Κοινωνικός "Επαναστάτης" (του... Μπαχαλιστάν)

«Σε ένα μήνα συντονισμένων δράσεων, να κατέβουμε στον δρόμο για να σπάσουμε τις βιτρίνες των πολυκαταστημάτων, να καταλάβουμε σχολεία, πανεπιστήμια και δημαρχεία, να μοιράσουμε κείμενα που θα διαδίδουν το μήνυμα της ανταρσίας, να βάλουμε εμπρηστικούς μηχανισμούς σε φασίστες και αφεντικά, να κρεμάσουμε πανό σε αερογέφυρες και κεντρικές λεωφόρους, να πλημμυρίσουμε τις πόλεις με αφίσες και τρικάκια, να ανατινάξουμε σπίτια πολιτικών, να πετάξουμε μολότοφ στους μπάτσους, να γεμίσουμε τους τοίχους με συνθήματα, να σαμποτάρουμε την ομαλή ροή εμπορευμάτων μέσα στα Χριστούγεννα, να λεηλατήσουμε τις βιτρίνες της αφθονίας, να πραγματοποιήσουμε δημόσιες εκδηλώσεις και να ανταλλάξουμε εμπειρίες και σκεπτικά γύρω από διάφορες θεματικές αγώνα».

Δεν έχω αλλάξει ούτε λέξη από τη σχετική παράγραφο του παραληρηματικού κειμένου του Νίκου Ρωμανού, για να διατυπώσω ένα ειλικρινές ερώτημα στους τάχα προοδευτικούς αυτής της χώρας: Αραγε αισθάνονται ή δεν αισθάνονται πια ηλίθιοι όσοι προ έτους υποστήριζαν με πάθος «το αναφαίρετο δικαίωμα του παιδιού» («παιδί» το αποκαλούσαν, εξ ου και στο εξής θα τον αποκαλώ «Νικολάκη») να σπουδάσει στο ΤΕΙ Αθήνας Διοίκηση Επιχειρήσεων;

Για να σοβαρολογούμε, όμως. Υπενθυμίζω ότι μόλις προ έτους σύσσωμος ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνον κατήγγελλε ως «ανάλγητους» όσους είχαν επιφυλάξεις για τις εξόδους του Ρωμανού από τη φυλακή, αλλά υπογράμμιζε ως «αυτονόητη ανάγκη το παιδί να σπουδάσει χωρίς το ειδικό βραχιολάκι», για να μπορεί προφανώς ανεξέλεγκτος ο Νικολάκης, αφού διδάσκεται τη θεωρία στο ΤΕΙ, να κάνει παράλληλα και την... πρακτική του στη Διοίκηση Επιχειρήσεων.

Η συγκεκριμένη επισήμανση δεν γίνεται τυχαία. Αν δεν το έχετε ακούσει, στο νέο ν/σ που βρίσκεται σε διαβούλευση, ο υπουργός Δικαιοσύνης προτείνει να αφαιρεθεί από τον εισαγγελέα ή τον ανακριτή η αρμοδιότητα της απόφασης για το ποιος μπορεί να βγει από τη φυλακή έστω με βραχιολάκι. Ο κ. Παρασκευόπουλος εισηγείται την απόφαση αυτή να την παίρνει στο εξής το Συμβούλιο των Φυλακών, ασχέτως αν ο τόπος βοά ότι εντός των φυλακών τον έλεγχο τον έχουν τα κυκλώματα και όχι το υπουργείο του. Σημειωτέον, δε, ότι προ έτους το Συμβούλιο των Φυλακών είχε ήδη γνωματεύσει υπέρ των εξόδων του Ρωμανού. Κατόπιν τούτων, γεννάται το εξής απλό ερώτημα: Αν ζητήσει άδεια ο Νικολάκης για να αρχίσει φέτος να παρακολουθεί μαθήματα Διοίκησης Επιχειρήσεων, θα την πάρει;

Ούτε αυτά τα ερωτήματα διατυπώνονται τυχαία. Διότι μπορεί μεν η αλλοπρόσαλλη κυβέρνηση που διοικεί τη χώρα να μην αποτόλμησε να πει έστω μία λέξη για το παραλήρημα του Ρωμανού, αλλά παραδόξως σιωπηλή παραμένει μέχρι στιγμής και η Δικαιοσύνη. Αραγε, δεν θυμούνται οι λειτουργοί της Θέμιδος τι γράφει ο ποινικός κώδικας στα άρθρα 183-185; Τα θυμίζω: «Οποιος δημόσια με οποιονδήποτε τρόπο προκαλεί ή διεγείρει σε διάπραξη κακουργήματος ή πλημμελήματος τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι τριών ετών». Την ίδια ποινή επιφέρει ο νόμος και σε «όποιον με οποιονδήποτε τρόπο προκαλεί δημόσια και σε απείθεια κατά των νόμων» ή ακόμη και σε «όποιον εγκωμιάζει με οποιονδήποτε τρόπο έγκλημα που διαπράχθηκε».

Αν δεν έχω γίνει σαφής, θα σας το πω ακόμη πιο ευκρινώς, κύριοι εισαγγελείς: Καθώς είναι πια πολιτικά πασίδηλο ότι ο κ. Τσίπρας αρνείται (ή μήπως φοβάται;) να αποδοκιμάσει τους ανερμάτιστους βουλευτές του που μιλούν για «πολιτικούς κρατούμενους», εσείς θα κάνετε, επιτέλους, το αυτονόητο χρέος σας να ασκήσετε διώξεις σε τρομοκράτες που έχουν το θράσος να μας απειλούν ακόμη και μέσα από τις φυλακές;

Από το άρθρο, «Οι απειλές και ο νόμος», του Κων. Ζούλα kathimerini.gr 14.11.15.

Leonidas: Ιδιαίτερα στην παρούσα συγκυρία, με πρόσφατες τις αιματηρές τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι, (11^η Σεπτεμβρίου της Ευρώπης), η περίπτωση του τρομοκράτη Ρωμανού που απειλεί… άνετος από το κελί των φυλακών τους πάντες και τα πάντα και κανείς από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και την Δικαιοσύνη δεν αντιδρά να τον καταδικάσει, εκθέτει τη χώρα μας διεθνώς, δίνοντας (ξανά) την εικόνα ενός ασήμαντου, αναξιόπιστου και φαιδρού κρατιδίου.