Αγορά… «ηρεμίας»

Ότι και αν συμφωνήθηκε, ή δεν συμφωνήθηκε στην συνάντηση στην Άγκυρα των ΥΠΕΞ Ελλάδος κ. Γεραπετρίτη και Τουρκίας κ. Φιντάν, σημειώνονται επιβεβαιωμένες οι υποχωρήσεις στις (διαχρονικές – καμία κυβέρνηση δεν είχε δεχθεί ως τώρα) απαιτήσεις της Τουρκίας:

- Πολιτικός διάλογος – διαπραγματεύσεις, που μπορεί να σημαίνει ΟΧΙ (μόνο) με βάση το διεθνές δίκαιο, (σεβασμός των υπαρχόντων υπογεγραμμένων Συνθηκών, Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας UNCLOS 1982, που δεν έχει υπογράψει η Τουρκία, κλπ).

- Διμερής επίλυση των διαφορών, (όχι στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης).

- Διαχωρισμός – αποκλεισμός του κυπριακού, (της συνεχιζόμενης κατοχής του 37% της Κύπρου).

Όλα αυτά, για να μην κάνουν παραβιάσεις οι Τούρκοι, για να μην έλθουν μια νύχτα ξαφνικά και για να μην στείλουν πύραυλο στην Αθήνα; 

Παράλληλα η Τουρκία ξεπλένεται για την επιθετικότητα της στην Διεθνή Κοινότητα, αφού τα «βρίσκει» με την Ελλάδα και «δικαιούται» (η Τουρκία) την στήριξη της (οικονομική, γεωπολιτική κλπ), ενώ η Ελλάδα εκτίθεται και στους συμμάχους – φίλες χώρες (Αίγυπτο, Ισραήλ, Γαλλία, γερουσιαστής Μενέντεζ, κλπ), που βλέπουν τα… κολλητιλίκια της με την Τουρκία.

Η όψη του Έλληνα (ψαρωμένου – «δαρμένου») ΥΠΕΞ και η αντίστοιχη του ομολόγου του (άνετου - καμαρωτού) Τούρκου στην φωτογραφία προς προβληματισμό.