Είναι κατανοητό γιατί πρέπει να υπάρχουν δίαυλοι επικοινωνίας με την Τουρκία, για αποφυγή (πραγματικών) ατυχημάτων (σε επιχειρησιακό επίπεδο) και μη σχεδιασμένων επιθετικών κινήσεων της Τουρκίας, (γιατί επί σχεδιασμένων δεν σταματάνε με κανένα δίαυλο).
Η επιμονή όμως της ελληνικής πλευράς (με εκκλήσεις εμμέσως ή αμέσως) για συναντήσεις του πθ Μητσοτάκη με τον πρόεδρο της Τουρκίας Ερντογάν, (ο οποίος καθημερινά καθυβρίζει και απειλεί ότι θα έλθει ξαφνικά ένα βράδυ τον ίδιο τον πθ και τους Έλληνες), θίγει την εθνική αξιοπρέπεια/υπερηφάνεια του ίδιου του πθ και όλων των Ελλήνων και προφανώς προκαλεί τον γέλωτα και την περιφρόνηση του αλαζόνα Τούρκου, (το αναφέρει συνεχώς ο ίδιος ο Ερντογάν, - η Ελλάδα είναι μεζές, δεν είναι ίση μας κλπ).
Και επί της ουσίας, αν δεν έχει προετοιμαστεί κάποια συμφωνία (δεν έχουν επιλυθεί σε διπλωματικό επίπεδο, που δεν πρόκειται να επιλυθούν ποτέ οι απαιτήσεις διαμελισμού της Ελλάδος από την Τουρκία), ποιος ο λόγος να γίνει σε ανώτατο επίπεδο οποιαδήποτε επαφή;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου