ΞΥΡΙΖΑ…. τους Έλληνες

Οι εκλογές έδειξαν ότι μια σημαντική πλειοψηφία της κοινής γνώμης έχει πλέον απελπιστεί. Βιώνει την προσωπική ή οικογενειακή της χρεοκοπία και δεν βλέπει κανένα φως από τα αστικά κόμματα.

Όταν πιστεύεις, αληθώς ή ψευδώς, ότι δεν έχεις τίποτα να χάσεις, δοκιμάζεις -μέσα στην απελπισία σου- τα πάντα. Ειδικώς όταν τα αστικά κόμματα αποδεικνύονται «λίγα», ανίκανα να ανανεωθούν.

Επιλέγοντας τον κ. Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ επιχειρούμε να διαπραγματευθούμε με τους εταίρους μας όπως μας έμαθε το παλαιό ΠΑΣΟΚ και η Αριστερά τα τελευταία 30 χρόνια.

Τώρα θέλουμε να δοκιμάσουμε μια διεθνοποιημένη εκδοχή της κατάληψης, του κλεισίματος των δρόμων και του «δεν πληρώνω».

Απειλούμε ότι δεν θα πληρώσουμε τα χρέη μας και κάνουμε ένα σόου διαμαρτυρίας, ελπίζοντας πως οι εταίροι θα φοβηθούν και θα μας δίνουν λεφτά άνευ όρων. Μπορεί να πιάσει αυτή η συνταγή;

Η διεθνής κοινότητα, από το Βερολίνο έως το ΔΝΤ, δεν έχει μάθει να λειτουργεί έτσι. Κάνει συμφωνίες, περιμένει την τήρηση των όρων τους και δέχεται την αρχή της αναδιαπραγμάτευσης αλλά όχι σε θεμελιώδη ζητήματα.

Υπάρχουν περιθώρια μιας λογικής επαναδιαπραγμάτευσης στη διάρκεια του δημοσιονομικού προγράμματος και σε άλλα στοιχεία του. Η έμφαση, όμως, όλων είναι στις λεγόμενες δομικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις, από το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων έως την αναδιοργάνωση των εφοριών, της δικαιοσύνης και του κράτους. Και εδώ αρχίζουν τα δύσκολα.

Ο κ. Τσίπρας και το ρεύμα που εκπροσωπεί θα σταθούν απέναντι σε αυτές τις αλλαγές σε όλους τους τομείς. Είτε ως κυβέρνηση είτε ως αντιπολίτευση θα μπορούν να μπλοκάρουν αλλαγές, μεταρρυθμίσεις και ιδιωτικοποιήσεις στις οποίες οι έξω δίνουν μεγαλύτερη σημασία απ’ ό,τι στις μειώσεις μισθών ή συντάξεων.

Το χειρότερο, όμως, είναι ότι εδώ που βρισκόμαστε μια τέτοια αντιπαράθεση έπειτα από ένα ακόμη ασαφές εκλογικό αποτέλεσμα θα τροφοδοτούσε μια εμφύλια σύρραξη με πολύ σκληρούς όρους.

Το άλλο σενάριο είναι να έλθει η στιγμή της αλήθειας όσο η χώρα θα βρίσκεται στα χέρια του κ. Τσίπρα και των συμμάχων του. Αν δεν σχηματισθεί κυβέρνηση εθνικής συνεργασίας, η πιο πιθανή περίπτωση είναι να αναδειχθεί πρώτο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ με δυνατότητες σχηματισμού συμμαχικής κυβέρνησης με τον κ. Κουβέλη (αν επιβιώσει) ή τον κ. Καμμένο.

 

Ο κ. Τσίπρας θα διαπραγματευθεί με την τρόικα περί τα μέσα ή τέλη Ιουλίου. Τότε θα αποδειχθεί αν είχε δίκιο, αν δηλαδή μπορεί να εξασφαλίσει χρηματοδότηση με ελάχιστους και χαλαρούς όρους ή αν θα αναγκασθεί να συρθεί σε μια διακοσμητική αλλαγή του Μνημονίου υπό την απειλή της αδυναμίας πληρωμών μισθών και συντάξεων αλλά και της πλήρους κατάρρευσης της πραγματικής οικονομίας.

Το αν θα παραμείνουμε στο ευρώ, πάλι, δεν θα εξαρτάται ασφαλώς τότε μόνο από τον κ. Τσίπρα...

Από το άρθρο, Ο θίασος των «λίγων», του Αλέξη Παπαχελά στην  kathimerini 13.5.12.