν την Βλέπουν. ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ!!

Περίληψη από το άρθρο, «Οι γελωτοποιοί στα κανάλια, οι σοβαροί στη Βουλή», του Αλέξη Παπαχελά στην Καθημερινή 16.9.09.

Βλέπε σχετικές αναρτήσεις, «Παιχνίδια Εξουσίας και Εκλογές Α΄,Β΄,Γ΄ Μέρος».

Προεκλογικό Ανέκδοτο με Μετεκλογικές Συνέπειες.

Ανέκδοτο, «Προεκλογική Εκστρατεία» της Vicky Papaji

Μια μέρα σκοτώθηκε μια γυναίκα που ήταν μεγάλη πολιτικός και μεγαλοστέλεχος στο κόμμα της, με υπουργεία και πολλές περγαμηνές. Όταν έφτασε στον άλλο κόσμο, την υποδέχτηκε ο Άγιος Πέτρος και της λέει:

Που θα ήθελες να περάσεις την αιωνιότητα σου, στην Κόλαση ή στον Παράδεισο;
Εκείνη το σκέφτεται λίγο και λέει: Δεν είμαι σίγουρη.
Τότε, λέει ο Άγιος Πέτρος, θα κάνουμε το εξής, θα περάσεις 24 ώρες στην Κόλαση και 24 ώρες στον Παράδεισο και μετά αποφασίζεις.

Η πολιτικός συμφωνεί. Πάνε λοιπόν, στην Κόλαση. Εκεί η πολιτικός βλέπει όλους τους πολιτικούς φίλους της που είχαν πεθάνει να παίζουν γκολφ, να ποντάρουν στο καζίνο, να πίνουν σαμπάνια, να φλερτάρουν με ωραίους άντρες και πανέμορφες γυναίκες και γενικά να διασκεδάζουν πολύ.

Ακόμα και ο Διάβολος ήταν μαζί τους και κάνανε παρέα, λέγοντάς τους τα καλύτερα πρόστυχα και πικάντικα ανέκδοτα. Όλα πολύ ωραία και η πολιτικός περνούσε υπέροχα. Πριν να το καταλάβει, πέρασαν οι 24 ώρες και ήρθε ο Άγιος Πέτρος να την πάρει να πάνε στον Παράδεισο.

Ο Παράδεισος ήταν ένα πολύ ήσυχο μέρος με ήρεμη ατμόσφαιρα, οι άγγελοι έπαιζαν γαλήνια μουσική με τις άρπες και τις λύρες τους, οι φιλόσοφοι μιλάγαν για τη ζωή και το θάνατο και όλοι μαζί συζητούσαν με τον Θεό που ήταν πολύ γλυκός κι ευχάριστος τύπος.

Η πολιτικός αισθανόταν πολύ όμορφα και πριν να το καταλάβει, πέρασαν και αυτές οι 24 ώρες, ώσπου ήρθε ο Άγιος Πέτρος να τι ρωτήσει τι αποφάσισε τώρα που είδε και τα δύο μέρη. Η πολιτικός το σκέφτεται λίγο και του λέει:
Ο Παράδεισος ήταν πολύ ωραίος και γαλήνιος, αλλά στην Κόλαση ήταν όλοι οι φίλοι μου και διασκέδαζαν πιο πολύ, οπότε θα προτιμήσω την Κόλαση.

Ο Άγιος Πέτρος σέβεται την επιθυμία της και την στέλνει στην Κόλαση.
Όμως, η Κόλαση ήταν λίγο διαφορετική τώρα, ένα διαλυμένο μέρος με αποπνικτική ατμόσφαιρα και όλοι οι φίλοι της πολιτικού δούλευαν στα κάτεργα και κουβαλούσαν τεράστιες πέτρες, ενώ και ο Διάβολος ήταν πάνω από τα κεφάλια τους και τους διέταζε συνεχώς.

Η πολιτικός δυσαρεστημένη πάει και τον ρωτά:
Τι έγινε εδώ; Προχθές όλα ήταν τόσο ωραία και όλοι διασκέδαζαν.

Και ο Διάβολος της απαντά:

Τότε είχαμε προεκλογική εκστρατεία, σήμερα μας ψήφισες!!

Προεκλογικό… σχόλιο:

Το Δυστύχημα είναι ότι στην πραγματικότητα, την Κόλαση τη Βιώνουν οι Πολίτες και όχι οι Δημιουργοί της Κόλασης Πολιτικοί.

Δυστύχημα είναι και ότι, οι επιλογές που έχουμε σ’ αυτές τις εκλογές, είναι:

Α. Να ψηφίσουμε διαφορετικές μορφές Κολάσεων.

Β. Να μην ψηφίσουμε και να ψηφίσουν οι άλλοι το είδος της Κολάσεως μας.

Δελτίο Τουρκικών Προκλήσεων 1-8 Σεπτεμβρίου 2009.

Το ελικόπτερο της Λετονίας, που επιχειρεί στα πλαίσια της FRONTEX ευρισκόμενο κοντά στο Φαρμακονήσι για τον έλεγχο λαθρομεταναστών σήμερα, 8.9.09 και ώρα 06:49 έλαβε εντολή από τουρκικό ραντάρ να απομακρυνθεί από την περιοχή γιατί δεν είχε λάβει άδεια από τις τουρκικές αρχές να βρίσκεται εκεί.
Το ελικόπτερο δεν έλαβε υπόψη του την τουρκική απαίτηση και ολοκλήρωσε την αποστολή του στις 07:30

Χθες, 7.9.09 15:32 σχηματισμός αποτελούμενος από 8 τουρκικά F-16 εισήλθε στον Εθνικό Εναέριο Χώρο βόρεια της Χίου και 25 λεπτά αργότερα δύο F-16 αποσπάστηκαν από τον σχηματισμό και πέταξαν πάνω από τους Φούρνους σε ύψος 22.000 ποδών. Συνολικά την ίδια μέρα οι Τούρκοι έκαναν 12 παραβιάσεις με 16 μαχητικά και ένα ελικόπτερο στο Βόρειο, Κεντρικό και Νότιο Αιγαίο.

Στις 2.9.09 δύο τουρκικά F-16 παραβίασαν νύκτα τον ελληνικό εναέριο χώρο βορείως της Λήμνου, γεγονός σπάνιο και ιδιαίτερα ανησυχητικό….

Την περασμένη Τρίτη, 1.9.09, τουρκικό ραντάρ ειδοποίησε το ελικόπτερο της αεροπορίας στρατού, που μετέφερε στρατιωτικό προσωπικό από την Κω στο Φαρμακονήσι, ότι βρίσκεται στον τουρκικό εναέριο χώρο και το κάλεσε να εγκαταλείψει την περιοχή.

Την προηγούμενη μέρα, 31.8.09, εκτός από την υπέρπτηση 8 τουρκικών F-16C πάνω από τους Φούρνους, (ανάρτηση Οι Τούρκοι χορεύουν στους Φούρνους 1.9.09), τουρκικό F16 παρενόχλησε στην περιοχή ελληνικό επιβατηγό αεροσκάφος της πολιτικής αεροπορίας.

Οι Τούρκοι, δια του εκπροσώπου τους Özügergin, όχι μόνο δεν παραδέχθηκαν την παρενόχληση του ελληνικού πολιτικού αεροσκάφους, αλλά ισχυρίσθηκαν ότι αντίθετα το δικό τους F-16 παρενοχλήθηκε από ελληνικά μαχητικά, ενώ πετούσε σε εκπαιδευτική πτήση.

Αυτά, για την …τρέχουσα τουρκική δραστηριότητα κατά των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδος, που βρίσκεται σε κο(ω)μ(μ)ατώδη προεκλογική περίοδο και δεν περισσεύει χρόνος στα (από)κόμματα για τέτοια μικροπράγματα.

Όμως υπάρχει ελπίδα. Το «εθνικά ευαίσθητο» κόμμα του ΛΑ.Ο.Σ, ετοιμάζεται να προτάξει τα…στήθη του Ψινάκη έναντι των Τούρκων. Τρέμετε Μεμέτηδες!!

Εν Αναμονή Εφόδου… στις Καρέκλες, Αέρααααααα!!

Αυτά που λέγαμε στην προηγούμενη ανάρτηση, «Παιχνίδια Εξουσίας (Μέρος Γ΄)» περί εναλλαγής κομματοστρατών στο κεφάλι του….. «Κασίδι-Κράτους», περιγράφονται γλαφυρότατα στο άρθρο, «Εικόνες από ένα υπουργείο» του Αντώνη Καρκαγιάννη στην Καθημερινή 5.9.09:

Μου μετέφεραν εικόνες από ένα υπουργείο, την πρώτη εργάσιμη μέρα (τρόπος του λέγειν) μετά την ανακοίνωση των πρόωρων εκλογών. Η διάθεση των υπαλλήλων άκρως αντιφατική.

Οι μισοί ήσαν κατηφείς και ανήσυχοι σαν να τους είχαν κάνει έξωση από το σπίτι τους και περίμεναν τους κλητήρες να πετάξουν στον δρόμο τα έπιπλά τους. Ήταν αυτοί που με διάφορα κόλπα διορίσθηκαν από τη «νέα διακυβέρνηση» ή αυτοί που ανασύρθηκαν από το παλιό «ψυγείο» του ΠΑΣΟΚ.

Δεν κινδυνεύουν να χάσουν τη θέση τους «και το ψωμί τους». Αυτή η μέθοδος που ανεξίτηλα αποτυπώθηκε στο όνομα μεγάλης και κεντρικής πλατείας της Αθήνας, όπου οι εκάστοτε αποπεμπόμενοι υπάλληλοι συγκέντρωναν τους κλαυθμούς και τους οδυρμούς, έχει προ πολλού εγκαταλειφθεί.

Η νέα μέθοδος, ανασύρει από το ψυγείο τους «δικούς μας» και τους προωθεί σε θέσεις προβεβλημένες, με μικρές μεν αλλά ουσιώδεις παροχές. Επιδόματα, ασυδοσία, άδεια όταν «γουστάρουν» κ.λπ.

Οι μη «δικοί τους» δεν απολύονται φυσικά, αλλά αυθορεί και παραχρήμα παραπέμπονται στο νέο «ψυγείο» που κάθε φορά είναι και μεγαλύτερο. Η νέα μέθοδος μάς στοιχίζει λίγο παραπάνω, αλλά σαφώς είναι περισσότερο «κοινωνικά ευαίσθητη».

Αυτοί λοιπόν οι υπάλληλοι που, καλού κακού, ετοιμάζονται για το νέο «ψυγείο» ήταν προχθές δικαιολογημένα κατηφείς και ανήσυχοι. Μάζευαν τα προσωπικά τους είδη, άδειαζαν τα γραφεία και κατέστρεφαν χαρτιά, κανείς ποτέ δεν ξέρει τι μπορεί να συμβεί.

Πιο δυστυχισμένοι ακόμη είναι αυτοί που ανήκουν σε μια άλλη πολυπληθή ομάδα. Οι πρώην αφισοκολλητές και οι κεκράκτες των υπουργών και υφυπουργών ή οι μεταταχθέντες από άλλες κοπιώδεις υπηρεσίες, κατά προτίμηση από την Εκπαίδευση και με την κάθε «νέα διακυβέρνηση», εμφανίζονται στα υπουργεία ως «σύμβουλοι» γενικών καθηκόντων, περιφερόμενοι, παρατρεχάμενοι και κυρίως «αραχτοί».

Οι άλλοι, οι «μη δικοί μας», πιστεύουν ότι μισοάνοιξε η πόρτα του «ψυγείου τους» και με συγκρατημένη, αλλά σαφώς εκδικητική αγαλλίαση παρατηρούν τα συμβαίνοντα και είναι έτοιμοι να εφορμήσουν με την πρώτη ανακοίνωση των αποτελεσμάτων.

Μέσα σε αυτές τις πάγιες συνήθειες και μεθόδους, φαίνεται ότι βούλιαξε η προ πενταετίας και πλέον επανίδρυση του κράτους.

Παιχνίδια Εξουσίας και Εκλογές (Γ΄ Μέρος).

Τι Επιλογές έχει ο Έλληνας Πολίτης στις Προσεχείς Εκλογές;

Να μην έχουν αυτοδυναμία τα δύο «μεγάλα» κόμματα, ακόμα και αν γίνουν επανειλημμένες εκλογές.

Αυτό θα δημιουργήσει ένα (σωτήριο) ΣΟΚ στα πολιτικά πράγματα της Ελλάδος!

Μέχρι τώρα ο μοναδικός σκοπός των κομμάτων «εξουσίας» ήταν η επανεκλογή τους στην κυβέρνηση, τάσσοντας πιο πάνω από το συμφέρον του ελληνικού λαού, το περίφημο πολιτικό κόστος-τροχοπέδη κάθε μεταρρύθμισης-εξυγίανσης των δομών και των λειτουργιών του κράτους και του πολιτικού συστήματος.

Τα παραμύθια των «ασύμβατων» σοσιαλιστικών, φιλελεύθερων, δεξιών, αριστερών προγραμμάτων «ανάπτυξης-ευημερίας» της χώρας, που εφάρμοσαν εδώ και 35 χρόνια το κάθε κόμμα κυβερνώντας χωριστά, είχαν ένα καταστρεπτικό αποτέλεσμα:

Ελλάδα = Τριτοκοσμικό φαλιριμένο κρατίδιο, στον Πάτο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Τα δύο «μεγάλα» κόμματα, (Αν αγαπούν την Πατρίδα και Όχι την Πάρτη τους), να βάλουν στην άκρη την εξουσιο-μανιο-λαγνεία τους και να τολμήσουν το μεγάλο συνασπισμό, τύπου Γερμανίας!

Να καταργήσουν τους κομματοστρατούς, να επιλέξουν ότι άριστο και ηθικό υπάρχει σε προσωπικό σ’ αυτή τη χώρα και να εργασθούν μαζί, τολμώντας τις αναγκαίες τομές και αλλαγές, για την Ανόρθωση της Ελλάδος.

Θα πει κανείς, ότι είναι αθεράπευτα ρομαντικός όποιος σκέπτεται τέτοια απίθανη κατάσταση στα ελληνικά δεδομένα….

Ο Ελληνικός λαός έχει τη δύναμη να Επιβάλλει τη Σωτηρία του.

Διαφορετικά, ας φάμε στη μάπα (ξανά) τα παραμύθια των «ισχυρών», (τριών οικογενειών), μονοκομματικών αυτοδύναμων κυβερνήσεων, που διέλυσαν την Ελλάδα τα τελευταία 35 χρόνια!!

Παιχνίδια Εξουσίας και Εκλογές Β΄ Μέρος.

Το ΠΑΣΟΚ και ο (τωρινός) Πρόεδρος τους:

Επιδόθηκαν επί 20ετία στην αποδόμηση του κράτους, στην επιβολή της κομματικο-συνδικαλο-κρατίας, έκαναν σημαία την αναξιοκρατία και τη μετριοκρατία, κομματικοποίησαν την.... Παιδεία, δημιούργησαν Νέα Τζάκια... προμηθευτών Δημοσίου, νέα τάξη... "Πλουσίων" άεργων και ακτημόνων γεωργών και κτηνοτρόφων με Ευρωκοινοτικές Επιδοτήσεις, καταχρέωσαν ακόμη και τα εγγόνια μας και έδωσαν το παράδειγμα στην Εθνική Άμυνα προτιμώντας Βούτυρο αντί για Κανόνια.

Το βούτυρο εν προκειμένω θα είναι χρήσιμο σε ενδεχόμενη σύρραξη με την Τουρκία. Η... "διείσδυση", (των τουρκικών μαχητικών αεροσκαφών), θα είναι πιο εύκολη!!

Αφού «φρόντισαν», με τον εκλογικό τους νόμο πριν χάσουν τις καρέκλες, να μην υπάρχει ισχυρή αυτοδυναμία, στην μεθεπόμενη κυβέρνηση, όπως και έγινε, τάζουν….. Λαγούς με Πετραχήλια για να έλθουν στην εξουσία!!

Θα διορθώσουν τα πάντα στο κράτος, στα οικονομικά, στην παιδεία, στην υγεία, θα «αποκαταστήσουν» την αξιοκρατία, τη διαφάνεια, τη χαμένη εθνική αξιοπρέπεια, θα καταργήσουν τους φόρους της κυβέρνησης της ΝΔ, θα αυξήσουν μισθούς και συντάξεις θα, θα, θα-θα-θα-θά…

Στην πραγματικότητα, αν πάρουν την Εξουσία, οι ίδιες "μουτσούνες" θα εμφανιστούν ξανά στα καίρια κυβερνητικά πόστα και ο πράσινος κομματοστρατός θα αντικαταστήσει το γαλάζιο. Δεν θα μπορέσουν να υλοποιήσουν τις παροχές, επειδή θα έχουν παραλάβει Χάος, οπότε πρώτα πρέπει να «συμμαζέψουν» το φαλιριμένο κράτος…. Έτσι δικαιολογούνται (ξανά), το σφίξιμο του ζωναριού, οι φόροι, οι μηδενικές αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις και …. Μία από τα ίδια, όπως τα ζούμε μέχρι τώρα. Back to Tunnel!!

Η συνέχεια αύριο...

Παιχνίδια Εξουσίας και Εκλογές (Α΄ Μέρος).

Το παιχνίδι εξουσίας στην Ελλάδα παίζεται, (μέχρι τώρα), μεταξύ των δύο «μεγάλων» κομμάτων, αποκλειστικά προς ίδιο όφελος των και ερήμην του ελληνικού λαού.

Κόπτονται βέβαια, τα κόμματα αυτά με περίσσια υποκρισία, ότι ….. πυξίδα τους είναι το Καλό του Ελληνικού Λαού!

Όπως και οι περισσότεροι Υπουργοί, οι Βο(υ)λευτές και Αξιωματούχοι και των δύο κομμάτων, με τις βίλλες και τα εξοχικά, (με πισίνες), τα δεκάδες ακίνητα, τις Offshore Companies και τα πλούτη που έχουν συσσωρεύσει, (σύμφωνα με τις φορολογικές δηλώσεις τους στη Βουλή, χωρίς Πόθεν), ασκώντας το Προσοδοφόρο Πολιτικό Επάγγελμα, Κόπτονται ότι είναι…. Ταγμένοι στην Υπηρεσία του Απλού και Φτωχού Έλληνα Πολίτη και Όχι για προσωπικό Όφελος!!

Χθες, 2.9.09, προκηρύχθηκαν εκλογές, ύστερα από 2 μόλις χρόνια από τις προηγούμενες και ας μη συμφωνούσε, (δημοσκοπικά) η πλειοψηφία του ελληνικού λαού...

Ο πρωθυπουργός και το κόμμα της ΝΔ:

Ανήλθαν στην εξουσία το 2004 με ευρεία πλειοψηφία και ο ελληνικός λαός, αηδιασμένος από την καταστρεπτική, (20ετή) διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ανέμενε την…. Ανάσταση.

Ο λαός είχε πιστέψει στις εξαγγελίες του νεαρού, (ανιψιού-«εθνάρχη») πρωθυπουργού: Επανίδρυση του Κράτους, Αξιοκρατία, Διαφάνεια στη Διαχείριση των Οικονομικών, Σεμνά και Ταπεινά, Εθνική Αξιοπρέπεια, Μπλα, Μπλα, Μπλα……

Τι συνέβη πραγματικά: Ολοκληρωτική διάλυση-κατάλυση του κράτους, (Δεκεμβριανά 2008), αναξιοκρατία σε όλα τα επίπεδα διοίκησης του κράτους, αμέτρητα σκάνδαλα, (Βατοπέδι, Siemens, Υπουργικές offshore εταιρίες, Αναψυκτήρια Βίλλες, Μιζο-ακτοπλοϊκές άγονες γραμμές… κλπ, κλπ), σπάταλο και καταχρεωμένο κράτος, επιβολή άδικων βαριών φόρων, πλήρης διάλυση της παιδείας από τα Δημοτικά μέχρι τα ΑΕΙ, οι Τούρκοι επίσημα δια του Υπουργείου Εξωτερικών τους διεκδικούν κατοικημένα νησιά μας, αφού σχεδόν καθημερινά, (εικονικά) τα βομβαρδίζουν….. Μαυρίλα Παντού!!

Ο ευφραδής-τίποτας πρωθυπουργός δεν μπόρεσε να επιβάλει στον κομματοστρατό του, ούτε το μικρό, ευέλικτο υπουργικό σχήμα των 15-20 υπουργών, όπως είχε υποσχεθεί προεκλογικά!!

Ο «γενναίος-χαρισματικός» παίζει το κόλπο των πρόωρων εκλογών στα 3 χρόνια το 2007 και ξαναψηφίζεται με ικανή διαφορά από το δεύτερο κόμμα ΠΑΣΟΚ, αλλά με 152 βουλευτές, επειδή το «παμπόνηρο» ΠΑΣΟΚ, (για το καλό του τόπου??!!) είχε αλλάξει τον εκλογικό νόμο προτού εγκαταλείψει την εξουσία το 2004.

Τώρα, ο «ταλαντούχος-αποτυχημένος» στα 2 χρόνια από τις προηγούμενες εκλογές, παραπαίοντας με 150+1/2 βουλευτές και έπειτα από 5,5 χρόνια στην εξουσία παίζει αναγκαστικά το χαρτί των πρόωρων εκλογών, με τη λογική της μικρότερης ήττας, αφού εκβιάζεται από το ΠΑΣΟΚ, που θα τον ανάγκαζε να προσφύγει σε εκλογές το Μάρτιο του 2010, με την αδυναμία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας.

Επιπλέον ο υποψήφιος «νέο-συνταξιούχος», τέως, υπολογίζει «πονηρούτσικα» τα ενδεχόμενα:

Α. Οριακή αυτοδυναμία ΠΑΣΟΚ, (χειρότερη περίπτωση).

Β. Πρωτιά ΠΑΣΟΚ χωρίς αυτοδυναμία, (πιο πιθανή περίπτωση).

Γ. Πρωτιά ΝΔ χωρίς αυτοδυναμία, (λιγότερο πιθανή περίπτωση).

Στο σενάριο Β΄ και περισσότερο στο Γ΄ παίζει πάλι για «εν δυνάμει» πρωθυπουργός.

Ακόμα και στο χειρότερο σενάριο Α΄, αφού ο "ποδηλάτης" αντίπαλος του φάει όλη την Κλαπάτσα του διαλυμένου και χρεωκοπημένου κράτους, μετά από έξι μήνες με την εκλογή του «πολύπαθου» Προέδρου της Δημοκρατίας, πάλι όλα μάλλον Παίζονται!!

Bonus της επιλογής πρόωρων; Καμμία ενδοκομματική αρχηγική αμφιφβήτηση τουλάχιστον μέχρι να ξεκαθαρίσει το πολιτικό τοπίο, που δεν είναι πιθανό να γίνει σύντομα και εύκολα.

Όλοι αυτοί οι υπολογισμοί βέβαια γίνονται, για το «Καλό» του Τόπου, Όχι του Θώκου!!

Προς το παρόν, ζητά (ξανά) την ψήφο του ελληνικού λαού για να φτιάξει ότι ……δεν πρόκανε στα 5,5 χρόνια που πέρασαν. Αυτό και αν δεν είναι Δούλεμα!

Φτάνει Πιά, Όχι άλλη Επανίδρυση!!

Η συνέχεια αύριο...

Οι Τούρκοι «Χορεύουν» στους Φούρνους!!

Σε μία ποιοτικά αναβαθμισμένη πρόκληση προχώρησε πριν από λίγα λεπτά η τουρκική Αεροπορία στο νότιο Αιγαίο. Για πρώτη φορά μετά το 1974, οκτώ τουρκικά μαχητικά πέταξαν ταυτοχρόνως επάνω από ελληνικό κατοικημένο νησί και μάλιστα αδιαφορώντας για την παρουσία και την αναχαίτισή τους από ελληνικά μαχητικά. Η θρασύτατη ενέργεια έγινε στις 16:28 από οκτώ τουρκικά F-16C επάνω από τους Φούρνους.

Συγκεκριμένα στις 16:00 τα οκτώ τουρκικά μαχητικά μπήκαν από ένα μονοπάτι που δεν είναι σύνηθες να χρησιμοποιούν, σε μία περιοχή του FIR Αθηνών, ανατολικά της Ρόδου.

Εικοσιοκτώ λεπτά αργότερα και ενώ είχαν προσεγγιστεί από ελληνικά μαχητικά που είχαν σπεύσει σε αναχαίτισή τους, ακολουθώντας πορεία βόρειοδυτική τα τέσσερα από αυτά χαμήλωσαν και προχώρησαν σε εικονική προσβολή μέσου ύψους, συγκεκριμένα από τα 3.600 πόδια, τους Φούρνους.

Τα άλλα τέσσερα χωρίστηκαν σε δύο ζευγάρια και πέταξαν το ένα στα 7.800 πόδια και το δεύτερο στα 21.000 πόδια αντίστοιχα προσφέροντας την σχετική κάλυψη. Τα τουρκικά μαχητικά εγκατέλειψαν το ελληνικό FIR οκτώ λεπτά αργότερα ακολουθούμενα από ελληνικά μαχητικά.

Συνολικά σημειώθηκαν, εκτός από την οκταπλή υπέρπτηση στους Φούρνους, 21 παραβιάσεις από δύο σχηματισμούς με 16 μαχητικά και μία εμπλοκή. Οκτώ από αυτά ήταν οπλισμένα. Όλες οι παραβιάσεις έγιναν στο κεντρικό και νότιο Αιγαίο.

Από το άρθρο, «Οκτώ τουρκικά μαχητικά ταυτοχρόνως επάνω από τους Φούρνους!», του defencenet.gr της 31.3.09

Σχόλιο:

Οι Τούρκοι διαρκώς στέλνουν «άγρια» μηνύματα και «απλώνουν» τα χέρια τους όλο και πιο βαθιά στην ελληνική επικράτεια και οι «ευγενείς» φοβισμένοι Έλληνες αξιωματούχοι χαρακτηρίζουν τις υπερπτήσεις κατοικημένων νησιών μας, δια της κυρίας του ΥΠΕΞ, άσκοπες…

Δεν αντιλαμβάνονται οι νέο-ραγιάδες καρεκλο-λάγνοι «ηγέτες» μας, ότι η αδυναμία αποφασιστικής αντιμετώπισης της τουρκικής προκλητικότητας, είναι αυτή που την τροφοδοτεί συνεχώς;

Πότε θα πάψουν να επικαλούνται την τάχα «σώφρονα πολιτική» που ακολουθούν στην αντιμετώπιση των τουρκικών προκλήσεων, για τη μη κλιμάκωση της κρίσης και πετυχαίνουν ακριβώς το αντίθετο;

Ο Διαχρονικός Θουκυδίδης λέει: «Το Σώφρον είναι το Πρόσχημα του Άνανδρου»!!