Πήγαινε (λέει) ο Ερντογάν στην συνάντηση κορυφής του ΝΑΤΟ στην Μαδρίτη να τα… σπάσει, δηλαδή να επιμείνει στην άρνηση της υποψηφιότητας στον ΝΑΤΟ της Σουηδίας - Φινλανδίας και να θέσει το θέμα της αποστρατικοποιήσεως των ελληνικών νησιών του ανατολικού Αιγαίου.
Τελικά τίποτα από τα παραπάνω. Συμφώνησε στην υποψηφιότητα της Σουηδίας – Φινλανδίας με ένα μνημόνιο, για μη «υποστήριξη» της τρομοκρατίας, (γενικά κουρδικών οργανώσεων), και μούγκα για την αποστρατικοποίηση των νησιών.
Ο Τούρκος πρόεδρος μπορεί να το… παίζει τσαμπουκάς (μόνο εκεί που τον παίρνει – ελληνοτουρκικά μέχρι τώρα που δεν έχει φάει σφαλιάρα), αλλά δεν είναι ηλίθιος* να φύγει από την πιο ισχυρή συμμαχία του πλανήτη, ψάχνοντας την τύχη του αλλού.
Συμπερασματικά, μια ισχυρή (οικονομικά και στρατιωτικά) Ελλάδα θα είναι πάντα για την Τουρκία ένα… όνειρο απατηλό, (για τις βλέψεις εναντίον της εθνικής κυριαρχίας της, που έχει οικοδομήσει επί δεκαετίες).
*Ξέρει τα όρια του, σέβεται τους ισχυρούς και ανάλογα με τα συμφέροντα κάνει κωλοτούμπες και δεν τον νοιάζει.
Άντε πάλι με την Πισπιριγκου. Βέβαια είναι ανώδυνο και όποιον ενδιαφέρει.
ΑπάντησηΔιαγραφή