Οι συμβολισμοί (για τους Τούρκους), 100 χρόνια (1922 – 2022) από την νίκη των Τούρκων (μικρασιατική καταστροφή), και της ίδρυσης του τουρκικού κράτους (1923 – 2023), σε συνδυασμό με την κακή κατάσταση της τουρκικής οικονομίας, τις επερχόμενες εκλογές, την χαμηλή δημοτικότητα Ερντογάν, την πίεση της ενωμένης αντιπολίτευσης, και σε περίπτωση ήττας του την πολιτική, ακόμα και την φυσική του ύπαρξη, δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα που ζητά διέξοδο στην επιδίωξη κάποιας νίκης σε βάρος της Ελλάδος, (στο πλαίσιο της «γαλάζιας πατρίδας», των "διεκδικούμενων" νήσων κλπ).
Για τούτο και οι καθημερινές (χοντροκομμένες) απειλές από τον Ερντογάν και την κυβέρνηση του και από το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων της Τουρκίας, - έχουν ξεπεράσει κατά πολύ τα σενάρια ασκήσεων προπαρασκευής επιθέσεως - και το πολεμικό κλίμα των τουρκικών ΜΜΕ, που φανατίζει τον τουρκικό λαό, κατά της εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδος.
Και ενώ αυτή είναι η κατάσταση από πλευράς Τουρκίας... σύσσωμη η αντιπολίτευση στην Ελλάδα ζητά εκλογές το συντομότερο δυνατό για να σώσουν… αυτοί την χώρα από την ακρίβεια, ανέχεια κλπ. Ο δε κ. Μητσοτάκης φαίνεται ότι σκέπτεται να κάνει εκλογές τον Σεπτέμβριο για να προλάβει την παραπέρα φθορά της ΝΔ, λόγω της συνεχιζόμενης ενεργειακής κρίσης, ακρίβειας κλπ, που αναμένεται να ενταθεί τον χειμώνα.
Την Ελλάδα (πέρα από τις κομματικές σκοπιμότητες) την σκέπτεται κανείς;
Αν (που σίγουρα αυτό περιμένει η Τουρκία) βρίσκεται μεταξύ διπλών εκλογών και αδυναμίας σχηματισμού κυβερνήσεως και η χώρα δεχθεί μια (ίσως και μείζονα) επιθετική ενέργεια από την Τουρκία, ποιος θα αποτρέψει τον διαμελισμό της Ελλάδος και θα κόψει τα βρωμόχερα της Τουρκίας;
Ο… φούφουτος;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου