Η χώρα κυβερνάται από ένα συνονθύλευμα ιδεοληπτικών ανθρώπων, πολλοί εκ των
οποίων δεν είχαν καν εργαστεί στη ζωή τους.
Βρέθηκαν στην εξουσία υφαρπάζοντας
την ψήφο με ανέφικτες υποσχέσεις και ζούσαν μέχρι πρότινος με τη φαντασίωση ότι
θα μεταβάλουν τον ρουν, όχι μόνον της ευρωπαϊκής αλλά της παγκόσμιας
οικονομίας. Και τώρα που συνειδητοποιούν ότι το παιδικό τους κομμουνιστικό
απωθημένο δεν έχει ούτε έναν σύμμαχο στον πολιτισμένο κόσμο, επιχειρούν να
ενοχοποιήσουν τους εταίρους της Ελλάδας ως τάχα εχθρούς της, για να μη χάσουν
την εξουσία.
Υπάρχει, όμως, λόγος που το κάνουν.
Ο κ. Τσίπρας, μη έχοντας κανένα ρεαλιστικό σχέδιο για την ανασυγκρότηση της
οικονομίας και μη ελέγχοντας το μισό κόμμα του που εξαρχής επιθυμούσε την έξοδο
της χώρας από την Ε.Ε., έχει ταμπουρωθεί συνειδητά πίσω από μια στείρα άρνηση
σε οτιδήποτε του προτείνεται.
Ενοχοποιεί τους εταίρους, διότι απλούστατα δεν έχει καμιά βιώσιμη οικονομική λύση να αντιπροτείνει και κυρίως διότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να κρατήσει συσπειρωμένους και πεπλανημένους όσους τον εμπιστεύθηκαν.
Από το άρθρο, «Νικητές και νικημένοι θα κερδίσουμε μαζί», του Κων. Ζούλα, kathimerini.gr 6.6.15.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου