Συναίνεση….. στην Καταλήστευση της Χώρας

Η έντονη παραίνεση για πολιτική συναίνεση από Ευρωπαίους εταίρους ερμηνεύτηκε και ως κατάλυση του δημοκρατικού μας πολιτεύματος.

Ουδόλως φυσικά θεωρήθηκαν κατάλυση του δημοκρατικού πολιτεύματος τα σαράντα χρόνια μεταπολιτευτικού βίου, όταν τα αρπακτικά των γαλαζοπράσινων – και όχι μόνο – συμμοριών του πολιτικού μας συστήματος,

* Ακούραστα και αγόγγυστα, καταλήστευαν με πρωτοφανή αγριότητα κι ατιμωρησία τον δημόσιο πλούτο της χώρας, τις επιχορηγήσεις και τα δάνεια των απεχθών Ευρωπαίων υποθηκεύοντας το μέλλον της.

Πού την είχαν γραμμένη τη δημοκρατία όλοι αυτοί;

Όταν κατασπαταλούσαν τον πακτωλό των πακέτων οι επιτήδειοι των ευρωπαϊκών προγραμμάτων, δεν καταλυόταν το δημοκρατικό μας πολίτευμα, που αποδεικνυόταν αδύναμο να αντιμετωπίσει τις ορδές των συμμοριτών;

Σ’ αυτό το πικρό σημείωμα χρωστώ μια ειδική μνεία σε όλους εκείνους τους απεχθείς πάλαι ποτέ πρασινοφρουρούς του συστήματος,

* Που σύρθηκαν στα υψώματα της εξουσίας ως λιμασμένα ερπετά και θεώρησαν κι αυτοί με τη σειρά τους την πατρίδα τσιφλίκι τους.

 Όλοι αυτή η συνδικαλιστική αλητεία που εξέθρεψαν τα ΠΑΣΟΚικά καθεστώτα δίνει τώρα τη χαριστική βολή στο ήδη εκτελεσμένο ψοφίμι της πατρίδας μας,

* Για να προφυλάξει και να υπερασπιστεί «τον δημόσιο χαρακτήρα» των ΔΕΚΟ, των πλέον διεφθαρμένων οργανισμών του πλανήτη…

Μιλάμε για κάτι σπιθαμιαίου αναστήματος αξύριστα συνδικαλιστάρια που βάζουν την ταφόπλακα όχι μόνο στην οικονομία της πατρίδας – έτσι κι αλλιώς τη λήστευαν συστηματικά –, αλλά και στον ελεύθερο βίο μας.

Από το άρθρο, «Συναίνεση και γαλαζοπράσινα άλογα», του Ξ.Α.Μπρουντζάκη στο Ποντίκι 20.5.11