Η Συνταγή της…...Σίγουρης Χρεοκοπίας

ΠΡΙΝ ΕΠΤΑ μήνες το ΠΑΣΟΚ παρέλαβε την εξουσία με την οικονομία σε κακή κατάσταση. Έχοντας καθαρότητα του σκοπού, ο Γιώργος Παπανδρέου ανέλαβε να αποκαταστήσει την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό. Από κοντά και ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου.

Έκτοτε έχουν παραχωρήσει- μόνοι ή μαζί περισσότερες συνεντεύξεις σε ξένα ΜΜΕ από όσες έχουν δώσει πρωθυπουργός και υπουργός οικονομικών του ελληνικού κράτους.

Τι πέτυχαν; Πέτυχαν το επιτόκιο των βραχυπρόθεσμων- μέχρι 12 μήνες- ελληνικών ομολόγων να υπερδεκαπλασιαστεί. Από 0,35% σε 3,65%. Κρίμα τις συνεντεύξεις...

Δημήτρης Μητρόπουλος στα ΝΕΑ, «Θα αμφισβητηθεί το πολιτικό σύστημα».
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ανεπιγνώστως (δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία περί αυτού...) ο Γιώργος παραδέχθηκε, στο διάγγελμα από το Καστελλόριζο, την προσωπική ευθύνη του για τον ιστορικό εξευτελισμό της χώρας, που ανακοίνωσε την περασμένη Παρασκευή:

«Και εμείς και οι εταίροι μας στην Ε.Ε. ελπίζαμε», είπε, «ότι η απόφαση (σ.τ.σ.: για τη σύσταση του μηχανισμού χρηματοδότησης) θα αρκούσε για να ηρεμήσει και να συνετίσει τις αγορές, ώστε να μπορέσουμε να συνεχίσουμε τη χρηματοδότηση της χώρας μας με χαμηλότερα επιτόκια. Οι αγορές δεν ανταποκρίθηκαν».

Πώς να ανταποκριθούν, κουτόχορτο τρώνε; Για να ανταποκριθούν, η σωστή σειρά των πραγμάτων έπρεπε να ήταν η αντίστροφη. Πρώτα όφειλε να δείξει η κυβέρνηση ότι καταπιάνεται δυναμικά «με τις μεγάλες αλλαγές που έχει ανάγκη η χώρα» και έπειτα να περιμένει ότι οι αγορές θα ανταποκριθούν.

Εκτός από τα μέτρα της 3ης Μαρτίου, (που τα έλαβε απαρηγόρητη η κυβέρνησή του...), επί έξι μήνες η κυβέρνηση δεν έχει κάνει τίποτε το ουσιαστικό, ούτε έχει δείξει –παρά τα μεγάλα λόγια περί «πολέμου» και «έκτακτης ανάγκης»– διάθεση προσαρμογής στην κρισιμότητα των συνθηκών.

Ακόμη και σήμερα, αρκούν εκατό ασύδοτοι και ημιπαράφρονες συνδικαλιστές για να καταλύσουν το κράτος ανά πάσα στιγμή!

Θράσος! Αφού περιέγραψε με τα μελανότερα χρώματα την κατάσταση που παρέλαβε η κυβέρνησή του, στην περίφημη δήλωση από το Καστελλόριζο, ο Γιώργος πρόσθεσε το εξής:

«Καταστρώσαμε σχέδιο, πήραμε δύσκολα μέτρα, που πολλές φορές πόνεσαν, αλλά ανακτήσαμε την αξιοπιστία μας»! Μα, πού βρίσκει τη διάθεση για αστεία, την ώρα που ανακοινώνει την προσφυγή στο ΔΝΤ;

Στέφανος Kασιμάτης στην Καθημερινή 25.4.10, « Παραδέχθηκε το λάθος του. Να ελπίζουμε ότι το κατάλαβε κιόλας;»
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ακόμα και στις αρχές Ιανουαρίου η χώρα μας μπορούσε να καλύψει τις δανειακές της ανάγκες, για το 2010 με 4%!!!

Αντί γι’ αυτό η κυβέρνηση του Γ.Α.Π συνέχισε την τακτική του…… «Τιτανικού», βουλιάζοντας μέρα με τη μέρα τη χώρα στο βούρκο της αναξιοπιστίας, εκτινάσσοντας τα επιτόκια δανεισμού σε απαγορευτικά ύψη πάνω από 13% (Spread 1000 μονάδες!! 28.4.10).

Έτσι, η Άνευ Όρων, προσφυγή στο ΔΝΤ και την ΕΕ κατέστη αναπόφευκτη.

Μία από τις παρακάτω δύο εξηγήσεις, μπορεί να συμβαίνει, για τον Γ.Α.Π και την κυβέρνηση του:

1. Πλήρης αποτυχία της πολιτικής και των χειρισμών τους, λόγω (διανοητικής- επαγγελματικής) ανεπάρκειας.

2. Σκόπιμη επιλογή της «τακτικής Τιτανικού» για να οδηγηθεί η χώρα στο ΔΝΤ-ΕΕ, για να «φορτωθούν» τα σκληρά ΑΝΑΓΚΑΙΑ μέτρα ΜΟΝΟ στους Άλλους:

Προηγούμενη κυβέρνηση, ΔΝΤ, ΕΕ και.... Κερδοσκόπους.

Είτε ισχύει η μία, ή η άλλη περίπτωση, διέπραξαν ΕΘΝΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ.

Πολιτικό Κόστος + Ανικανότητα = Χρεοκοπία

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως το μεγαλύτερο μέρος της βαριάς ευθύνης για το πού βρίσκεται σήμερα η χώρα το έχει η προηγούμενη κυβέρνηση. Καμία!

Ο κ. Παπανδρέου παρ’ ότι έβλεπε ότι θα ερχόταν στην εξουσία δεν είχε προετοιμασθεί
γι’ αυτήν.

Ακόμη και ο σχεδιασμός του νέου υπουργικού συμβουλίου είναι εμφανές ότι έγινε στο πόδι, πάνω σε μια κόλλα χαρτί, όπως φάνηκε από την κατάργηση του υπουργείου
Ναυτιλίας, τον τουρισμό που έμεινε ορφανός κ.λπ.

Η στελέχωση ορισμένων κρίσιμων πόστων δεν συνήδε με την κρισιμότητα των περιστάσεων, ενώ σχεδόν διασφάλιζε τη διγλωσσία και το χάος (π. χ. το δίδυμο Παπακωνσταντίνου - Κατσέλη).

Ένα σημαντικό όμως, πια, κομμάτι της ευθύνης ανήκει αναμφίβολα στη σημερινή κυβέρνηση.

Μερικά κρίσιμα λάθη επιδείνωσαν καταλυτικά την κατάσταση:

- Ο κ. Παπανδρέου επέμεινε όμως σε εκείνο το μοιραίο «λεφτά υπάρχουν» και τις συνταγές της κ. Κατσέλη.

- Όταν αποφασίστηκε η απογραφή του πραγματικού ελλείμματος, δεν υπολογίστηκαν ορθά οι αντιδράσεις των αγορών ούτε ζυγίστηκαν οι επιπτώσεις της ενέργειας αυτής.

- Το σοκ του 12,7% είχε νόημα μόνο αν (α) έπαιρνε άμεσα μέτρα και (β) έπαιρνε πίσω όλες τις προεκλογικές υποσχέσεις για επιδόματα στήριξης κ.λπ.

- Ο πρωθυπουργός βοήθησε θεαματικά στη δημιουργία ενός εξόχως αρνητικού στερεοτύπου για τη χώρα όταν δήλωσε ευθαρσώς στους υπόλοιπους ηγέτες της Ε.Ε. ότι είμαστε η πλέον διεφθαρμένη χώρα της Ευρώπης. Και αλήθεια να είναι...

- Όταν φάνηκε πως οι αγορές στερεύουν, απευθυνθήκαμε στην Ε.Ε. Όταν οι Γερμανοί έδειξαν πόσο σκληροί θα ήταν στους όρους τους, η Ελλάδα άρχισε να απειλεί ότι θα προσφύγει στο ΔΝΤ.

- Έτσι λοιπόν οι Γερμανοί αποφάσισαν, μαζί με τις αγορές, να μας στείλουν εκεί. Τότε θυμηθήκαμε ότι δεν μας αρέσει το ΔΝΤ και πως δεν είναι σωστό για την Ευρώπη να μπλέξει στα πόδια της το ΔΝΤ.

- Ο κ. Παπανδρέου διακήρυξε την 11.4.10 ότι το πιστόλι είναι τώρα γεμάτο και συνεπώς οι αγορές θα υποκύψουν. Το spread του δεκαετούς ομολόγου έφτασε την 16.4.10 τις 430 μονάδες.

Κάθε καλόπιστος άνθρωπος θα συμφωνήσει πως ο κ. Παπανδρέου ανέλαβε την πρωθυπουργία στη χειρότερη δυνατή συγκυρία της μεταπολίτευσης μετά την περίοδο 1974-5.

Είναι, όμως, επίσης βέβαιο ότι αν συνεχιστούν η έλλειψη προετοιμασίας, η απουσία μιας σφικτής έμπειρης ομάδας, η διεθνής υπερκινητικότητα χωρίς στόχους, οι «μαγκιές» έναντι αγορών, Γερμανών, ΔΝΤ κ.λπ., το μέλλον δεν προδιαγράφεται ρόδινο.

Και όσο άδικο κι αν είναι, κάθε καθυστέρηση και στραβοπάτημα διασφαλίζει πως μπορεί η ευθύνη να ανήκει στον κ. Καραμανλή, το ναυάγιο όμως θα το φορτωθεί ο κ. Παπανδρέου.

Από το άρθρο, «Δέκα κρίσιμα λάθη», του Α. Παπαχελά στην Καθημερινή 18.4.10

Το spread έπρεπε ν’ ανέβει στις 530 μονάδες στις 22.4.10 για να ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ο πρωθυπουργός, ότι οι αγορές δεν πτοούνται από τζάμπα μαγκιές και "τσαμπουκά" της κυβέρνησης του και να αποφασίσει σήμερα, 23.4.10, να προσφύγει στο μηχανισμό στήριξης ΕΕ-ΔΝΤ.

Η ελπίδα, μέσα στα ακόμη πιο δυσάρεστα οικονομικά μέτρα λιτότητας που θα ακολουθήσουν, είναι ότι:

Ξένοι, (οι δανειστές μας), θα αποφασίζουν από δω και πέρα για το συμμάζεμα του σπάταλου και διεφθαρμένου κράτους που δημιούργησαν και χρεοκόπησαν οι άχρηστοι-λαμόγια πολιτικοί μας!!

Ο Καλύτερος Καταστροφέας (της Ελλάδος) (Β΄)

Μητσοτάκης, Σημίτης, Εβερτ, Καραμανλής ο βραχύς κρίθηκαν («εν τοις πράγμασιν») από την ατολμία τους, όχι από τις προθέσεις τους ή τις «βελτιωτικές» καταστάσεων πρωτοβουλίες.

Παντοδύναμοι μέσα στο σύστημα της πρωθυπουργοκεντρικής απολυταρχίας που δημιούργησε η ηδονοθηρία του Ανδρέα Παπανδρέου δεν τόλμησαν τα αυτονόητα του κοινού συμφέροντος:

- Να ξαναστήσουν κράτος, να αποκαταστήσουν λειτουργία θεσμών δημοκρατίας. Τους ενδιέφερε η επανεκλογή τους, τίποτε άλλο, ούτε καν η υστεροφημία τους. Και πίστεψαν ότι ο λαϊκισμός, συνταγή επιτυχίας του Ανδρέα, ήταν πανάκεια.

- Δεν τόλμησαν να αρθρώσουν συντεταγμένη και παραγωγική έργου κρατική λειτουργία, αυστηρή, ακομμάτιστη ιεραρχία διαβάθμισης ευθυνών.

- Να θεμελιώσουν θεσμούς αξιοκρατίας, κριτικό και πειθαρχικό έλεγχο της δημοσιοϋπαλληλίας, καταξίωση της ποιότητας και της δημιουργικότητας, απολύσεις των κηφήνων, των ανίκανων, των χρηματιζόμενων εκβιαστών.

- Δεν τόλμησαν να πειθαρχήσουν τον Συνδικαλισμό στις επιταγές του Συντάγματος, στα στοιχειώδη του «κοινωνικού συμβολαίου», των όρων της δημοκρατίας.

- Ανέχθηκαν τις γκανγκστερικές εκβιαστικές πρακτικές του, τον κατέστησαν ύψιστη εξουσία με αυθαίρετη αντικοινωνική συμπεριφορά στρατού κατοχής.

- Δεν τόλμησαν να αντιμετωπίσουν το ειδεχθέστερο έγκλημα του παπανδρεϊσμού: την καταστροφή (ο όρος κυριολεκτεί) του σχολειού και του πανεπιστημίου.

- Συμβιβάστηκαν με τον ωμό φασισμό του «ασύλου» και την ασέλγεια του «μαθητικού κινήματος», την ψυχανωμαλία των βανδαλισμών και των «καταλήψεων».

- Παγίωσαν τον πιο ζοφερό σκοταδισμό αγραμματοσύνης, αγλωσσίας και ακρισίας, θεσμοποίησαν την παραπαιδεία.

- Αναξιοκρατία στη διοίκηση, ασύδοτη αυθαιρεσία των συνδικαλιστών, ακρισία και αμορφωσιά στην παιδεία ήταν οι σίγουρες προδιαγραφές για την οικονομική χρεοκοπία της χώρας, τον βυθισμό σε ανίατη ύφεση, σε δραματική μείωση της παραγωγικότητας.

- Υπονόμευσαν την κοινωνική συνοχή, ακύρωσαν κάθε ποιότητα ζωής, εξουδετέρωσαν την άμυνα της χώρας και την άσκηση αποτελεσματικής διπλωματίας.

Έχουμε φτάσει, κυριολεκτικά, στα έσχατα της παρακμής μας. Και το ηγετικό δυναμικό που διαθέτουμε για να μας οδηγήσει στην ανάκαμψη, μοιάζει απελπιστικά ολίγιστο.

Καραμανλής ο βραχύς κατόρθωσε να αποδείξει «καλύτερόν» του τον Γιωργάκη που τον ειρωνευόταν στη Βουλή για την ολιγότητά του. Και ο Αντώνης Σαμαράς δείχνει να πιστεύει ότι είναι απλώς «καλύτερος» και από τους δυο.

Αλλά η λογική του «καλύτερου» ξέρουμε πια ότι έχει αποδειχθεί ανεπαρκέστατη, αναπαράγει την ατολμία.

Η κραυγαλέα ανάγκη μας είναι για τον τολμηρό, όχι για τον απλώς «καλύτερον».

Από το άρθρο, «ο καλύτερος δεν επαρκεί», του Χρ. Γιανναρά στην Καθημερινή 11.4.10

Ο Καλύτερος Καταστροφέας (της Ελλάδος) (Α΄)

Μετά τον «μετασχηματισμό» κοινωνίας και κράτους από τον Ανδρέα Παπανδρέου, ακόμη και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης φάνταζε στους συνετούς (τους περιφερόμενους) ψηφοφόρους «καλύτερος».

Σε πολύ σύντομο διάστημα αποδείχθηκε ανίκανος για τις ριζικές τομές που απαιτούσε η ανάκαμψη από την κρατική και κοινωνική αποδιάρθρωση.

Ο Κωνσταντίνος Σημίτης που τον διαδέχθηκε, έπεισε, στην πρώτη τετραετία, ότι ήταν «καλύτερος».

Αλλά μόνο για «βελτιώσεις» τής προς τα έξω εικόνας του τόπου. Αγνόησε και αυτός την αποδιοργάνωση της λειτουργίας του κράτους και τον θεσμοποιημένο από τον Παπανδρέου αμοραλισμό – δεν τόλμησε τομές.

Για τη δική του διαδοχή δεν λειτούργησε η λογική του «καλύτερου»: τον ανερμήνευτα ευνοημένον με το δαχτυλίδι της πρόκρισης ο λαός τον αποκαλούσε, καθόλου τυχαία, «Γιωργάκη».

Ο νεώτερος Καραμανλής ικανοποιούσε προφανέστατα τη λογική του «καλύτερου», σε σύγκριση και με τον προκάτοχό του Εβερτ και με τον αντίπαλό του «Γιωργάκη».

Πάντως, η εντύπωση του «καλύτερου» άντεξε πέντε ολόκληρα χρόνια, ενάντια σε κάθε λογική, ώσπου η χώρα κυριολεκτικά κατέρρευσε και ο ίδιος ετράπη σε επονείδιστη φυγή.

Με τον Κ. Καραμανλή τον καθ’ όλα «βραχύ» αποδείχτηκε, με συνέπειες ανήκεστης για τη χώρα καταστροφής, ότι η λογική του «καλύτερου» απλώς ηγέτη (λογική των «βελτιώσεων» και εξωραϊστικών ψιμυθιώσεων του «κοινωνικού μετασχηματισμού» και του εκφαυλισμού του κράτους από τον παπανδρεϊσμό) δεν άφηνε ελπίδα ανάκαμψης.

Αν δεν ξεθεμελιωθούν, μεθοδικά και με συνέπεια, τα θεσμοποιημένα εγκλήματα του παπανδρεϊκού αμοραλισμού, ο τόπος θα βυθίζεται, με εφιαλτική πια επιτάχυνση, στην οικονομική χρεοκοπία και στο κοινωνικό χάος.

Από το άρθρο, «ο καλύτερος δεν επαρκεί», του Χρ. Γιανναρά στην Καθημερινή 11.4.10

Λάκης ο Τρομο-Λάτρης

Δεν αμφισβητεί κανείς την ευρηματικότητα, το ταλέντο ως κωμικού και την ικανότητα άμεσης επικοινωνίας με τις μάζες (ανθρώπων) του Λάκη Λαζόπουλου.

Ο «εθνικός» διασκεδαστής Λάκης παίρνει άριστα στο ρόλο του ως κωμικού ψυχαγωγού. Αλλά μέχρι εκεί.

Όταν προσπαθεί να το «παίξει» εθνικός διαπαιδαγωγός και ηθικός κήρυκας της κοινωνίας, δεν διαδίδει απλά ψευδείς ιδέες, αλλά γίνεται εκμαυλιστής και επικίνδυνος.

Οι αρχαίοι μας πολύ σοφά έλεγαν ότι, ο δάσκαλος για να είναι πιστευτός από τους μαθητές του πρέπει να είναι ό ίδιος πρότυπο, αυτών που διδάσκει και διαδίδει.

Ο κάθε καλόπιστος απλός πολίτης, αν το εξετάσει λίγο, θα διαπιστώσει ότι τα λόγια του δια(παρα)μορφωτή κοινής γνώμης Λάκη, δεν συνάδουν με τα έργα και τη χλιδάτη ζωή του.

Αξίζει να αναφερθεί εδώ η άποψη του… Ηλία Ψινάκη περί του «εθνικού» σταρ Λάκη σε σχετική ερώτηση σε πρόσφατη συνέντευξη του:

«Δεν άκουσα να υποστηρίζει αυτά που λέει στο τσαντίρι στους κύκλους jet set (της πλουτοκρατίας) που συχνάζει, όπου συχνάζω κι εγώ. Είναι ένας λαϊκιστής!!»

Ο κατά τα άλλα λαλίστατος και επικριτής των πάντων Λάκης τηρεί σιγή ιχθύος, μέχρι τώρα στη μομφή. Ας τολμήσει να απαντήσει του διαμηνύει, με νόημα, ο Ψινάκης…

Μεταξύ αστείου και σοβαρού ο Λάκης ο «πονηρούλης» από το «τσαντίρι» του βρίσκει τρόπους να περνάει τα μηνύματα του στο ευρύ «χαλαρό» ελληνικό κοινό.

Μόνιμος υπερασπιστής των απανταχού κούκου(λοφόρων), αριστερο-αναρχικο-αντεξουσιαστών, αλλά και των σκληρών δολοφόνων τρομοκρατών με κάποια αντίρρηση ότι… μάλλον δε χρειάζονται οι σκοτωμοί….

Πρόσφατα αμφισβήτησε τα αδιάσειστα στοιχεία, (τηλεφωνικούς διαλόγους) των άνανδρων δολοφόνων του «επαναστατικού αγώνα», σχετικά με το διαμελισμό, από βόμβα τους, 15χρονου Αφγανόπουλου και το σοβαρό τραυματισμό της ενδεκάχρονης αδελφής του.

Δεν μπορούσε να πιστέψει?! ότι είναι δυνατό οι «ιδεολόγοι» τρομοκράτες να χλεύαζαν κυνικά την περιέργεια των παιδιών για τη βόμβα και το παρουσίασε σαν τρυκ της αστυνομίας!!

Φθάνει στο σημείο ο ανεκδιήγητος χλιδο-αλοίθωρο-αριστεριστής Λάκης να ισχυρίζεται ότι η δολοφονία του αφγανόπουλου (πρέπει) να ήταν έργο ακροδεξιών!!

Είναι πλέον απόλυτα εμφανές ότι η παρεχόμενη απ’ αυτόν (συνεχής) υποστήριξη των τρομοκρατών έχει (βασικά) ιδιοτελή προσωπικά κίνητρα:

Την «κατοχυρωμένη» ασυλία του από τους «ιδεολόγους» τρομοκράτες, διότι διαφορετικά, με το προφίλ του χλιδο-σταρ που έχει, θα ήταν στο στόχαστρο τους.

Μην Εκπλαγεί Κανείς (Έλλην)

Η σημαντική χθεσινή συνέντευξη Νταβούτογλου στο «Βήμα» δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολιών:

«Μακάρι να ήταν μόνο μία η διαφορά με την Ελλάδα» είπε, μιλώντας για την υφαλοκρηπίδα.

Και έσπευσε να δώσει την πλήρη ευλογία του στις τουρκικές φρεγάτες που οι «κακοί στρατηγοί» στέλνουν έξω από το Σούνιο...

Η Τουρκία εξοπλίζεται όσο ποτέ. Και, μάλιστα, με δομή δυνάμεων σχεδιασμένη ειδικά για να επιβάλλει δεδομένα στο Αιγαίο.

Την ίδια στιγμή έχει ήδη καταστεί διεθνής παίκτης μεγάλης ισχύος, ενώ η Ελλάδα βρίσκεται σε πολλαπλή αδυναμία.

Η Άγκυρα διαθέτει τη δύναμη πυρός, τη διπλωματική εξασφάλιση, μα και την πολλαπλά εκπεφρασμένη βούληση να απαιτήσει και πιθανότατα να επιβάλει. Αυτό είναι πλέον βέβαιο.

Μόνο το πώς και το πότε δεν γνωρίζουμε. Οι «οιωνοί» όμως δείχνουν ότι προετοιμάζεται. Ότι δεν αργεί.

Άρθρο «Μην εκπλαγεί κανείς» του Γεωργίου Π. Μαλούχου στο ΒΗΜΑ 8.4.10

Οι Τούρκοι, έχουν οριοθετήσει τα "δικαιώματα" τους στο Αιγαίο, (βλέπε χάρτη) και προετοιμάζονται για γιουρούσια και η κυβέρνηση:

- Δια της «στρατηγικής ψυχραιμίας», (νέο δόγμα) του ΥΕΘΑ Ε. Βενιζέλου, εξακολουθούν να κάνουν... εξορθολογισμό=εκμηδενισμό των εξοπλισμών των Ενόπλων Δυνάμεων.

- Με τον «αγώνα δρόμου» του ΥΠΕΞ στην Άγκυρα, φιλάει τις κατουρημένες ποδιές των Τούρκων, μήπως και εξευμενιστούν!!

Βέβαια, αφού το μεταπολιτευτικό πολιτικό σύστημα κατάντησε την Ελλάδα Παγκόσμιο Ζήτουλα, δεν τους μένει παρά να παραμένουν Ταπί και «στρατηγικά» Ψύχραιμοι!!

Ο Αυτοκράτορας (Τουρκία) και ο Ζήτουλας (Ελλάς)

Έπειτα από μια βδομάδα «αυστηρής τιμωρίας» της Τουρκίας, δια της «αναβολής», (λόγω των πρόσφατων μπαράζ τουρκικών προκλήσεων), της επίσκεψης του Έλληνα αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών Δημήτρη Δρούτσα, αυτή πραγματοποιείται στις 7-8/4/2010.

Τονίζεται ότι το 1ο τρίμηνο του 2010 οι παραβιάσεις του Εθνικού Εναέριου Χώρου από τουρκικά μαχητικά έφθασαν στον αριθμό ρεκόρ 305, οι δε «αβλαβείς» διελεύσεις….. του Σουνίου από τουρκικά πολεμικά πλοία έγιναν πλέον…. ρουτίνα.

Σε συνέντευξη στο «Βήμα» την 7.4.10 και εν όψει της συνάντησής του την 8.4.10 με τον αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών Δ. Δρούτσα στην Αγκυρα, ο ΥΠΕΞ της Τουρκίας Νταβούτογλου, μεταξύ άλλων είπε και τα παρακάτω:

«Η ανοιχτή θάλασσα αποτελεί σήμερα περίπου το 50% του Αιγαίου Πελάγους. Εφόσον τα πράγματα είναι έτσι, θα πρέπει να είναι μια θάλασσα φιλίας και συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.

Έχω πληροφορηθεί ότι οι πλόες που πρόσφατα ακολούθησαν τα πολεμικά μας πλοία στο Αιγαίο είναι απολύτως σύμφωνοι με το διεθνές δίκαιο και την εθιμική πρακτική.

Μάλιστα, απαντώντας σε ερωτήσεις, υψηλόβαθμοι Έλληνες αξιωματούχοι ανακοίνωσαν δημοσίως ότι οι διελεύσεις των τουρκικών πολεμικών πλοίων ακολούθησαν τους κανόνες της αβλαβούς διέλευσης».

Σε ερώτηση, ότι η ελληνική πλευρά υποστηρίζει ως μοναδική διαφορά στο Αιγαίο την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας απάντησε:

«Μακάρι να ήταν μόνο μία. Ωστόσο η οριοθέτηση της ηπειρωτικής υφαλοκρηπίδας μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας είναι μόνο μία από τις εκκρεμείς διαφορές στο Αιγαίο. Η διευθέτησή της, από νομικής σκοπιάς, διασυνδέεται πάρα πολύ με άλλες διαφορές που σχετίζονται με τη θαλάσσια δικαιοδοσία».

Ο «αυτοκρατορικός» κ. Νταβούτογλου επιβεβαιώνει με τα λεγόμενα του τις διεκδικήσεις που η χώρα του καταδεικνύει με τις καθημερινές παραβιάσεις του Εθνικού Εναέριου Χώρου, τις υπερπτήσεις κατοικημένων και μη νησιών μας, και τις «αβλαβείς» και μη διελεύσεις τουρκικών πολεμικών πλοίων σε όλο το Αιγαίο μέχρι και το Σούνιο.

Και ο…. «εύθικτος», (της μιας εβδομάδας), Έλληνας ΑΝΥΠΕΞ πάει στην Άγκυρα σαν Ζήτουλας να συζητήσει, (υποτίθεται), το μόνο εκκρεμές θέμα, τη διευθέτηση της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου!!

Δεν έχουν τσίπα στην κυβέρνηση, δεν ντρέπονται;; Τι πάνε να συζητήσουν στην Τουρκία;; Να μας λυπηθούν και να διεκδικούν λιγότερα;;

Μας ζητά το μισό Αιγαίο ο κ. Νταβούτογλου και μας δουλεύει κι από πάνω με τις «αβλαβείς» διελεύσεις, που όπως μας λέει, τις θεωρούν νόμιμες ανώτατοι Έλληνες αξιωματούχοι!!

Φαυλοκρατία και Χρεοκοπία – Κάθαρση?? (B΄)

Και τώρα, με τη χρεοκοπία του κράτους ψηλαφητή συμφορά, το πρώτο που πασχίζουν οι υπόδικοι αφέντες μας είναι να μεταθέσουν την προσοχή και την οργή μας στις έξωθεν προσβολές της «αξιοπρέπειας» και του «πολιτισμού» των Ελλήνων.

Είναι η ευκαιρία που μας δίνεται να αφυπνιστούμε: να συνειδητοποιήσουμε, επιτέλους, το ζυγό της κομματοκρατίας και, αν έχουμε ακόμα «τσαγανό», να τον αποτινάξουμε.

Να τολμήσουμε κάθαρση του πολιτικού σκηνικού, να στείλουμε τους πρωταίτιους της χρεοκοπίας και διάλυσης του κράτους εκεί όπου στείλαμε και τους πρωταίτιους της εφτάχρονης ντροπής μας: σε συνεπή ισόβια.

Με συνταγματικές διαδικασίες: Νομομαθείς πολίτες να μηνύσουν τους υπουργούς που παραποιούσαν όσα λογιστικά στοιχεία υποβάλλονταν στην Ε.Ε. από το 1981 ώς σήμερα.

Να μηνύσουν για κατάφωρη βλάβη του δημόσιου συμφέροντος, μετά δόλου, όσους υπέγραψαν συνάψεις δανείων της χώρας, ώστε να ελεγχθεί εισαγγελικά η σκοπιμότητα, αλλά και η διαχείριση των δανείων, που οδήγησε στην απώλεια της εθνικής κυριαρχίας.

Να μηνύσουν καταξιωμένοι νομομαθείς πολίτες τους υπεύθυνους για τις προμήθειες των Ενόπλων Δυνάμεων και του Συστήματος Υγείας υπουργούς, να ερευνηθεί εισαγγελικά το όργιο της κλεπτοκρατίας και της αλυσιδωτής διαφθοράς.

Να μηνυθούν οι πρόεδροι οργανισμών και ιδρυμάτων που ανέχθηκαν στρατιές αργόσχολων, κομματικά διορισμένων (42 «συνοδών ασανσέρ» σε αθηναϊκό νοσοκομείο, 8 θυρωρών για μία θύρα που ανοίγει αυτόματα, 17 κηπουρών για τα πεύκα στο προαύλιο μουσείου δύο μικρών αιθουσών κ.ά. άπειρα ανάλογα).

Αντίστοιχες μηνύσεις για τις μυθώδεις προμήθειες από δημόσια έργα, για την έγκριση αστρονομικών αμοιβών σε προέδρους δημόσιων οργανισμών και εταιρειών του Δημοσίου, για τους εξωφρενικούς αριθμούς «ειδικών συμβούλων» στα υπουργεία, μηνύσεις για υπέρβαση των νομοθετημένων ορίων στα προεκλογικά έξοδα των κομμάτων.

Είναι προβλεπόμενη η αντίδραση των κομματανθρώπων: «Ποινικοποιείται ο δημόσιος βίος», θα πουν. Αλλά και γιατί όχι;

Το δύσκολο είναι να σοβαρέψει στην εφαρμογή της η πρόταση, να την επεξεργαστούν και να την πραγματώσουν έγκυροι, ευφυείς, ανιδιοτελείς πολίτες. Και τότε, ας ποινικοποιηθεί στο έπακρο ο πολιτικός βίος, αρκεί να καθαρίσει η κόπρος του Αυγεία.

Δεν μας έχουν αφήσει άλλη δυνατότητα, το Σύνταγμα, κομμένο και ραμμένο στα μέτρα τους, δεν περιέχει πια καμιά δικλίδα ασφαλείας για το ενδεχόμενο γενικευμένης διάλυσης του κράτους.

Συνταγματάρχης Ζορμπάς και Γουδή αποκλείονται σήμερα εκ των πραγμάτων. Δεν μας απομένει παρά μόνο η προσφυγή στην Τρίτη Εξουσία: στη Δικαιοσύνη.

Έχουν προσπαθήσει οι τύραννοι του λαϊκού σώματος να την ακυρώσουν – οι νόμοι περί ευθύνης υπουργών κωμικοί, η Βουλή τούς απαλλάσσει ακόμα και για ποινικά εγκλήματα.

Ο «Μέγας Εθνάρχης» είχε αποφανθεί ότι κάθε πρωθυπουργός είναι υπεράνω του νόμου, δεν δικάζεται.

Όμως, τους ξέφυγε στο Σύνταγμα το καίριο: Οι πολίτες υποχρεούνται να αντιστέκονται «με κάθε μέσο» στην κατάλυση του Συντάγματος. Άρα και ποινικοποιώντας τα πολιτικά εγκλήματα.

Από το άρθρο, «Ποινικά τα πολιτικά εγκλήματα», του Χ. Γιανναρά στην Καθημερινή 28.3.10.

Φαυλοκρατία και Χρεοκοπία – Κάθαρση?? (Α΄)

Για πρώτη φορά η κομματοκρατία στην Ελλάδα μοιάζει σε πανικό. Για πρώτη φορά η ανικανότητα και φαυλότητα του πολιτικού μας συστήματος βγαίνουν απροκάλυπτα στο φως, ή κινδυνεύουν να βγουν.

Και οι κομματικές συντεχνίες πασχίζουν απεγνωσμένα αντιπερισπασμό:

Να μεταθέσουν την προσοχή και οργή των πολιτών από τα πολιτικά και κοινωνικά εγκλήματα τα εγχώρια, στην «εμπάθεια» που έχουν για τους Ελληνες οι Ευρωπαίοι εταίροι μας, στην «αλαζονεία» τους.

Κι αυτό, επειδή αρνούνται οι Ευρωπαίοι να συνεχίσουν να στηρίζουν την ανικανότητα και κραιπάλη των εξουσιολάγνων της ελλαδικής πολιτικής σκηνής.

Μας έκαναν περίγελο της οικουμένης, το ελληνικό όνομα διασύρεται και χλευάζεται σε κάθε γωνιά της γης.

Και θέλουν οι πολιτικοί μας να πιστέψουμε ότι, ναι μεν «έγιναν λάθη», αλλά η διεθνής διαπόμπευσή μας και ατίμωση είναι σε αναντιστοιχία με τα λάθη τους – δεχόμαστε «χυδαίες επιθέσεις», «ρατσιστική μεταχείριση», επειδή είναι «αλαζόνες» οι εταίροι μας.

Ο πανικός των ανίκανων και διεφθαρμένων κομμάτων προβάλλεται σαν «καθολική αγανάκτηση» και «έκρηξη οργής» όλων των Ελλήνων για τον «ανθελληνισμό» της Δύσης.

Σπασμωδική προσπάθεια να σφετεριστούν και να αποπροσανατολίσουν τον πραγματικό λαϊκό θυμό, να μας κάνουν να παραβλέψουμε τα προφανή και κραυγαλέα της φαυλότητας, της ιδιοτέλειας, της μικρόνοιας των ηγετών μας, αυτά που ρώταγε πρόσφατα και η Monde Diplomatique:

- Πού κατέληξαν οι πακτωλοί των χρημάτων του Ταμείου Συνοχής και των «πακέτων» της Ε.Ε.;

- Είκοσι εννέα χρόνια τώρα, τα κόμματα και ο υπόκοσμος που τα πλαισιώνει ασέλγησαν με αναίδεια ιταμή στο κράτος και στις λειτουργίες του, εκμαυλίζοντας με εξωφρενικά σπάταλες παροχές κοντόφθαλμους ψηφοφόρους, εξαγοράζοντας μεγαλοεργολάβους καναλάρχες, τις μαφίες των προμηθευτών του Δημοσίου, τους αδίστακτους επαγγελματίες συνδικαλιστές.

Ιδιοποιήθηκαν για το ακόρεστο κομματικό τους συμφέρον (συχνά και για την τσέπη τους) το χρήμα που δόθηκε για να πετύχει η χώρα την οικονομική σύγκλιση με τους εταίρους της, τον παραγωγικό εκσυγχρονισμό της.

Και όταν οι παροχές της Ε.Ε. άρχισαν να στερεύουν, η κομματική κραιπάλη συνεχίστηκε με ξέφρενο εγκληματικό δανεισμό.

Ακόμα κι όταν εμφανίστηκε στον διεθνή ορίζοντα η κρίση, ο Καραμανλής ο βραχύς και ανεκδιήγητος, αντί να θωρακίσει το λαϊκό εισόδημα με αμείλικτο κολασμό της εγχώριας κερδοσκοπίας, χάρισε 25 δισ. ευρώ στις τράπεζες για επέκταση των δραστηριοτήτων τους στην αλλοδαπή.

Από το άρθρο, «Ποινικά τα πολιτικά εγκλήματα», του Χ. Γιανναρά στην Καθημερινή 28.3.10.

Ελλάς…..της Πλάκας (Δ΄)

Τα Λεφτά, η Χώρα, Ο πρωθυπουργός, οι εθνικοί «ευεργέτες» Έλληνες πολίτες και άλλες ιστορίες...

Ελλάς - Παιδεία - (Πολιτική, Κοινωνική, Οικονομική) Χρεοκοπία

Προϋπόθεση αντιμετώπισης κάθε προβλήματος σε μια κοινωνία είναι το επίπεδο και η ποιότητα παιδείας των μελών της.

Η ελληνική οικονομία έφθασε στο σημερινό αδιέξοδο λόγω της χαώδους κατάστασης και της ηθικής κατάπτωσης του χώρου της εκπαίδευσης, βασικού υπεύθυνου για τη σημερινή διεστραμμένη παιδεία την οποία επιμένει να υποθάλπει η ελληνική πολιτεία.

Αντιγράφω από ένα άρθρο μου στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο» της 28.1.1999:

Μαθητές και καθηγητές με την ανοχή των γονέων έχουν μπει σε ένα σύστημα αμοιβαίας και συνεχώς διευρυνόμενης διαφθοράς και αγραμματοσύνης.

Ούτε οι μαθητές ούτε οι καθηγητές δουλεύουν αρκετά. Δουλεύουν απαράδεκτα λίγο.

Και η κύρια ευθύνη γι’ αυτή την κατάσταση βεβαίως οφείλεται στις κυβερνήσεις του ΠαΣοΚ που κυβέρνησαν τον τόπο τα τελευταία 18 χρόνια. Πρόκειται για διαπίστωση του σημερινού αντιπροέδρου της κυβέρνησης κ. Θεόδωρου Πάγκαλου («Τα Νέα», 22.1.1999.

Για να παραδεχθεί η τότε υπουργός Ανάπτυξης κ. Βάσω Παπανδρέου: Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε όλοι ότι υπάρχει ευθύνη για τη λογική της ήσσονος προσπάθειας με την οποία έχομε διαποτίσει τη νέα γενιά της Ελλάδας.
Η “φιλοσοφία” των δήθεν εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων είχε ως ανομολόγητη πρόθεση την εισαγωγή της ελάσσονος προσπάθειας και στους μαθητές, και κυρίως στους καθηγητές.

Αλλεπάλληλες μειώσεις των ωρών μαθήσεως και διδασκαλίας, κατάργηση κάθε ελέγχου για το συντελούμενο διδακτικό έργο και τα αποτελέσματά του, νομοθέτηση της κοπάνας των καθηγητών.

Όλα αυτά διευκολύνθηκαν και παγιώθηκαν με την εισαγωγή του κομματισμού στα σχολεία, με την εκπαίδευση κομσομόλων, που αναδείχθηκαν σε ηγεμονίσκους και εν ανάγκη τρομοκράτες, ακόμη και των δασκάλων τους, με την κατάργηση της αξιολόγησης των καθηγητών,με την αποθέωση της συνδικαλιστικής δραστηριότητας διδασκόντων και διδασκομένων προς ψηφοθηρίαν των κομματικών πατρώνων τους.

Και καθώς έτσι υπονομεύθηκε η πειθαρχία, επιβλήθηκε η αναξιοκρατία και διευκολύνθηκε η διαφθορά, που αναπόφευκτα τροφοδοτήθηκε παράλληλα με τα ιδιαίτερα μαθήματα και τις ανίερες συναλλαγές καθηγητών- μαθητών και των αναίσχυντων ή ανεγκέφαλων γονέων τους για να εξασφαλίσει το παιδί καλό βαθμό, έστω και επί πληρωμή.

Και φυσικά όλα αυτά συντελούνται με το επίχρισμα των απατηλών συνθημάτων για παιδεία προς όλους, ΑΕΙ για όλους, με την αγιοποίηση συλλήβδην και αθρόως των ενάρετων τέκνων τους που, και όταν ακόμη εγκληματούν στα σχολεία, στους δρόμους ή στα γήπεδα, έχουν την ηθική στήριξη της κοινωνίας.

Πολύ λογικό, άλλωστε, αφού παιδιά τους είναι και τους μοιάζουν.

Αυτά μεταξύ πολλών άλλων έγραφα πριν από δέκα χρόνια και αυτά οδήγησαν την Ελλάδα στο σημερινό οικονομικό κατάντημα και την παραπλανημένη νεολαία μας στα σημερινά απελπιστικά αδιέξοδά της.

Από το άρθρο, «Πώς φθάσαμε στο αδιέξοδο», του Γ. Μαρίνου στην Καθημερινή 28.3.10