Από άρθρο του Χ. Γιανναρά «Αντιπροτάσεις πολιτών», στην Καθημερινή 5.4.09:
Ερώτημα, συχνό στις δημοσκοπήσεις, ποικιλότροπα διατυπωμένο: Ποιο κόμμα, από τα υπάρχοντα στην Ελλάδα σήμερα, θα μπορούσε να πετύχει ανάκαμψη της παρακμιακής αποσύνθεσης που μαστίζει τη χώρα; Και ένα ποσοστό 75 έως 85% των ψηφοφόρων απαντάει σταθερά: κανένα.
Όμως, η απερίφραστα βεβαιωμένη ανυποληψία όλων των κομμάτων παραμένει άγονη, δεν παράγει την παραμικρή κοινωνική δυναμική. Εντεχνα οι «επικοινωνιολόγοι» των κομμάτων, συνεπικουρούμενοι από τους κουκουλοφόρους του «επαναστατικού» τραμπουκισμού, σπέρνουν τον φόβο της «ακυβερνησίας», του χάους. Έτσι, οι ψηφοφόροι πειθαρχούν την ψήφο τους στη λογική της επιλογής του μη χείρονος, λογική του δικομματισμού.
Αυτή η λογική δεν διαιωνίζει απλώς την παρακμιακή διάλυση, την επιτείνει καταιγιστικά. Οι συντεχνίες στυγνής και στεγανής ιδιοτέλειας, οι υποδυόμενες τα πολιτικά κόμματα, αποθρασύνονται. Κραυγαλέα δείγματα αδιάντροπης αποθράσυνσης είναι η συνεχώς διευρυνόμενη οικογενειοκρατία στο κοινοβούλιο και στους υπουργικούς θώκους, η κατάφωρη πια «διαπλοκή» της εκάστοτε κυβέρνησης με «νταβατζήδες» και «λαμόγια», η αδιαμαρτύρητα αποδεκτή επιβασία στις αρχηγίες των κομμάτων φανερά ανίκανων ή εξόφθαλμα μειονεκτικών ή προκλητικά ιταμών ηγητόρων. Κορύφωμα αποθράσυνσης και η αναίδεια των σοσιαλεπώνυμων που επέβαλαν μεθοδικά στην Ελλάδα «κοινωνικό μετασχηματισμό» αδίστακτου αμοραλισμού, κομματικό κράτος ισοπεδωτικής αναξιοκρατίας. Και με διάλειμμα πενταετίας εμφανίζονται τώρα οι ίδιοι να επαγγέλλονται «σωτηρία» της χώρας και «ανάκαμψη»!
Έστω και μόνο για το έγκλημα της κατάργησης κάθε ελέγχου, κάθε αξιολογικής κρίσης, κάθε πειθαρχικής δικαιοκρισίας σε οποιαδήποτε πτυχή του κρατικού οργανισμού και του κοινωνικού βίου, το ΠΑΣΟΚ θα έπρεπε να είχε καταδικαστεί από τους πολίτες σε οριστική εξαφάνιση από την πολιτική σκηνή. Το ίδιο και η Νέα Δημοκρατία για την εσκεμμένη αποδοχή (και αξιοποίηση) προϊόντων του στυγερού αυτού εγκλήματος.
……………………………….
Σχόλιο:
Σ’ αυτή την ανάρτηση περιλαμβάνεται μόνο η περιγραφή της άθλιας κατάστασης της χώρας μας, όπως αναφέρεται από τον καθηγητή. Διαβάστε τις προτάσεις του καθηγητή, για υγιή πολιτικό φορέα, στο σχετικό site της λίστας ιστολογίων.
Το ερώτημα που τίθεται είναι:
Θα βρεθούν οι πολιτικές μορφές, που θα αναλάβουν την ανόρθωση της χώρας μας, προτού είναι πολύ αργά; Ή ήδη είναι πολύ αργά και η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη;
Μάλλον είναι απίθανο να αναστραφεί η παρούσα κατάσταση. Το πιο πιθανό είναι να γίνει μόνο, έπειτα από μια μείζονα επώδυνη Καταστροφή-ΣΟΚ, που θα δημιουργήσει νέα τετελεσμένα και θα ενεργοποιήσει την αδρανή, απαθή πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Ο καθένας ας σκεφθεί, από πού μπορεί να προέλθει μια τέτοια καταστροφή. Η ιστορία έχει αρκετά τέτοια παραδείγματα. Οι «κατάλληλες» συνθήκες υπάρχουν.
ΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΤΩΡΑ!!
Ερώτημα, συχνό στις δημοσκοπήσεις, ποικιλότροπα διατυπωμένο: Ποιο κόμμα, από τα υπάρχοντα στην Ελλάδα σήμερα, θα μπορούσε να πετύχει ανάκαμψη της παρακμιακής αποσύνθεσης που μαστίζει τη χώρα; Και ένα ποσοστό 75 έως 85% των ψηφοφόρων απαντάει σταθερά: κανένα.
Όμως, η απερίφραστα βεβαιωμένη ανυποληψία όλων των κομμάτων παραμένει άγονη, δεν παράγει την παραμικρή κοινωνική δυναμική. Εντεχνα οι «επικοινωνιολόγοι» των κομμάτων, συνεπικουρούμενοι από τους κουκουλοφόρους του «επαναστατικού» τραμπουκισμού, σπέρνουν τον φόβο της «ακυβερνησίας», του χάους. Έτσι, οι ψηφοφόροι πειθαρχούν την ψήφο τους στη λογική της επιλογής του μη χείρονος, λογική του δικομματισμού.
Αυτή η λογική δεν διαιωνίζει απλώς την παρακμιακή διάλυση, την επιτείνει καταιγιστικά. Οι συντεχνίες στυγνής και στεγανής ιδιοτέλειας, οι υποδυόμενες τα πολιτικά κόμματα, αποθρασύνονται. Κραυγαλέα δείγματα αδιάντροπης αποθράσυνσης είναι η συνεχώς διευρυνόμενη οικογενειοκρατία στο κοινοβούλιο και στους υπουργικούς θώκους, η κατάφωρη πια «διαπλοκή» της εκάστοτε κυβέρνησης με «νταβατζήδες» και «λαμόγια», η αδιαμαρτύρητα αποδεκτή επιβασία στις αρχηγίες των κομμάτων φανερά ανίκανων ή εξόφθαλμα μειονεκτικών ή προκλητικά ιταμών ηγητόρων. Κορύφωμα αποθράσυνσης και η αναίδεια των σοσιαλεπώνυμων που επέβαλαν μεθοδικά στην Ελλάδα «κοινωνικό μετασχηματισμό» αδίστακτου αμοραλισμού, κομματικό κράτος ισοπεδωτικής αναξιοκρατίας. Και με διάλειμμα πενταετίας εμφανίζονται τώρα οι ίδιοι να επαγγέλλονται «σωτηρία» της χώρας και «ανάκαμψη»!
Έστω και μόνο για το έγκλημα της κατάργησης κάθε ελέγχου, κάθε αξιολογικής κρίσης, κάθε πειθαρχικής δικαιοκρισίας σε οποιαδήποτε πτυχή του κρατικού οργανισμού και του κοινωνικού βίου, το ΠΑΣΟΚ θα έπρεπε να είχε καταδικαστεί από τους πολίτες σε οριστική εξαφάνιση από την πολιτική σκηνή. Το ίδιο και η Νέα Δημοκρατία για την εσκεμμένη αποδοχή (και αξιοποίηση) προϊόντων του στυγερού αυτού εγκλήματος.
……………………………….
Σχόλιο:
Σ’ αυτή την ανάρτηση περιλαμβάνεται μόνο η περιγραφή της άθλιας κατάστασης της χώρας μας, όπως αναφέρεται από τον καθηγητή. Διαβάστε τις προτάσεις του καθηγητή, για υγιή πολιτικό φορέα, στο σχετικό site της λίστας ιστολογίων.
Το ερώτημα που τίθεται είναι:
Θα βρεθούν οι πολιτικές μορφές, που θα αναλάβουν την ανόρθωση της χώρας μας, προτού είναι πολύ αργά; Ή ήδη είναι πολύ αργά και η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη;
Μάλλον είναι απίθανο να αναστραφεί η παρούσα κατάσταση. Το πιο πιθανό είναι να γίνει μόνο, έπειτα από μια μείζονα επώδυνη Καταστροφή-ΣΟΚ, που θα δημιουργήσει νέα τετελεσμένα και θα ενεργοποιήσει την αδρανή, απαθή πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Ο καθένας ας σκεφθεί, από πού μπορεί να προέλθει μια τέτοια καταστροφή. Η ιστορία έχει αρκετά τέτοια παραδείγματα. Οι «κατάλληλες» συνθήκες υπάρχουν.
ΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΤΩΡΑ!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου