Καλά που υπάρχει η Βενεζουέλα και μας δείχνει πως θα ήταν η Ελλάδα της δραχμής, ύστερα από ένα βελούδινο, τσόχινο ή πολυέστερ Grexit, το οποίο προπαγανδίζουν διάφοροι. Στη μακρινή αυτή χώρα του υπαρκτού σοσιαλισμού ο πρόεδρός της ξύπνησε ένα πρωί και δήλωσε (στη δική του εβδομαδιαία εκπομπή που έχει στη δική του κρατική τηλεόραση) ότι, «για να ξεκινήσει καλά ο χρόνος, αποφάσισα την αύξηση του κατώτατου μισθού και των συντάξεων» κατά 50%!
Ουάου, που θα ’λεγε κι ένας δικός μας πρώην υπουργός Οικονομικών. Πενήντα τοις εκατό αύξηση σημαίνει πολλά λεφτά και κανονικά θα έχουν στηθεί χοροί στη δική τους πλατεία Συντάγματος. Λάθος. Ο κατώτατος μισθός της πιο πλούσιας σε πετρέλαια χώρας είναι 55 ευρώ· μετά την αύξηση! Δηλαδή είναι 1/10 του δικού μας κατώτατου μισθού, για τον οποίο δικαιολογημένα γκρινιάζουμε ότι πετσοκόπηκε. Και τα 55 ευρώ υπολογίζονται με την επίσημη ισοτιμία, που ως γνωστόν δεν έχει και πολύ σχέση με την πραγματικότητα στην αγορά. Τα 40.000 μπολιβάρ, που είναι ο κατώτατος μισθός, στη μαύρη αγορά είναι περί τα δέκα ευρώ.
Η Βενεζουέλα έχει μπει σε ένα φαύλο κύκλο πληθωρισμού και αυξήσεων των μισθών που σέρνει την οικονομία στον όλεθρο και τους ανθρώπους στην έσχατη φτώχεια. Από τις αρχές του 2016 οι αυξήσεις του κατώτατου μισθού ήταν σωρευτικά 322%. Αλλά ο πληθωρισμός την ίδια περίοδο ήταν 475%. Ο Μαδούρο τυπώνει χαρτιά χωρίς αξία και τα μοιράζει στους ιθαγενείς. Και όταν θέλει να καταπολεμήσει τον πληθωρισμό που ο σοσιαλισμός του επιφέρει, κλέβει από τους πολίτες του τα λίγα και υποτιμημένα μπολιβάρ που κατέχουν.
Έτσι ο πρόεδρος που δεν έχει κανέναν Σόιμπλε πάνω από το κεφάλι του μπορεί να ασκεί ανεξάρτητη οικονομική πολιτική χωρίς «ζουρλομανδύες» της ΟΝΕ: μπορεί να καταργεί χαρτονομίσματα που έχουν στα χέρια τους οι πολίτες· μπορεί –για το γούρι, βρε αδελφέ!– να αναγγέλλει 50% αυξήσεις, όσο ένα κουλούρι τον μήνα και να συντηρεί ένα θηριώδη πληθωρισμό σχεδόν 500%. Οι κάτοικοι μπορεί να λιμοκτονούν, αλλά ο πρόεδρός τους μπορεί να ασκεί καταστροφική πολιτική, αλλά τουλάχιστον είναι ανεξάρτητη και σοσιαλιστική η οικονομική του πολιτική. Τι παραπάνω να θέλουν οι ταλαίπωροι Βενεζουελάνοι;
Να σημειώσουμε ότι στην Ελλάδα δεν θα είναι έτσι τα πράγματα ύστερα από ένα βελούδινο, τσόχινο ή πολυέστερ Grexit. Θα ’ναι χειρότερα, διότι δεν θα έχει ούτε κοιτάσματα πετρελαίου... Από το άρθρο, «Τα βελούδινα της Βενεζουέλας», του Πάσχου Μανδραβέλη, kathimerini 10.1.17.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου