Ελλάς της…. Πλάκας (Η΄)

Ο πρωθυπουργός, το μνημόνιο, οι μεταρρυθμίσεις, σοσιαλιστικές ασχολίες και ο παπάς-βάρβαρος!!

(Εθνική) Γαργάρα α λα Τούρκα

ΟΙ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ στο Αιγαίο με τα δύο «ερευνητικά», όπως τα αποκαλούν, σκάφη, το Πίρι Ρέις και το Τσεσμέ που δραστηριοποιούνται καθόλου τυχαία στα δύο άκρα του Αιγαίου Πελάγους, Αλεξανδρούπολη και Καστελλόριζο, επαναλαμβάνουν παλαιότερες κινήσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο που αποσκοπούν κατά δήλωση και των ίδιων των Τούρκων στην εμπέδωση και εδραίωση «δικαιωμάτων» της γείτονος στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, παραβιάζοντας κατά τρόπο συνειδητό και εμφανή την ελληνική κυριαρχία στο Αιγαίο.

Τόσο η Συνθήκη της Λωζάννης του 1923 όσο και η Διεθνής Συνθήκη του Montego Bay για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982 κατοχυρώνουν απολύτως τόσο την ελληνική κυριαρχία στο Αιγαίο όσο και τα δικαιώματα τρίτων παρακτίων κρατών ή διερχομένων πλοίων.

Η Τουρκία αμφισβητεί αυτή τη διεθνή ρύθμιση, όπως συνηθίζει να το κάνει σε διάφορα άλλα επίπεδα εσωτερικής και εξωτερικής της πολιτικής, όπου όταν η διεθνής δικαιοταξία δεν τη συμφέρει, επιβάλλει τη θέλησή της με το δίκαιο της ισχύος.

Σε ό,τι αφορά το Αιγαίο και δη το Καστελλόριζο, το Πίρι Ρέις, που φέρει κατά τρόπο συμβολικό το όνομα ενός μεγάλου Τούρκου ναυάρχου του οθωμανικού στόλου του 15ου αιώνα, η Τουρκία επιχειρεί να ενώσει τις νότιες ακτές της με την Αίγυπτο θεωρώντας ότι δεν υφίσταται στον ενδιάμεσο θαλάσσιο χώρο απολύτως τίποτε, ούτε το Καστελλόριζο ούτε και η Κύπρος και επομένως δεν ασκείται ούτε ελλαδική ούτε κυπριακή κυριαρχία στη θάλασσα, αφού τα νησιά κατά την άποψή της δεν έχουν υφαλοκρηπίδα.

ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΦΑΝΕΣ ότι η Τουρκία επιχειρεί διά της ισχύος να αναθεωρήσει τις ρυθμίσεις που προβλέπει η Συνθήκη της Λωζάννης του 1923.

Η πραγματικότητα των τουρκικών προθέσεων και επιδιώξεων δε συνίσταται τόσο στην αναζήτηση πετρελαίου και ενεργειακών πηγών για τις οποίες ουδείς γνωρίζει μετά βεβαιότητος αν και σε τι ποσοστό υφίστανται αλλά πολύ περισσότερο στον έλεγχο του Αιγαίου ως γεωπολιτικού και γεωστρατηγικού κρίσιμου χώρου διέλευσης παγκόσμιου πλούτου και ταυτόχρονης γεωστρατηγικής αναβάθμισης της χώρας η οποία καταφέρνει να ελέγξει μια περιοχή αναγνωρισμένης γεωπολιτικής υπεραξίας.

Το πρόβλημα της Ελλάδος σήμερα όπως και χθες συνίσταται στο γεγονός της υποχρέωσής της όντας κυρίαρχο κράτος να ασκήσει κυριαρχία έναντι παντός τρίτου και της Διεθνούς Κοινότητας στο σύνολό της.

Τα κράτη υφίστανται ipso jure ως κυρίαρχα και εφόσον ασκούν αυτή τους την υποχρέωση, γίνονται σεβαστά και υπολογίσιμα στη Διεθνή Κοινότητα.

Συνήθως αυτό το οποίο κάνει ένα κράτος που σέβεται τον εαυτό του είναι να λειτουργεί αποτρεπτικά, τουτέστιν να πείθει τους τρίτους πως αν τολμήσουν να παραβιάσουν δικαιώματα κυριαρχίας στη θαλάσσια, εναέρια ή εδαφική επικράτειά του, θα έχουν μεγαλύτερο κόστος από ό,τι όφελος.

Από το άρθρο, «Οι τουρκικές βλέψεις στο Αιγαίο», του Χριστόδουλου Κ. Γιαλουρίδη καθηγητή διεθνούς πολιτικής στο Πάντειο πανεπιστήμιο, στον Ελεύθερο Τύπο 25.7.10.

H Ελλάδα για άλλη μια (χιλιοστή;) φορά διαμαρτύρεται στους Τούρκους και δια του υπουργού Αναπληρωτή Εξωτερικών Δ. Δρούτσα στο άτυπο συμβούλιο υπουργών Εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Ενωσης την 26.7.10, κατήγγειλε την τουρκική πρακτική των προκλήσεων, λέγοντας ότι οι πράξεις της Τουρκίας δεν συνάδουν με χώρα υποψήφιο μέλος της ΕΕ…..

Ενώ ο ίδιος και η κυβέρνηση του εξακολουθούν να είναι οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές της ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ!!

Οι Έλληνες νανοπολιτικοί, που "έκτισαν" το χύμα κράτος της μεταπολίτευσης εξακολουθούν…. να πείθουν τους Τούρκους να συνεχίζουν να παραβιάζουν τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, γιατί έτσι θα έχουν...... ολοένα και μεγαλύτερο όφελος!!

Και γλείφτες-κότες και losers. Bravo (again) Giorgos!!

ΑΟΖ και (Ελληνικές) Κότες

Οι έρευνες του Πίρι Ρέις επιβεβαιώνουν ότι η Τουρκία επιχειρεί συστηματικά να δημιουργήσει τετελεσμένο στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ της Ρόδου και της Κύπρου.

Για την ακρίβεια, επιχειρεί αφενός να επιβάλει πολιτικοστρατιωτικό έλεγχο και αφετέρου να οικειοποιηθεί τα πιθανολογούμενα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου.

Στο μεγαλύτερο μέρος της, η εν λόγω περιοχή αποτελεί δυνάμει ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ), λόγω της γεωγραφικής θέσης του Καστελόριζου.

Σύμφωνα με τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, που έχει επικυρωθεί από 160 χώρες και αποτελεί διεθνές δίκαιο, τα κατοικημένα νησιά έχουν ΑΟΖ. Και αυτή ορίζεται με τον ίδιο τρόπο που ορίζεται η ΑΟΖ των ηπειρωτικών περιοχών (άρθρο 121 παρ. 2), δηλαδή με τον κανόνα της μέσης γραμμής.

Η Άγκυρα ισχυρίζεται αυθαιρέτως ότι τα νησιά δεν έχουν δική τους υφαλοκρηπίδα, επικαλούμενη γεωλογικά επιχειρήματα.

Γι’ αυτό αποφεύγει να μιλάει για ΑΟΖ, επιμένοντας να μιλάει για υφαλοκρηπίδα. Ούτε όμως και η Αθήνα μιλούσε για μία έννοια του διεθνούς δικαίου που ενισχύει αποφασιστικά τις ελληνικές θέσεις.

Την απέφευγε λόγω της απειλής του τότε υπουργού Εξωτερικών Αμπντουλάχ Γκιουλ ότι εάν η Ελλάδα θέσει θέμα ΑΟΖ θα διακοπούν οι διερευνητικές επαφές και θα προκληθεί κρίση.

Το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών πρωτομίλησε για ΑΟΖ τις προηγούμενες ημέρες.

Το έργο που παίζει αυτή την περίοδο η Άγκυρα στην ανατολική Μεσόγειο το έχουμε ξαναδεί. Στις 13 Νοεμβρίου 2008 είχε στείλει στην ίδια περιοχή για γεωλογικές έρευνες ειδικό νορβηγικό σκάφος με τη συνοδεία τουρκικής φρεγάτας. Ας σημειωθεί, ότι το ίδιο νορβηγικό σκάφος, συνοδευόμενο από τουρκικό πολεμικό, είχε το 2007 πραγματοποιήσει έρευνες στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας.


Αξίζει, να σημειωθεί ότι η τουρκική κυβέρνηση είχε από πέρυσι ανακοινώσει τη διεξαγωγή των γεωλογικών ερευνών, που αυτές τις ημέρες πραγματοποιεί το Πίρι Ρέις.

Έχοντας ουσιαστικά αποτύχει να ακυρώσει την κυπριακή ΑΟΖ, η Αγκυρα προσπαθεί τον τελευταίο καιρό να ακυρώσει εκ των προτέρων την ανακήρυξη ελληνικής ΑΟΖ στην ανατολική Μεσόγειο.

Υπενθυμίζουμε ότι από τη δεκαετία του 1970 η Αγκυρα χρησιμοποιεί τη διεξαγωγή ερευνών στην δυνάμει ελληνική ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου, είτε ως μηχανισμό πρόκλησης κρίσης είτε ως μία δοκιμασμένη μέθοδο για να αποτρέψει την Αθήνα από την άσκηση νομίμων δικαιωμάτων της, τα οποία η τουρκική πλευρά αμφισβητεί.

Προς το παρόν, η Αθήνα αντιδρά μάλλον υποτονικά. Η ανάγκη να μην παρασυρθεί σε μία κρίση δεν σημαίνει ανοχή τετελεσμένων.

Από το άρθρο, «Μία προαναγγελθείσα πρόκληση», του Σταύρου Λυγερού στην Καθημερινή 20.7.10.

Δεν τολμούσαν μέχρι τώρα να μιλάνε για ΑΟΖ!!! Και σ’ αυτό το μείζονος εθνικής σημασίας κυριαρχικό μας δικαίωμα ακολουθείται η τακτική της…. ΚΟΤΑΣ που επιτρέπει στους Τούρκους να καταπατούν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα και να κουρελιάζουν την εθνική μας αξιοπρέπεια.

Εύγε!! Τι άλλο θα ξεπουλήσουν για να μη μας «δείρουν» οι Τούρκοι;;

Η Κύπρος μια σταλιά κράτος τόλμησε και πέτυχε να ορίσει την ΑΟΖ της και βάζει τα (εθνικά) γυαλιά στις αόμματες-κότες των Αθηνών!!

Δώσε Θάρρος στον….Τούρκο να Ψάχνει (Συνεχώς) την….Υφαλοκρηπίδα σου

Ας υποθέσουμε ότι σε κάποιο διαμέρισμα ο ιδιοκτήτης ξυπνά και βρίσκει στη βεράντα του τον γείτονα, να φροντίζει τις γλάστρες. Θα απορήσει, θα θυμώσει, ίσως να καλέσει και την Αστυνομία.

Παρεκτός αν είναι διπλωμάτης, οπότε θα ρωτήσει «πώς θα το πιεις το καφεδάκι σου;» και θα ψήσει στο μπρίκι αυτό που κάποιοι παραγγέλνουν ως «ελληνικό» και άλλοι ως «τούρκικο».

Κάπως έτσι, με χουβαρνταλίκι, υποδέχεται στο Αιγαίο τους τούρκους ερευνητές ο ντεμέκ υπουργός Εξωτερικών κ. Δ. Δρούτσας. Την ώρα που το «Πίρι Ρέις» έκανε βαρκάδα στο Καστελόριζο (τάχα μου έρευνες για τα σεισμικά ταρακουνήματα), ο αναπληρωτής υπουργός έκανε ναζάκια στον κ. Αχμέτ Νταβούτογλου, υπουργό με πλήρες χαρτοφυλάκιο Εξωτερικών.

Συναντήθηκαν τα δυο τους στο Καζακστάν, στην υπουργική Σύνοδο του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη. Στο περιθώριο των εργασιών, σε μια ακρούλα, η Ελλάς όρθωσε το ανάστημά της και κάτι ψέλλισε. Κάπως έτσι ερμηνεύεται το ότι εξέφρασε «έντονη ενόχληση».

Ο κ. Δρούτσας διέδωσε τα χαμπέρια. Κάπως έτσι ερμηνεύεται η «ενημέρωση των ξένων ομολόγων» που βρίσκονταν στο Αλμάτι έχοντας αναρίθμητα ντέρτια, όντας όμως αδιάφοροι για την ελληνική υφαλοκρηπίδα.

Οι κυβερνήσεις, η ελληνική και η κυπριακή, επιχειρούν να υποβαθμίσουν τα απρόσκλητα πέρα- δώθε του ερευνητικού σκάφους, το οποίο έφθασε το Σάββατο στα 45 ν. μίλια από το Καστελόριζο.

Επιχειρούν να υποβαθμίσουν την τουρκική δραστηριότητα, με το μεταχειρισμένο επιστημονικό πρόσχημα παρά το γεγονός ότι η Αγκυρα δεν αναγνωρίζει την ελληνική υφαλοκρηπίδα στη συγκεκριμένη περιοχή. Η Τουρκία μπαινοβγαίνει άνετη, χωρίς να δίνει λογαριασμό, φτιάχνοντας ανενόχλητη το πρόγραμμά της.

Οι μουσαφιραίοι αποφάσισαν να μείνουν ως τις 20 Αυγούστου και ουδείς φαίνεται αποφασισμένος να ακυρώσει τα σχέδια. Το Λιμενικό παρακολουθεί διακριτικά δείχνοντας ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή για μια χώρα που εκλιπαρεί για φιλικές σχέσεις με τη γείτονα.

Στα ελληνοτουρκικά η Ελλάδα μοιάζει παραδομένη στην ειμαρμένη και το υπουργείο Εξωτερικών μοιάζει με τον πιο φανατικό θεατή των τεκταινόμενων.

Μοιάζει με θεατή που δεν καταλαβαίνει το σενάριο: το θρίλερ της μοιάζει με ρομάντζο.

Από το άρθρο, «Μουσαφιραίοι στο Αιγαίο», της Λώρης Κέζα, στο ΒΗΜΑ 20.7.10.

Από το πρωί της 20.7.10 έκανε και πάλι την εμφάνιση του το τουρκικό πλοίο «Τσεσμέ» στην περιοχή της Σαμοθράκης κι ενώ το ερευνητικό σκάφος «Πίρι Ρέις» συνεχίζει έρευνες στην ελληνική υφαλοκρηπίδα ανατολικά του Καστελόριζου.

Το «Τσεσμέ» συνοδεύεται από ένα περιπολικό του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού, ενδεικτικό της προσπάθειας της Άγκυρας να κλιμακώσει τις προκλήσεις.

Για πρώτη φορά από το 1974 δύο τουρκικά ερευνητικά πλοία εκτελούν ταυτόχρονα έρευνες στην ελληνική υφαλοκρηπίδα.

Οι Τούρκοι έκαναν χωράφι τους την ελληνική υφαλοκρηπίδα από Βορά μέχρι εσχατιών Νότου και οι δικοί μας συνεχίζουν τις….διερευνητικές επαφές στην Κωνσταντινούπολη.

Ο δε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θ. Πάγγαλος κλίνει το μάτι στους Τούρκους να συνεχίσουν τις έρευνες στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, αφού είπε χθες στον Real FM:

Οι Τούρκοι κάνουν έρευνες….στα διεθνή ύδατα!!!!

Ο απόλυτος εθνικός εξευτελισμός σε όλο το «μεγαλείο» του. Δοξάστε τους!!

Οι Τούρκοι (Πάλι) Ψάχνουν την …..Υφαλοκρηπίδα μας

Έπειτα από τις έρευνες του τουρκικού ωκεανογραφικού σκάφους Α599 TCG Çeșme στην ελληνική υφαλοκρηπίδα στην θαλάσσια περιοχή της Θράκης και Σαμοθράκης, στην αρχή αυτού του μήνα, άλλο τουρκικό ερευνητικό πλοίο Πίρι Ρέϊς ερευνά την ελληνική υφαλοκρηπίδα στην περιοχή του Καστελόριζου.

Η Τουρκία προσπαθεί να δημιουργήσει μία Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) στη Μεσόγειο, όπως ακριβώς έκανε στη Μαύρη Θάλασσα. Στη περίπτωση της Μεσογείου προσπαθεί να αποκόψει την Ελλάδα από τη Κύπρο.

Την τελευταία διετία, περιφρονώντας επιδεικτικά το Δίκαιο της Θάλασσας η Άγκυρα, υποστηρίζει ότι Κρήτη και Δωδεκάνησα δεν έχουν ΑΟΖ και η "νότια" Κύπρος έχει κάποια περιορισμένα δικαιώματα ΑΟΖ.

Αυτό που προσπαθούν να πετύχουν είναι να αποκτήσουν με το ζόρι θαλάσσια σύνορα με την Αίγυπτο διαγράφοντας από το χάρτη (τους) το Καστελλόριζο.

Η Τουρκία είχε δημοσιεύσει το χάρτη ερευνών της και έγραψε (ως συνήθως) στα παλιά της τα παπούτσια τις προειδοποιήσεις της Αθήνας.

Το Πίρι Ρέις εισήλθε τα ξημερώματα της 17.7.2010 σε περιοχές της ελληνικής υφαλοκρηπίδας νοτίως του Καστελόριζου και συνεχίζει να μπαινοβγαίνει μέχρι και σήμερα!!

Την ίδια μέρα, (17.7.10), είχε προγραμματιστεί η συνάντηση του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών Δ. Δρούτσα με τον Τούρκο υπουργό Εξωτερικών Α. Νταβούτογλου, στο περιθώριο της υπουργικής συνόδου του ΟΑΣΕ στο Καζακστάν και η συνάντηση Αποστολίδη – Σινιρίογλου στην Κωνσταντινούπολη στο πλαίσιο των διμερών διερευνητικών επαφών, οι οποίες συνεχίζονται μέχρι σήμερα!!

Καλά δεν ντρέπονται οι δικοί μας «αξιωματούχοι» να (συνεχίζουν) να μετέχουν σε τέτοιες συναντήσεις, την ίδια ώρα που σκόπιμα οι Τούρκοι καταρρακώνουν την εθνική μας κυριαρχία και αξιοπρέπεια;

Υπενθυμίζεται ότι το 1987, που οι Τούρκοι είχαν κάνει βγάλει το Σισμίκ για έρευνες στην ελληνική υφαλοκρηπίδα αναγκάστηκαν να το αποσύρουν άμεσα, διότι ο τότε πρωθυπουργός Α. Παπανδρέου απείλησε ότι θα βυθιστεί το τουρκικό σκάφος.

Τώρα 23 χρόνια μετά ο υιός Γ. Παπανδρέου συνεχίζει τις «επαφές» με τους εισβολείς λες και δεν τρέχει τίποτα!

Εθνική Χρεοκοπία και (Τζάμπα) Ξεπούλημα των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων στους Τούρκους!!


Αλλά τι περιμένεις από τους νεοραγιάδες της κυβέρνησης όταν ακόμη και σήμερα το βιβλίο της Γ' Γυμνασίου «Νεώτερη και Σύγχρονη Ιστορία», για την κρίση των Ιμίων αναφέρεται ότι ... τα Ίμια δεν ανήκουν στην Ελλάδα, αλλά τα... διεκδικούμε μαζί με την Τουρκία!

Συγκεκριμένα, στη σελ. 163 για την τουρκική πολεμική επιχείρηση κατάληψης της ελληνικής βραχονησίδας τον Γενάρη του 1996, γράφονται επί λέξει τα εξής:

«Την ίδια εποχή, με αφορμή τη διεκδίκηση της βραχονησίδας Ίμια, στα Δωδεκάνησα, ξέσπασε κρίση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις που αποκλιμακώθηκε με αμοιβαίες υποχωρήσεις (1996)»!


Διεκδικούσαμε δηλαδή τα Ίμια, δεν ήταν κομμάτι της εθνικής μας κυριαρχίας, γράφουν οι συγγραφείς Ευαγγελία Λούβη και Δημήτρης Ξιφαράς.

Αυτά που γράφτηκαν μόνο τυχαία δεν είναι, αλλά το ζήτημα αφορά προσωπικά την υπουργό Παιδείας Α.Διαμαντοπούλου και το υπουργείο "Εξωφρενικών".

Εκτός από τους συγγραφείς ευθύνονται άμεσα και οι κριτές αξιολόγησης, οι Αλ. Ρήγος, Όλ. Καραγεώργου και Μ. Βενιέρης και το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο που έδωσε την έγκρισή του σ'αυτήν την πλαστογράφηση της αλήθειας, της ιστορικής πραγματικότητας..

Τι καλύτερο δώρο θα μπορούσε να περιμένει η Τουρκία;

Έχει πλέον κι ένα σχολικό ελληνικό βιβλίο για να το επικαλείται στα διεθνή φόρουμ, ότι και η Ελλάδα παραδέχεται ότι δεν έχει την κυριαρχία της βραχονησίδας Ίμια, αλλά τη... διεκδικεί!

Στοιχεία από defencenet.gr και newsit.gr.

Κόμματα – Παιδεία – Αηδία (Β΄)

Η εισαγωγή χωρίς βάση, ουσιαστικά χωρίς κριτήρια, σε σχολές-φαντάσματα, για ανύπαρκτες γνώσεις και αστεία πτυχία, το κυνικό παρκάρισμα των νέων εκτός παραγωγής και κοινωνίας, η πρωτοφανής παραγωγή αέργων και ημιμαθών, είναι διαρκές έγκλημα:

Διαρκεί δεκαετίες και έχει υπονομεύσει το μέλλον του ελληνικού λαού, βαθύτερα και από το δημόσιο χρέος.

Η χώρα δεν χρειάζεται κι άλλους εκατοντάδες απόφοιτους φιλοσοφικών και θεατρικών σπουδών, δεν χρειάζεται απόφοιτους ΤΕΙ με ασαφή ή ακατανόητο αντικείμενο σπουδών.

Τα παιδιά του 9 ή του 7 δεν χρειάζεται να σπουδάσουν θεωρία για να ζήσουν δυστυχισμένα και άεργα, εκλιπαρώντας δουλικά για ένα διορισμό, μια σύμβαση, ένα σταζ, ένα ό, τι να ’ναι. Η χώρα δεν χρειάζεται δούλους ανέργους.

Η χώρα χρειάζεταιελεύθερους πολίτες, τεχνίτες, μηχανικούς, υδραυλικούς, ψυκτικούς, ηλεκτρολόγους, τεχνικούς ηλιακών συσκευών και συσκευών φωταερίου, νοσηλευτές, φυσικοθεραπευτές, ντιζάινερ, μαγείρους, ζαχαροπλάστες, φωτιστές, σχεδιαστές WEB, συντηρητές δικτύων.

Γιατί να υποτιμώνται τόσα και τόσα επαγγέλματα και να ωθούνται όλα, μα όλα, τα παιδιά σε αυτή τη σισύφεια ακαδημαϊκή οδό, που βγάζει μόνο στην αδράνεια, τη ματαίωση και την αεργία;

Η πολιτεία, οι κυβερνήσεις, οι «μεταρρυθμιστές» υπουργοί Παιδείας περιφρόνησαν τον επαγγελματικό προσανατολισμό και τις επαγγελματικές σχολές - από τερατώδη άγνοια, από αδράνεια, από έλλειψη κριτηρίων και βούλησης.

Και από τερατώδη λαϊκισμό: άλλο να τάζεις πανεπιστήμιο σε κάθε κωμόπολη, και άλλο να ιδρύεις επαγγελματική σχολή εστίασης ή ένδυσης: το ένα εξασφαλίζει γκλάμουρ και ψήφους, το άλλο απαιτεί οργάνωση, εργασία, υποδομή, σύνδεση με την κοινωνία και την παραγωγή.

Όποιος θέλει να σπουδάσει υποψήφιος άεργος, άνεργος, δούλος του πολιτευτή, επισφαλής υπάλληλος, είναι καλόδεχτος σε δεκάδες πανεπιστήμια ανά την ελληνική επικράτεια.

Αυτό πράττει το σημερινό εκπαιδευτικό σύστημα: κατασπαταλά ταλέντα, κανιβαλίζει τον ανθό της κοινωνίας, ληστεύει και εκβιάζει τις οικογένειες.

Η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου, εφαρμόζοντας το Μνημόνιο, αναμορφώνει βίαια την κοινωνία, εισάγει ένα νέο αφήγημα για το τι εστί πολίτης, κράτος, κοινωνικό συμβόλαιο.

Μπορεί να ξεκινήσει μια σοβαρή, βαθιά, δημοκρατική μεταρρύθμιση, για ένα σχολείο του 21ου αιώνα που θα αξιοποιεί τις πολλές δυνάμεις αυτού του λαού, που θα δίνει γνώση, κουλτούρα και προοπτική στους νέους, που δεν θα εξαντλεί τις οικογένειές τους;

Που δεν θα δημαγωγεί με την κατάργηση του 10; Που δεν θα ιδρύει κι άλλα ευτελή πανεπιστήμια;

Το σχολείο, από την πρώτη βαθμίδα έως την τελευταία, είναι το προνομιακό πεδίο που θα σπείρουμε το όραμα της νέας Ελλάδας μετά την καταστροφή - όπως έγινε μετά τις καταστροφές στον Μεσοπόλεμο, από φωτισμένους ηγέτες και εκπαιδευτικούς, όπως έγινε ακόμη και τη δεκαετία του ’60.

Αυτή η πρόκληση όμως φαίνεται ότι υπερβαίνει τις πνευματικές και ψυχικές δυνατότητες του παρόντος πολιτικού προσωπικού.

Από το άρθρο, «Σχολεία παραγωγής άεργων και δούλων», του Νικου Γ. Ξυδακη στην Καθημερινή 11.7.10.

Κόμματα – Παιδεία – Αηδία (Α΄)

Λίγες μέρες αφότου τα δεκαπεντάχρονα λαχτάρησαν για το απολυτήριο του Γυμνασίου (πέρασα, με τι βαθμό;), εκεί στο τέλος της υποχρεωτικής εννεάχρονης εκπαίδευσης, όπου η βάση του 10 έχει σημασία, βγήκαν τα αποτελέσματα των περίφημων Πανελλαδικών Εξετάσεων για τους δεκαοκτάχρονους απόφοιτους Λυκείου.

Από αυτή λοιπόν τη γιγάντια και θεαματική τελετή των Πανελλαδικών, οι πιτσιρικάδες του Γυμνασίου έμαθαν ότι το 10 της βάσης, για το οποίο κουράστηκαν και λαχτάρησαν, δεν ισχύει• στις ανώτερες σχολές περνάς και με μέσο όρο κάτω από τη βάση. Περνάς και με 7 μόσο όρο, και με 6, μπορεί και με 5.

Παράδοξο, αλλά έτσι συμβαίνει. Για να περάσει την τάξη στο Γυμνάσιο ο μαθητής χρειάζεται βαθμό 10 κατά μέσο όρο και να μην πέφτει κάτω από τη βάση σε ορισμένo αριθμό βασικών μαθημάτων (αρχαία, μαθηματικά κ. λπ.).

Για να περάσει σε κάποιο πανεπιστήμιο ή ΤΕΙ δεν χρειάζεται τίποτε, χρειάζεται ό, τι να ’ναι... Πρόκειται για διπλό μήνυμα, για το double bind των ανθρωπολόγων, αυτό που οδηγεί σε σχιζοφρένεια κατά τους ψυχαναλυτές...

Όλο το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα εκπέμπει τέτοια σχιζοφρενιογόνα μηνύματα, σήματα καταστροφής.

Με τη χώρα επισήμως σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, το σχολείο εξακολουθεί να βρίσκεται σε λήθαργο, να αφίσταται από τις πνευματικές επιθυμίες και ανάγκες των πολιτών, να αφίσταται από τις παραγωγικές ανάγκες της χώρας, να αφίσταται από την κοινή λογική.

Η υπουργός Παιδείας άρχισε τη μεταρρύθμσή της (κάθε υπουργός κάνει μεταρρύθμιση...) καταργώντας τη βάση του 10, για να:

- Μη μείνουν κενές θέσεις στα ανεπιθύμητα ΑΕΙ και ΤΕΙ.

- Mη μείνουν άδειες οι επαρχιακές πόλεις, οι γκαρσονιέρες τους και οι καφενειοταβέρνες τους.

- Μη μείνουν άδεια τα ΚΤΕΛ και οι πτήσεις.

- Παρκάρουν οι νέοι σε σχολές και να μην εμφανιστούν στη μετρούμενη, ήδη τρομακτική, νεανική ανεργία

- Εξακολουθήσουν οι φοιτητές να αφαιμάσσουν τις ήδη εξαντλημένες οικογένειες καταγωγής.

Από το άρθρο, «Σχολεία παραγωγής άεργων και δούλων», του Νικου Γ. Ξυδακη στην Καθημερινή 11.7.10.

Η προηγούμενη κυβέρνηση, αφού είχε επιτελέσει κοινωνικο-οικονομικό-μικροκομματικό έργο επί χρόνια με τη βάση του 10 την κατάργησε.

Τώρα η νέα κυβέρνηση αφού επιτελέσει και αυτή το ίδιο ευάρεστο "κοινωνικό" έργο, για να αυξήσει την ψηφο-πελατεία της, κάποτε πιθανόν να αντιληφθεί και αυτή ότι με να το βάζεις κουμπούρια και τούβλα στα πανεπιστήμια δεν αναβαθμίζεις την παιδεία….ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ!!

Οι Τούρκοι Εφαρμόζουν το Δόγμα Νταβούτογλου..... στο Αιγαίο

Δόγμα Νταβούτογλου (για την Ελλάδα): Στρατηγικό Βάθος (στο Αιγαίο) Τουρκίας-Μηδενικά προβλήματα με τους γείτονες (Εφόσον πάρουν το μισό Αιγαίο, τη Δυτική Θράκη, την Κύπρο κλπ….)

30.6-1.7.2010

- Επί δύο ημέρες το ωκεανογραφικό σκάφος του τουρκικού στόλου Α599 TCG Çeșme, με την προστασία σκάφους της τουρκικής ακτοφυλακής εκτελούσε έρευνες στην ελληνική υφαλοκρηπίδα στην θαλάσσια περιοχή της Θράκης και Σαμοθράκης.

- Το ελληνικό ΥΠΕΞ εξέδωσε διάβημα διαμαρτυρίας και η Τουρκία το….επέστρεψε ως απαράδεκτο, διότι έκαναν λέει έρευνες για ναυτικούς χάρτες!!

5.7.2010

- Στα νησιά Καλόγηροι ακριβώς στη μέση του Αιγαίου, 4 τουρκικά F-16, παραβίασαν τον ελληνικό εναέριο χώρο στις 11.15. Κατά τη διάρκεια της αναχαίτισής τους από ελληνικά Μ-2000, ο αρχηγός του τουρκικού σχηματισμού, ανέφερε σε δικό του ραντάρ ότι ένα πλοίο βυθίζεται στους Καλόγηρους. Ο θάλαμος επιχειρήσεων της τουρκικής ακτοφυλακής, ενημέρωσε το ελληνικό ΛΣ.

Σήμανε συναγερμός και πάνω από τα νησιά πέταξαν τα ελληνικά Μ-2000 τα οποία είχαν αναχαιτίσει τους Τούρκους, αλλά και βομβαρδιστικά Α-7, τα οποία πετούσαν στη περιοχή. Λίγο αργότερα πέταξε πάνω από τους Καλόγηρους και ελικόπτερο του ΛΣ.

Κανένα από τα εναέρια μέσα δεν εντόπισε το παραμικρό. Ξαφνικά στη περιοχή εμφανίστηκαν ,δύο τουρκικά ελικόπτερα τα οποία άρχισαν να κάνουν κι αυτά έρευνα και διάσωση! Από ελληνικής πλευράς στάλθηκαν άλλα δύο ελικόπτερα και στη περιοχή επέστρεψαν και τα τουρκικά F-16 αλλά και μία τουρκική φρεγάτα.

7.7.2010

- Η Τουρκία επανέρχεται στις πάγιες αξιώσεις της περί χώρου ευθύνης έρευνας-διάσωσης σχετικά με την ελληνική ΝΟΤΑΜ της επιχείρησης έρευνας-διάσωσης για το περιστατικό στους Καλόγηρους την 5.7.10

- 4 τουρκικά FANTOM και 4 F16 οπλισμένα έκαναν υπέρπτηση πάνω από το Αγαθονήσι.

30.6-9.7.2010

- 82 μαχητικά αεροσκάφη της Τουρκίας και 2 ελικόπτερα πραγματοποίησαν 16 παραβάσεις των κανόνων εναέριας κυκλοφορίας (ΚΕΚ) και 36 παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου (ΕΕΧ).

Όπως παρατηρούμε συνεχίζεται….. η ελληνοτουρκική προσέγγιση « ειρήνης και φιλίας » μόνο που αυτό σημαίνει για τους Τούρκους αντάλλαγμα το μισό Αιγαίο.

Όπως είδαμε παραπάνω οι Τούρκοι μέχρι και επεισόδια μαϊμού έρευνας και διάσωσης στείνουν για να τεστάρουν τις (μη) αντιδράσεις μας.

Οι δικοί μας νανο-ηγέτες, προσηλωμένοι στην πάγια υποστήριξη της ευρωπαϊκής ένταξης της Τουρκίας και στρατηγικά ψύχραιμοι όπως λένε στο ΥΕΘΑ, (ταπί και ψύχραιμοι όπως λέω εγώ),διαμαρτύρονται και παρακολουθούν…. τις εξελίξεις, δηλαδή τι «στρατηγικό» φασούλι θα βγάλουν αύριο οι Τούρκοι σε βάρος μας και βλέπουμε, ή μάλλον και Τρέχουμε!!

Ερώτηση κρίσεως προς Giorgos: Γιατί ο καλός Ταγίπ που ήλθε με τα βαΐων και κλάδων στη χώρα μας αφήνει τους κακούς στρατηγούς να δρουν σε βάρος της φίλης χώρας Ελλάδος;

Συμβαίνει μόνο γιατί δεν τους ελέγχει επαρκώς; DEN NOMIZW!!

Στοιχεία από το ΓΕΕΘΑ και defencent.gr

Προεκλογική Απάτη Μετεκλογική Χρεοκοπία (Γ΄)

Ο ολίγιστος ευθύνεται για ολιγωρία, ανευθυνότητα, ανικανότητα.

Την Κερκόπορτα, για να μην εισβάλει η «τρόικα» και λεηλατήσει τη ζωή μας, δεν τη φύλαξε κλειστή.

Σίγουρα κληρονόμησε συντελεσμένη χρεοκοπία. Αν είχε έστω και την ελάχιστη πρόθεση να την αντιπαλέψει, θα συγκροτούσε κυβέρνηση με πρόσωπα ικανά να τιθασεύσουν τη συμφορά, ανθρώπινη ποιότητα από οποιονδήποτε πολιτικό και κοινωνικό χώρο.

Δεν θα έδινε προτεραιότητα στην επίδειξη κομματικής «ανανέωσης», δεν θα πρόσφερε υπουργεία σε φιλαράκια απόφοιτους περιώνυμων πανεπιστημίων για το μεταπτυχιακό τους stage.

Ή πραγματικά αγνοούσε τι παρελάμβανε ή το γνώριζε και αντέδρασε σαν ψιλικατζής κομματάρχης. Και τα δύο ενδεχόμενα δικαιολογούν τον χαρακτηρισμό «ολίγιστος».

Τα μειονεκτικά στοιχεία ατομικής ιδιαιτερότητας (εμφάνιση, εκφραστική δυνατότητα, αμήχανος μιμητισμός του πατρικού αρχηγικού προτύπου, νοοτροπία απόδημου ή και αλλοδαπού) δεν είναι επιτρεπτό να καταλογίζονται στον σημερινό πρωθυπουργό.

Είναι στοιχεία που προϋπήρχαν και οι ψηφοφόροι του τα αγνόησαν, στοιχεία ανάλογα με τις μουσολίνιες πόζες ή τις κωμικές, τάχα αρχηγικές, τσιρίδες και υψωμένες γροθίτσες προγενέστερων πρωθυπουργών.

Το πολιτικό προσωπικό στην Ελλάδα δεν ανανεώνεται, αντλείται από τα πιο υποβαθμισμένα και ανυπόληπτα κοινωνικά στρώματα (συνδικαλιστές, κομματικές νεολαίες, γόνους επαγγελματιών της πολιτικής), η ψήφος των πολιτών είναι παγιδευμένη σε επιλογές ντροπής ή απελπισίας.

Και το ενδεχόμενο να αρχηγεύουν ακόμα και οι ολίγιστοι, γίνεται αυτονόητα ανεκτό.
Αν η τρέχουσα κρίση, το εφιαλτικό φάσμα πείνας εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων και ο διεθνής εξευτελισμός της αξιοπρέπειας των Ελλήνων λειτουργήσουν σαν καταλύτης κοινωνικής αφύπνισης (πράγμα μάλλον απίθανο), τότε ο όνομα των Παπανδρέου θα ηχεί για τους πολλούς όπως το όνομα των Γλύξμπουργκ.

Και ο σημερινός ολίγιστος πρωθυπουργός του «μνημονίου» θα εγκαταλείψει νύκτωρ τη χώρα.

Τέτοιες εκπλήξεις, οσοδήποτε απίθανες, έχουν ξανασυμβεί στην Ελλάδα.

Από το άρθρο, «Τι σημαίνει ολίγιστος» του Χρήστου Γιανναρά στην Καθημερινή 4.7.10.

Προεκλογική Απάτη Μετεκλογική Χρεοκοπία (Β΄)

Ο σημερινός πρωθυπουργός προτίμησε να εγκαταλείψει ανεμπόδιστη την εσωτερική, οικονομική και κοινωνική κατρακύλα:

- Άρχισε να περιφέρεται από χώρα σε χώρα, στις αυλές των ισχυρών, διαφημίζοντας το τεράστιο χρέος της χώρας, την πλαστότητα κρατικών προϋπολογισμών και στατιστικών στοιχείων, σε ποιους; Μα σε αυτούς που τους εκλιπαρούσε να μας δανείσουν επιπρόσθετα και στους εκτιμητές της δανειοληπτικής αξιοπιστίας μας.

- Έδινε την εντύπωση ότι θεληματικά τους προκαλούσε να μεγεθύνουν στο έπακρο την απαξίωση της χώρας και τη δική τους τοκογλυφική απληστία.

- Για πρώτη φορά από ιδρύσεως ελλαδικού κράτους, το όνομα των Ελλήνων εξευτελίστηκε και διασύρθηκε σε τέτοιο βαθμό, σε διεθνή κλίμακα. Από πρωθυπουργό ολίγιστο.

Στην περίπτωση αυτή η λέξη «ολίγιστος» προσέλαβε, εκ των πραγμάτων, και σημασίες πέραν του ανεπαρκούς ή ανίκανου.

Διότι, όταν ένας πρωθυπουργός, πρώτον:

- Παραιτείται εξ αρχής από κάθε απόπειρα να αντιπαλέψει τη χρεοκοπία με τομές μεταρρυθμιστικές,

Δεύτερον: περιφέρεται στα παλκοσένικα της διεθνούς δημοσιότητας ξεγυμνώνοντας τις πομπές της χώρας του,

Τρίτον: επαιτεί να συνεχιστεί ο δανεισμός του υπερχρεωμένου κράτους του με όποιους όρους κι αν θέσουν οι τοκογλύφοι – τότε δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν:

Ή να δυσλειτουργούν οι νοητικές του ικανότητες ή να εκτελεί διατεταγμένη υπηρεσία.

Από το άρθρο, «Τι σημαίνει ολίγιστος» του Χρήστου Γιανναρά στην Καθημερινή 4.7.10.

Προεκλογική Απάτη - Μετεκλογική Χρεοκοπία (Α΄)

Ο επιθετικός προσδιορισμός «ολίγιστος», που οι πολίτες αποδίδουμε στον σημερινό πρωθυπουργό της Ελλάδας, συνιστά κριτική αποτίμηση, συγκριτική ετυμηγορία εμπειρική. Όχι εμπαθή λεκτική υπερβολή, όχι χλεύη.

Ο χαρακτηρισμός συνάγεται από γεγονότα, συμπεριφορά (δημόσια) ευδιάκριτη και στοιχεία δηλωτικά ατομικής ιδιαιτερότητας.

Από τα γεγονότα θα μπορούσε κανείς να θυμίσει, ενδεικτικά, κάποια πρόσφατα και κοινής προφάνειας:

- Την προεκλογική διαβεβαίωση του σημερινού πρωθυπουργού ότι «λεφτά υπάρχουν» και, επομένως, η παροχολογία που συγκροτούσε το τάχα και πολιτικό του πρόγραμμα, ήταν αξιόπιστη.

- Ξέρουμε ότι ήξερε, ενημερωμένος έγκαιρα τουλάχιστον από τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, την ακάθεκτα επερχόμενη χρεοκοπία.

- Την απέκρυψε από τον λαό, διέψευδε τις πανικόβλητες ομολογίες του προκατόχου και αντιπάλου του, μόνο για να ψηφοθηρήσει.

- Ήταν συμπεριφορά ανεύθυνου πολιτικάντη, ανθρώπου ολίγιστης ευσυνειδησίας.

Παρ’ όλα αυτά, για τους πολίτες που έβλεπαν το επί δεκαετίες όργιο της κομματικής κραιπάλης (τα κατά συρροήν οικονομικά εγκλήματα των κυβερνήσεων Ανδρέα Παπανδρέου, Κων. Μητσοτάκη, Κων. Σημίτη, Κων. Καραμανλή του βραχέος), η εξαγγελία ότι «λεφτά υπάρχουν» μπορούσε ενδεχομένως να έχει ρεαλιστικό αντίκρισμα:

- Με δραστικές, αμείλικτες περικοπές στις ξέφρενες σπατάλες του κομματικού κράτους (και χωρίς να θιγεί στο παραμικρό το κοινωνικό κράτος) η οικονομία ήταν δυνατό να νοικοκυρευτεί.

- Αν διαλύονταν μεθοδικά οι απειράριθμες εταιρείες του Δημοσίου με τη χρυσοπληρωμένη (κομματική) στελέχωση.

- Αν απολύονταν οι (κομματικές) στρατιές των «ειδικών συμβούλων» στα υπουργεία, όπως και όλοι οι διορισμένοι στο Δημόσιο με πονηρές παρακάμψεις του ΑΣΕΠ τα τελευταία χρόνια.

- Αν αναλαμβανόταν τίμιος έλεγχος του «πόθεν έσχες» σε εργολήπτες του Δημοσίου, προμηθευτές νοσοκομείων και Ενόπλων Δυνάμεων, εφοριακούς, υπαλλήλους Πολεοδομίας – και κατάσχονταν περιουσίες.

- Αν στήνονταν, κατά απόλυτη προτεραιότητα, θεσμοί κρίσης, αξιολόγησης και ιεραρχικής διαβάθμισης των δημοσίων υπαλλήλων για να ενεργοποιηθεί η κρατική παραγωγικότητα.

Τότε, ίσως να μη χρειαζόταν καν δανεισμός και πάντως η δανειοληπτική αξιοπιστία της χώρας θα ήταν διαφορετική.

Από το άρθρο, «Τι σημαίνει ολίγιστος» του Χρήστου Γιανναρά στην Καθημερινή 4.7.10.