Σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε συνεχή πτώση, χάνοντας (δημοσκοπικά) σχεδόν το μισό ποσοστό που πήρε στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015 (36.34%). Ο Τσίπρας εμφανίζεται να έχει πολύ χαμηλά ποσοστά για καταλληλότητα ως πρωθυπουργός και βρίσκεται πολύ πίσω από άλλους πολιτικούς αρχηγούς. Το κόμμα των ΑΝΕΛ εμφανίζεται με πολύ μικρά ποσοστά που δεν εξασφαλίζουν την είσοδο του στην Βουλή.
Η εικόνα αυτή του Τσίπρα και της κυβέρνησης του αναμένεται να επιβαρυνθεί παραπέρα, έπειτα και από την εφαρμογή των νέων φορολογικών μέτρων και τις αυξήσεις τιμών που ισχύουν από την 1η Ιανουαρίου 2017.
Στην στρατηγική της αριστεράς του Τσίπρα βασική επιδίωξη είναι η προστασία του δημόσιου τομέα και των εργαζομένων του, (καθόσον είναι ο βασικός πελάτης ψηφοφόρος), καθώς και η εξαθλίωση της μεσαίας τάξης με την επιδίωξη της φτωχοποίησης των πάντων, που θα έχουν ανάγκη το κράτος Τσίπρα για την επιβίωση τους.
Ο Τσίπρας προσπάθησε να αμβλύνει την αποδοκιμασία της κυβέρνησης του με το εφάπαξ επίδομα (τάχα 13η σύνταξη) στους συνταξιούχους και επιχειρεί χιλιάδες προσλήψεις χωρίς ΑΣΕΠ για να βολεύει εκλογικούς πελάτες του. Το μόνο που κατορθώνει έτσι είναι να εκνευρίζει τους δανειστές και να επιβαρύνει/καθυστερεί την διαπραγμάτευση για την δεύτερη αξιολόγηση. Αλλά φαίνεται ότι αυτό δεν τον απασχολεί, καθόσον στέλνει και μια επιστολή μετάνοιας/υποταγής, (οι αριστεροί το λένε αυτό τακτική υποχώρηση για να φθάσουν στην νίκη), και καθαρίζει.
Περνάει όμως το μήνυμα στον «σοφό» λαό ότι «αγωνίζεται» για τα συμφέροντα του.
Δηλαδή καθυστερεί την διαπραγμάτευση για την 2η αξιολόγηση («προασπίζοντας» τα συμφέροντα του «σοφού» λαού, αδιαφορώντας για το τεράστιο οικονομικό κόστος που συνεπάγεται η καθυστέρηση), ρίχνοντας το φταίξιμο στους κακούς δανειστές, για να ανακτήσει την δημοτικότητα του ιδίου και του κόμματος του.
Αυτήν την στάση ενδέχεται να την τηρήσει οριακά μέχρι και το τέλος της άνοιξης (2017), οπότε εξαντλούνται τα χρηματικά αποθέματα της χώρας, (εντός καλοκαιριού πρέπει να πληρωθούν μεγάλα ποσά, τα οποία δεν θα υπάρχουν).
Ο Τσίπρας επιπλέον υπολογίζει στην δυσαρέσκεια του κόσμου κατά του ευρώ, που έχει καλλιεργηθεί από την παράταξη του και από τους λαϊκιστές όλων των αποχρώσεων, (Χρυσή Αυγή, Μπαλτάς, Καρατζαφέρης, Ζωή Κωνσταντοπούλου, Λαφαζάνης κλπ) και φθάνει τώρα σε υψηλά ποσοστά.
Με δεδομένη την επιταχυνόμενη πτώση της δημοτικότητας του ιδίου και της κυβέρνησης του, και προκειμένου να μην καταστραφεί πολιτικά ο ίδιος και το κόμμα του, σε συνδυασμό με την ψύχωση του για διατήρηση της εξουσίας,
Εκτιμάται ότι ο Τσίπρας (εκμεταλλευόμενος και την δαιμονοποίηση του ευρώ) είναι πιθανό:
* Να «σκηνοθετεί» την επανάληψη μιας κατάστασης παρόμοιας του 1ου εξαμήνου του 2015, όπου στο τέλος (αυτή την φορά) δεν θα διστάσει να προκηρύξει δημοψήφισμα για την παραμονή της χώρας στο Ευρώ.
* Να μην κλείσει την αξιολόγηση αλλά να προκηρύξει εκλογές, στις οποίες θα εμφανιστεί (πάλι) αντιμνημονιακός καταγγέλλοντας την αντιπολίτευση για σύμπλευση με τους δανειστές, προσδοκώντας να διατηρήσει τις δυνάμεις του και να διεκδικήσει ξανά στην εξουσία.
* Να εκμεταλλευτεί, σε κάθε περίπτωση, την ασταθή πολιτική κατάσταση της χώρας, καθώς και το εξαντλημένο από τα μνημόνια εκλογικό σώμα, και να προσπαθήσει να οδηγήσει την χώρα αρχικά εκτός ευρωζώνης και τελικά εκτός ΕΕ, επιχειρώντας μια βαθμιαία αλλαγή του κοινοβουλευτικού αστικού καθεστώτος, σε ένα κομμουνιστικό σύστημα τύπου Βενεζουέλας. Όσο και αν φαίνεται απίθανη/γελοία αυτή η προοπτική, ο Τσίπρας εξακολουθεί να είναι απρόβλεπτος, αναξιόπιστος και επικίνδυνος. Ο ίδιος και το αριστερό τσούρμο του, (ταπεινωμένοι από την ήττα του εμφυλίου), μεγάλωσαν με το "όραμα του μετασχηματισμού της κοινωνίας", και τώρα είναι η "ευκαιρία" τους, που οι συνθήκες εξαθλίωσης ευνοούν ένα τέτοιο εγχείρημα.
Το πόσο ολέθριες για την χώρα (και για τον ίδιο) θα είναι αυτές οι επιδιώξεις του Τσίπρα, είναι περιττό να αναλυθούν και είναι αυτές που, αν τις αναλογιστεί σοβαρά, (όπως έκανε με το δημοψήφισμα του 2015), μπορούν να τον αποτρέψουν να τις εφαρμόσει...
Πάντως δεν παραδίδει την εξουσία εύκολα αυτός ο εξουσιομανής άχρηστος...
Εάν δεν κλείσει την αξιολόγηση μέχρι τον Μάρτιο, είναι πιθανό να πάει σε εκλογές τότε (Μάρτιο) και φυσικά εν όψει του οικονομικού αδιεξόδου του Ιουλίου, ώστε
ΑπάντησηΔιαγραφήα) να βγεί στο αντιμνημονιακό "αντάρτικο" (δεν έκλεισα την αξιολόγηση λόγω παράλογων, αντιδημοκρατικών, αντικοινωνικών κλπ κλπ απαιτήσεων των δανειστών και
β) για να γίνουν οι εκλογές με λίστα (θέλει ένα τσεκάρισμα το διάστημα από τις τελευταίες εκλογές)
Έτσι:
α) διατηρεί το "επαναστατικό" ύφος του εαυτού του και της παράταξής του
β) πετάει τη καυτή πατάτα στον Κυριάκο, ο οποίος φυσικά λόγω ... να μη τα ξαναλέμε, θα κλείσει την αξιολόγηση και ο Τσίπρας, φυσικά, θα τον κατηγορήσει στη συνέχεια ως ενδοτικό, μνημονιακότερο των δανειστών κλπ κλπ.