Σάββατο 12 Ιουλίου 2014

Αριστερή Τρομοκρατία και Συγκυβέρνηση της (Ψιλοαριστερής) Πλάκας


Ποιος είπε ότι οι γονείς των κατηγορουμένων ή ακόμη και των καταδικασμένων για τους «Πυρήνες της Φωτιάς» δεν έχουν το δικαίωμα να παρακολουθήσουν μια συνεδρίαση της Βουλής και ιδίως όταν αυτή αφορά την ίδρυση φυλακών υψίστης ασφαλείας; Το ζήτημα είναι ποιος τους προσκάλεσε εκεί και γιατί προσκάλεσε τους γονείς των συγκεκριμένων κρατουμένων και όχι, λ.χ., του Βλαστού, που επίσης αποτελεί δημόσιο κίνδυνο. Τους κάλεσε, βεβαίως, ο ΣΥΡΙΖΑ  και το γεγονός ας αξιολογηθεί από τον καθένα. 
Όταν μια ομάδα ανθρώπων με κοινές αντιλήψεις (οι οποίοι δεν είναι απαραίτητο να συμφωνούν πάντα) αποφασίσει ότι εκφράζει αυθεντικά τον λαό, τότε δεν θ’ αργήσει να φανεί και ένας συνταγματολόγος, εν προκειμένω ο συνταγματολόγος κύριος Κατρούγκαλος, που θα συστήσει την εφαρμογή του νόμου κατά το συμφέρον του καθενός.

Από την ώρα που η ανομία περιβάλλεται με το κύρος της γνωμάτευσης ενός Κατρούγκαλου, είναι θέμα χρόνου πότε θα βρεθεί ένας βουλευτής, όπως ο κινούμενος στα όρια της γραφικότητας Ευ. Διαμαντόπουλος του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος θα υποστηρίξει ευθέως και απεριφράστως το δικαίωμα στον ένοπλο αγώνα. (Στην προκειμένη περίπτωση και επειδή ο Διαμαντόπουλος εξέφρασε τη συγκεκριμένη θέση υπερασπιζόμενος τον Ξηρό, ως «ένοπλος αγώνας» νοείται η δολοφονική ενέδρα εναντίον οποιουδήποτε κρίνει ο δράστης της δολοφονίας ότι δεν του πρέπει να ζει ― μιλούμε, δηλαδή, για βαριά ψυχοπαθολογική περίπτωση...) 
Μέσα στο φαιοκόκκινο πολιτικό πλαίσιο, όπου η ένοπλη στάση θεωρείται θεμιτή από έναν βουλευτή, η διοργάνωση εκδήλωσης προς τιμήν του Κουφοντίνα σε αίθουσα της Νομικής Σχολής ή η πρόσκληση των γονέων των «Πυρήνων» στη Βουλή είναι συμβάντα φυσιολογικά.

Μέσα σε λίγες ημέρες, οι Τσιπριστές-Λαφαζανιστές έχουν καταφέρει να επαληθεύσουν ό,τι οι ίδιοι κατήγγελλαν προεκλογικά, προ μόλις δύο μηνών: ότι τυχόν διακυβέρνηση της χώρας από τον ΣΥΡΙΖΑ συνεπάγεται τη διολίσθηση της χώρας προς το πείραμα του σοσιαλισμού, σε μια πορεία ακαθόριστη, ακόμη και στα μυαλά εκείνων που την «οραματίζονται». 

Το μόνο ακατανόητο μέσα στο πλέγμα αυτό είναι, πώς δέχθηκε η Ν.Δ. να αποδυναμώσει το νομοσχέδιο για την ίδρυση φυλακών υψίστης ασφαλείας.
Ντρέπεται για την πολιτική της και για αυτό που εκπροσωπεί ή μήπως συμπάσχει με τον ΣΥΡΙΖΑ; 
Από το άρθρο, {Από τον Κατρούγκαλο στον «ένοπλο αγώνα»}, του Στέφανου Κασιμάτη, kathimerini.gr  8.7.14.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου