Ο ΜικροΜέγαλος Τσίπρας ο Μαρξιστής με την Πισίνα Μπαρουφάκης και ο Χρήσιμος Ηλίθιος Καμμένος

Με την ομιλία του στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, επιβεβαίωσε ουσιαστικά ότι η ρήξη με τους εταίρους βρίσκεται σε απόσταση μιας αναπνοής και μόνο με θαύμα μπορεί να αποφευχθεί, εφόσον η επιδίωξη του

πρωθυπουργού και της κυβέρνησης στο σύνολό της ήταν αυτή από την πρώτη στιγμή και παραμένει. Όλα όσα έγιναν στο πεντάμηνο από τις εκλογές έως σήμερα ήταν μια παράσταση με προδιαγεγραμμένο το τέλος και με στόχο να δοθεί η εντύπωση στον ελληνικό λαό ότι η ευθύνη ανήκει στους δανειστές. Άλλωστε, ο ίδιος ολοκλήρωσε λέγοντας ότι «η πραγματική διαπραγμάτευση τώρα αρχίζει», άρα όλα τα προηγούμενα ήταν ένα θεατρικό έργο!

Χθες, όντως ο πρωθυπουργός δεν αναφέρθηκε ρητά σε «ρήξη», όμως την υπονοούσε σαφώς σε ολόκληρη την ομιλία του. Άλλωστε, η αναδρομή στο παρελθόν, στις κινήσεις και στη ρητορική της ηγεσίας και των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ από τη σύστασή του, όταν βρισκόταν στην αντιπολίτευση και από τότε που βρέθηκε στην εξουσία, δεν δείχνει ότι θα επιθυμούσε κάτι διαφορετικό, εκτός και αν σύσσωμη η Ευρώπη ανταποκρινόταν πλήρως στις προδιαγραφές τους. 

Η συμπεριφορά της κυβέρνησης στη διάρκεια των πέντε μηνών είναι τελείως προσαρμοσμένη στα ιδρυτικά κείμενα του ΣΥΡΙΖΑ, πριν και μετά το 2013, καθώς και στις πολιτικές αποφάσεις των οργάνων του. Το ίδιο ισχύει με την προεκλογική και μετεκλογική ρητορική του πρωθυπουργού, των ηγετικών στελεχών του κόμματος και των υπουργών της κυβέρνησης. Τα πρόσωπα που απαρτίζουν την Κοινοβουλευτική Ομάδα είναι ανάλογης ιδεολογίας στη συντριπτική πλειονότητά τους και η επιλογή των υπουργών, συμπεριλαμβανομένου του Γ. Βαρουφάκη στο υπουργείο Οικονομικών, δεν ήταν καθόλου τυχαία. Η άποψη ότι λειτουργούσε και λειτουργεί αυτόνομα είναι λανθασμένη και ούτε οι άλλοι υπουργοί αποφασίζουν ερήμην του πρωθυπουργού. 

Ακόμη και οι πρωτοβουλίες της προέδρου της Βουλής με τη σύσταση διαφόρων επιτροπών εντάσσονται στην ίδια λογική. 

Με αυτή την έννοια, δεν είναι δυνατόν αύριο ο Αλ. Τσίπρας να φέρει μία συμφωνία, χωρίς να έχει προϊδεάσει στο ελάχιστο το κόμμα του, την κυβέρνησή του ή την κοινή γνώμη. Δεν γίνονται αυτά ύστερα από μία ομιλία σαν τη χθεσινή στους βουλευτές, ύστερα από μία τόσο αντιευρωπαϊκή ομιλία του Γ. Βαρουφάκη, ύστερα από μία ακόμη σύναξη που οργανώνει σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ στην πλατεία Συντάγματος, για να πάρει ο λαός «τη διαπραγμάτευση στα χέρια του». Δεν αλλάζει η νοοτροπία με το πάτημα ενός κουμπιού.

Άρα, με τη θέλησή του ο πρωθυπουργός οδηγεί τη χώρα στη ρήξη και είναι σφάλμα να τον διαφοροποιούμε από το κόμμα του.

Από το άρθρο, «Δεν διαφέρει ο Αλ. Τσίπρας...», του Άγγελου Στάγκου kathimerini.gr, 17.6.15

Το κωμικοτραγικό της υπόθεσης: Ο κ. Τσίπρας για να μπορεί να κάνει τους χειρισμούς που αναφέρονται παραπάνω και να πετύχει τους σκοπούς του, έχει στήριγμα τον απόλυτο Χρήσιμο Ηλίθιο, τον δεξιό λαϊκιστή  κ. Καμμένο, (μικρός έπεσε σε σκάφη με... φλιτ)!!