Με την οικονομία να βυθίζεται ραγδαία στην ύφεση και τον τρόμο μιας έκρηξης που θα μεταβάλει την κοινωνία σε ζούγκλα,
Το μόνο που ενδιαφέρει την κυβέρνηση και τους σοβαροφανείς μαθητευόμενους του οικονομικού της «επιτελείου», είναι:
- Πώς να περισώσουν το κομματικό κράτος.
Με την ίδια παγερή αναλγησία που μοίραζαν στα λαμόγια και στους μπράβους τα «πακέτα» της Ε.Ε.,
Τσαλαπατάνε τώρα την ανήμπορη φτωχολογιά και το δημιουργικότερο κομμάτι της κοινωνίας.
Προσπαθούν να εξευμενίσουν τους πιστωτές,
Χωρίς να αλλάξουν στο παραμικρό το θεσμικό καθεστώς της κλεπτοκρατίας, της διαφθοράς, της στυγνής τυραννίας που ασκούν τα κόμματα με τους πραιτωριανούς τους συνδικαλιστές.
Ποιος θα τους φωνάξει αποτελεσματικά ότι «φτάνει πια»;
Μήπως η βία της ψυχανωμαλίας των καπήλων της Αριστεράς ή ο λαϊκισμός της σπέκουλας με «ορθόδοξη» ή «οικολογική» ετικέτα;
Πάντως, όχι η αξιωματική αντιπολίτευση:
- Αυτή πασχίζει να συγκροτήσει «αντιμνημονιακό» μέτωπο(!), μήπως και σωθεί από έναν δεύτερο, απανωτό εκλογικό εξευτελισμό στις επερχόμενες «αυτοδιοικητικές».
- Ονειρεύεται την «οικοδόμηση μεγάλου πλειοψηφικού συνασπισμού δυνάμεων που απορρίπτουν τα αδιέξοδα του Μνημονίου».
- Παραμένει η Ν.Δ. ανίατα εκπασοκισμένη, καθηλωμένη στα «επικοινωνιακά» τεχνάσματα, μάχεται να κερδίσει τις εντυπώσεις.
- Ψάχνει «ένα καινούργιο αναπτυξιακό πρότυπο», που θα μας βγάλει «νωρίτερα» από τη «στενωπό του Μνημονίου»!
Ας μας πει ευθαρσώς η αξιωματική αντιπολίτευση:
- Θέλει να βγούμ από τη χρεοκοπία με ανενόχλητες τις κομματικές πελατείες;
- Με απεριόριστη τη ρουσφετολογική αναγνώριση «βαρέων και ανθυγιεινών», ακαταμέτρητο το κηφηναριό των χαριστικά «προώρως» συνταξιοδοτουμένων;
- Θέλει ανέπαφες τις στρατιές των κομματικά διορισμένων αργόσχολων στον δημόσιο τομέα, προκλητικά και αναιδέστατα τα ασφαλιστικά ταμεία των «ρετιρέ», πλασματικά «επιδόματα» και «δώρα»αντί για ακριβοδίκαιους μισθούς;
- Θέλει ανεξέλεγκτη την αντικοινωνική συμπεριφορά και τους γκανγκστερικούς εκβιασμούς του δημοσιοϋπαλληλικού συνδικαλισμού;
Από το άρθρο, {Με το «Μνημόνιο» να ανατραπεί η κομματοκρατία}, του Χρήστου Γιανναρά στην Καθημερινή 5.9.10.
Το μόνο που ενδιαφέρει την κυβέρνηση και τους σοβαροφανείς μαθητευόμενους του οικονομικού της «επιτελείου», είναι:
- Πώς να περισώσουν το κομματικό κράτος.
Με την ίδια παγερή αναλγησία που μοίραζαν στα λαμόγια και στους μπράβους τα «πακέτα» της Ε.Ε.,
Τσαλαπατάνε τώρα την ανήμπορη φτωχολογιά και το δημιουργικότερο κομμάτι της κοινωνίας.
Προσπαθούν να εξευμενίσουν τους πιστωτές,
Χωρίς να αλλάξουν στο παραμικρό το θεσμικό καθεστώς της κλεπτοκρατίας, της διαφθοράς, της στυγνής τυραννίας που ασκούν τα κόμματα με τους πραιτωριανούς τους συνδικαλιστές.
Ποιος θα τους φωνάξει αποτελεσματικά ότι «φτάνει πια»;
Μήπως η βία της ψυχανωμαλίας των καπήλων της Αριστεράς ή ο λαϊκισμός της σπέκουλας με «ορθόδοξη» ή «οικολογική» ετικέτα;
Πάντως, όχι η αξιωματική αντιπολίτευση:
- Αυτή πασχίζει να συγκροτήσει «αντιμνημονιακό» μέτωπο(!), μήπως και σωθεί από έναν δεύτερο, απανωτό εκλογικό εξευτελισμό στις επερχόμενες «αυτοδιοικητικές».
- Ονειρεύεται την «οικοδόμηση μεγάλου πλειοψηφικού συνασπισμού δυνάμεων που απορρίπτουν τα αδιέξοδα του Μνημονίου».
- Παραμένει η Ν.Δ. ανίατα εκπασοκισμένη, καθηλωμένη στα «επικοινωνιακά» τεχνάσματα, μάχεται να κερδίσει τις εντυπώσεις.
- Ψάχνει «ένα καινούργιο αναπτυξιακό πρότυπο», που θα μας βγάλει «νωρίτερα» από τη «στενωπό του Μνημονίου»!
Ας μας πει ευθαρσώς η αξιωματική αντιπολίτευση:
- Θέλει να βγούμ από τη χρεοκοπία με ανενόχλητες τις κομματικές πελατείες;
- Με απεριόριστη τη ρουσφετολογική αναγνώριση «βαρέων και ανθυγιεινών», ακαταμέτρητο το κηφηναριό των χαριστικά «προώρως» συνταξιοδοτουμένων;
- Θέλει ανέπαφες τις στρατιές των κομματικά διορισμένων αργόσχολων στον δημόσιο τομέα, προκλητικά και αναιδέστατα τα ασφαλιστικά ταμεία των «ρετιρέ», πλασματικά «επιδόματα» και «δώρα»αντί για ακριβοδίκαιους μισθούς;
- Θέλει ανεξέλεγκτη την αντικοινωνική συμπεριφορά και τους γκανγκστερικούς εκβιασμούς του δημοσιοϋπαλληλικού συνδικαλισμού;
Από το άρθρο, {Με το «Μνημόνιο» να ανατραπεί η κομματοκρατία}, του Χρήστου Γιανναρά στην Καθημερινή 5.9.10.
Κάπως έτσι είναι η κατάσταση και το χειρότερο είναι ότι δεν υπάρχει κόμμα με ιδεολογία που να δίνει λύση στα προβλήματα του Έλληνα πολίτη. Η ίδια κατάσταση και στην Ευρώπη. Οι κοινωνικές αναταραχές είναι ορατές.
ΑπάντησηΔιαγραφή