Ελλάς της (Πολιτικής) Μάντρας (Α΄)

Η επιδίωξη της εξουσίας και η άσκηση της εξουσίας σήμερα βασίζονται κυρίως σε πρακτικές μη πολιτικές:

- Να χειραγωγηθεί έντεχνα ο πολίτης σε ακούσια και ανεπίγνωστη παραίτηση από τη σκέψη, την κρίση, την ευθύνη του.

- Να δίνει την ψήφο του με κριτήριο το ατομικό του και μόνο συμφέρον (διορισμός, δάνειο, προαγωγή, μετάθεση, κομματικό πόστο, διατήρηση προνομίων κ.λπ.).

- Να ψηφίζει υποταγμένος σε συμπλεγματικές ψυχολογικές εξαρτήσεις γονεϊκές, νεανικών στρατεύσεων, άκριτων προκαταλήψεων και εθισμών.

- Να έχει ανάγκη την ένταξη, την αίσθηση ότι επιτέλους «ανήκει» και αυτός κάπου, σε κόμμα, παράταξη, ιδεολογία.

Όσοι διεκδικούν και όσοι ασκούν την εξουσία σήμερα ποντάρουν απροκάλυπτα στον ορμέμφυτο πρωτογονισμό του ψηφοφόρου. Γιατί χειραγωγείται εύκολα και αποτελεσματικά.

Χάρη στην αλογία των ενορμήσεων κάθε κόμμα εξασφαλίζει οπωσδήποτε μια «βάση» οπαδών αφοσιωμένων με όρους σαφέστατης ψυχανωμαλίας:

Όπως εξασφαλίζει και η πιο ασήμαντη ποδοσφαιρική ομάδα έναν πυρήνα πιστών που θα βγουν στους δρόμους καίγοντας αυτοκίνητα και θρυμματίζοντας βιτρίνες, αν η ομάδα τους υποβιβαστεί στη β΄ κατηγορία.

Και πέρα από τη σταθερή «βάση» των βοσκηματωδώς εξαρτημένων κομματικών οπαδών, οι επαγγελματίες της εξουσίας ξέρουν και μπορούν να χειραγωγούν κρίσιμες εκλογικά μάζες παραιτημένων από την κριτική τους σκέψη πολιτών, δημιουργώντας περιστασιακές πλειοψηφίες.

Γιατί να ξοδεύουν ιλιγγιώδη ποσά σε προεκλογικές αφίσες, έντυπο χαρτομάνι, τηλεοπτικά «σποτς», πληρωμένες συμμετοχές τους σε συζητήσεις στην τηλεόραση;

Μελέτες αγοράς τούς έχουν με σιγουριά βεβαιώσει ότι, ανεξάρτητα από το ποιοι είναι και τι λένε, ένας κρίσιμος για το εκλογικό αποτέλεσμα αριθμός απερίσκεπτων ψηφοφόρων θα τους ψηφίσει, μόνο επειδή είδε τη φυσιογνωμία τους, επανειλημμένα, επίμονα, σε αφίσες, σε έντυπα, στην τηλεόραση.

Αποκτούν «αναγνωρισιμότητα», που θα πει:

- Ο μικρονοϊκός πολίτης που ενεργεί με ορμέμφυτα και όχι κριτικά, τους αισθάνεται «οικείους», «δικούς» του, όπως και τους ποδοσφαιριστές της ομάδας «του». Και τους δίνει σταυρό προτίμησης.

- Ακόμα πιο εύκολα και πιο τυφλά ψηφίζει πρώην καλλονές της πασαρέλας, ηθοποιούς, μπασκετμπολίστες, προπονητές, δημοσιογράφους της τηλεόρασης.

Από το άρθρο, «Αν η ύφεση οδηγήσει σε έκρηξη», του Χρήστου Γιανναρά στην Καθημερινή 29.8.10

Παιδεία Υπό το Μηδέν

Το «Νewsweek» ανακήρυξε τη Φινλανδία ως πρώτη και καλύτερη χώρα της υφηλίου. Γιατί εκτός των άλλων και πάνω απ΄ όλα είναι πρωταθλήτρια στην Παιδεία.

Σκεφτείτε το απλά. Από την έλλειψη Παιδείας ο χουλιγκανισμός. Από το συστηματικό γκρέμισμα των Γραμμάτων η αμάθεια και ο αγνωστικισμός.

Από την παραπαιδεία κατάντησε ανεγκέφαλος ο σιωπηλός αμνός. Από τα καφενεία η αφασία και ο κοινωνικός αυτισμός.

Από την ημιμάθεια ο ευρύτερος αναλφαβητισμός. Από τα φροντιστήρια ο πανάκριβος αλλά τάχα μου δημόσιος εκπαιδευτικός οργανισμός.

Από την υποβάθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος ο έλληνας πολίτης ο μισός.

Δείξε μου την Παιδεία σου να σου πω τι σόι κοινωνία είσαι.

Κι όμως. Από τις εξαγγελίες των επαναστατικών μεταρρυθμίσεων του Γιώργου Παπανδρέου απουσιάζει παντελώς η επανίδρυση του πανάθλιου εκπαιδευτικού μας συστήματος.

Τα περισσότερα από τα καλύτερα και πιο συγκροτημένα νεανικά μυαλά μεταναστεύουν μαζικά.

Με κούφια, άδεια, χαλασμένα, αναλφάβητα παιδιά, η Ελλάδα θα ενταφιαστεί στα νεκροταφεία τα ευρωπαϊκά!

Από το άρθρο, «Νεκροταφεία», του Δ. Δανίκα στο ΒΗΜΑ 27.8.10

Η (φοιτητική) γενιά του βαθμού εισαγωγής…. 0,9 και 20.000 «επιτυχόντων» κάτω της βάσης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, είναι άλλο ένα «προϊόν» της άθλιας ελληνικής παιδείας….

Η νυν υπουργός παιδείας του…..0,9 αφού εφάρμοσε την κατάργηση της βάσης του 10 διαπιστώνει εκ των υστέρων ότι το σύστημα «πάσχει».

Η δικαιολογία της είναι, ότι ούτως ή άλλως οι μαθητές του 0,9 θα πήγαιναν στο εξωτερικό και θα γύρναγαν με πτυχία!!!

Οι άθλιοι πολιτικοί της μεταπολίτευσης, (συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης), σκόπιμα διέλυσαν την παιδεία για να χειραγωγούν τις απαίδευτες μάζες των ψηφοφόρων τους.

Ένας αμόρφωτος λαός, (προβάτων) κυβερνιέται πιο εύκολα... Ζήτω τα πρόβατα!!

Συνεχίζετε να ψηφίζετε τους (βοσκούς) πολιτικούς δημίους σας!!

Ελλάς της….. Πλάκας (Θ΄)

Ο πρωθυπουργός, ο ανασχηματισμός, ο προϋπολογισμός, η πράσινη ανάπτυξη, το Α λα ΠΑΣΟΚ ελληνικό ναυάγιο και η..... επιτυχία των μεταρρυθμίσεων!!

Ο Μοναχός…. Giorgos Bravo

Εν όψει του Δεκαπενταύγουστου, ο μοναχός Γεώργιος Καστρίτης (γνωστός και με το θρησκευτικό παρατσούκλι «Άι-mamas»),

- Φλεγματικός διδάσκαλος με σημαντική θητεία στη Μονή Εσφαγμένου,

- Εμπνευστής και συνυπογραφεύς πολλών λαοφιλών πονημάτων,

- («Χάσμα Χασμάτων», «Μέγα Ασφαλιστικόν», «Αποκάλυψις του ΔΝΤ», «Ο διεθνής μοναστικός και νομισμαστικός βίος», «Προς συνταξιούχους Θείους και Θείες Επιστολή», «Ιώβ ο Έλληνας», «Φιλοχαλία» κ.λπ.),

- Προτείνει στο αναγνωστικό κοινό του «Π» δυο τρία αλάνθαστα τάματα - γκάτζετ προς την Παναγία, που θα διασφαλίσουν, άμα τη καταθέσει τους στις κατά τόπους εκκλησίες, την εξαίρεση των ευλαβών πιστών από το μελλοντικό οικονομικό και κοινωνικό σύστριγγλο.

Ο μοναχός Γεώργιος θα αναλάβει προσωπικά να περιοδεύσει ανά τη χώρα με το θαυματουργό κανό του (τσουλάει σε στεριά και θάλασσα, τροφοδοτείται από τα φυσικά αέρια του χορτοφάγου επιβήτορα και, σε περιπτώσεις άπνοιας ή συννεφιάς, καίει μονάχα αμόλυβδο Άγιο Φλέγμα) και να ελέγξει προσωπικά την ορθότητα και την καλή λειτουργία των ταμάτων σας…

Γι’ αυτό φροντίστε να υπάρχει στο πίσω μέρος γραμμένο, σκαλισμένο ή σφραγισμένο, το ονοματεπώνυμο και το ΑΦΜ σας.

Όπου κι αν βρίσκεστε λοιπόν, υποβάλετε κι εσείς την ανιδιοτελή προσφορά σας στην Παναγιά, την εξ απορρήτων του Θεού. Ο Αύγουστος έφτασε στα μισά του… Ο γαρ καιρός εγγύς…

Άρθρο, «Πράματα και τάματα!!», στο Ποντίκι 16.8.10.

O «Καλός» κύριος Νταβούτογλου

Αν η εξωτερική πολιτική ήταν savoir-vivre, η πλησμονή χαράς που διαδήλωναν προχθές δημόσια οι δύο υπουργοί που υποδέχθηκαν τον κ. Νταβούτογλου στη Ρόδο θα αποτελούσε το άριστο της διπλωματικής τέχνης. Δυστυχώς οι διακρατικές σχέσεις δεν είναι δημόσιες σχέσεις. Στην περίπτωση μάλιστα της Τουρκίας γίνονται από ωμοφαγικές έως κανιβαλικές.

Ρόδος - Δωδεκάνησα είναι επόμενοι στόχοι του τουρκικού επεκτατισμού. Εξυπακούεται ότι ο επικεφαλής της διπλωματίας μας διαβάζει. Και διαβάζει καθετί που λέει ή γράφει ο απέναντί του.

Όλως συμπτωματικώς, ο κ. Νταβούτογλου και λαλίστατος και πολυγραφότατος είναι. Και στο περιώνυμο «Στρατηγικό βάθος» του δεν χρησιμοποιεί «εποικοδομητικές ασάφειες». Είναι ωμός μέχρι αναισθησίας.

Γράφει λοιπόν: «Θα πρέπει να αυξηθεί η εξάρτηση των Δωδεκανήσων «από τη μικρασιατική ηπειρωτική πλάκα» (σ. 234). Τι εννοεί ο… ποιητής είναι προφανές, και δεν κάνει πλάκα. Επιμένει: «Τα Δωδεκάνησα (…) εξακολουθούν να διατηρούν τη σημασία τους για την Τουρκία» (σ. 279).

Εκπέμπει ευθείες απειλές. Θέλει την Τουρκία να απαντά «με την απαιτούμενη σκληρότητα σε κάθε γεγονός που απειλεί τους στρατηγικούς της υπολογισμούς» (σ. 238).

Άλλη στάση τη θεωρεί «υποθήκευση» της εξωτερικής της πολιτικής και «υποβιβασμό της σε κατηγορία και σε κλίμακα από την οποία πρέπει να διαλέγεται»(σ. 238). Άρα ο διάλογος γι' αυτήν είναι πάντοτε προσχηματικός.

Η ευπιστία της εξωτερικής μας πολιτικής να νομίζει ότι διαλεγόμενη με την Άγκυρα θα αποτρέψει την επιθετικότητά της είναι απερίγραπτη. Η Τουρκία δεν διαλέγεται. Απειλεί.

Απειλεί και προκαλεί εγγενές φοβικό σύνδρομο στην Ελλάδα. Εκβιάζει στρατιωτικά την Ελλάδα και οι ελλαδικές ελίτ, δειλές και άβουλες, υποκύπτουν στον εκβιασμό της. Συμπεριφέρονται «φινλανδικά».

Ο επισκέπτης της Ρόδου δεν κρύβει προθέσεις, τακτικούς και στρατηγικούς στόχους.
«Το σημείο με τις μεγαλύτερες πιθανότητες εμπλοκής σε σύρραξη της Τουρκίας είναι τα νησιά του Αιγαίου που στενεύουν σε σημαντικό βαθμό τον ζωτικό χώρο της» (σ. 244).

Και για να διαλυθούν οι όποιες αυταπάτες και ως προς την Κύπρο, ο Νεοοθωμανός ξεκαθαρίζει:

«Ακόμη και αν δεν υπήρχε ούτε ένας μουσουλμάνος Τούρκος εκεί, η Τουρκία όφειλε να διατηρεί ένα κυπριακό ζήτημα». (σ. 279).

Η Άγκυρα υποσκάπτει με πειρατικές πρακτικές συστηματικά την κυριαρχία μας, στήνει στρατηγικά προγεφυρώματα, αλωνίζει στην ελληνική υφαλοκρηπίδα προσημειώνοντας δικαιώματα δυτικά των νησιών μας και προωθεί γεωστρατηγικά τετελεσμένα.

Εμείς υπνώττουμε για πολλοστή φορά. Από τους Αμερικανούς παίρνει ό,τι χρειάζεται και χωρίς αντάλλαγμα. Στους Άραβες πουλάει αφοσίωση. Με τους Εβραίους είναι εχθρός στα λόγια, αλλά συνέταιρος στο εμπόριο με τις αραβικές χώρες.

Η Τουρκία μάς εκβιάζει στρατιωτικά. Με τους Αλβανούς υπογράψαμε ΑΟΖ και οι Τούρκοι την ακύρωσαν, με τους Αιγυπτίους υπέγραψε η Κύπρος και τώρα η Άγκυρα ζητεί από τον Μουμπάρακ να την παγώσει.

Οι Σέρβοι -ναι, αυτοί για τους οποίους δώσαμε την ψυχή μας- πήγαν με τους Τούρκους.

Πρέπει επειγόντως να βρούμε στρατηγικό εταίρο, εγγυητή της ασφάλειάς μας.

Το νέο έρχεται αναπάντεχο και αληθινό:Ο ρώσος ναύαρχος Βισότσκι, δηλαδή ο Πούτιν, ψάχνει στην περιοχή αγκυροβόλο και ναυτική βάση. Ψάχνει στην Ελλάδα και στην Τουρκία. Η Ελλάδα πρέπει να σπεύσει ταχέως.

Αλλιώς η εσχάτη πλάνη θα είναι χείρων των προηγουμένων.

Από το άρθρο, «Δώστε ναυτική βάση στη Ρωσία πριν δώσουν οι Τούρκοι», του Στέλιου Παπαθεμελή Προέδρου Δημοκρατικής Αναγέννησης στο Παρόν 15.8.10

Ελλάς (Ακόμα) Υπό Αφασία (Β΄)

Σε διάφορους δρόμους είναι, αυτές τις ημέρες, κολλημένη μια μικρή αφίσα: «Μπορείτε να φανταστείτε την Ελλάδα χωρίς τρένα;» ρωτάει. Και συμπληρώνει: «Η κυβέρνηση μπορεί». Την αφίσα υπογράφουν εργαζόμενοι στον ΟΣΕ.

Το ερώτημα που θέτουν όμως περιέχει μια πλάνη: τι να φανταστούμε. Αφού η Ελλάδα, ως έναν μεγάλο βαθμό, είναι ήδη χώρα χωρίς τρένα. Γιατί; Επειδή:

- Το δίκτυό τους είναι εξαιρετικά περιορισμένο.

- Κατέχουν πανευρωπαϊκό ρεκόρ αναλογίας δρομολογίων - εκτροχιασμών.

- Παρά τα όσα κατά καιρούς αναφέρονται, με τα ευρωπαϊκά δεδομένα, είναι εξαιρετικά αργά και αναξιόπιστα.

- Στις λοιπές χώρες του δυτικού κόσμου δεν... συνηθίζεται να κυκλοφορούν στο τέλος συρμών βαγόνια-«φαντάσματα» που κάνουν παράνομο εμπόριο και κανείς να μην ξέρει τίποτε...

- Είναι αδιανόητο όλα αυτά να κοστίζουν τόσο ακριβά στον ελληνικό λαό.

Ο ΟΣΕ είναι μόνο ένα παράδειγμα. «Μεταρρυθμίσεις παντού τώρα» είναι το μήνυμα της τρόικας, προκειμένου να τα πάμε καλά με τις επόμενες δόσεις του δανείου.

Τις μεταρρυθμίσεις όμως δεν πρέπει να τις κάνουμε επειδή μας τις ζητούν, αλλά κυρίως επειδή τις έχουμε ανάγκη οι ίδιοι.

Αν δεν το καταλάβουμε αυτό, προκοπή δεν γίνεται.

Από το άρθρο, «Αν δεν το καταλάβουμε...» του Γεωργίου Π. Μαλούχου στο ΒΗΜΑ 11.8.10.

Ελλάς (Ακόμα) σε Αφασία

Τα καλά νέα είναι ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχουν «κλειστά επαγγέλματα». Αυτό τουλάχιστον λένε –καθείς για τον κλάδο του– οι πρόεδροι των δικηγόρων, των συμβολαιογράφων, των μηχανικών και των φαρμακοποιών.


Για να τεκμηριώσουν δε την άποψή τους δήλωσαν την Κυριακή στην «Καθημερινή» ότι ο πληθυσμός των ασκούντων τα «ανοιχτά» αυτά επαγγέλματα είναι σχεδόν ο υψηλότερος στον δυτικό κόσμο.

Έτσι στην Ελλάδα υπάρχουν 40.000 δικηγόροι, δηλαδή ένας δικηγόρος ανά 250 κατοίκους, όταν στις ΗΠΑ η αναλογία είναι ένας δικηγόρος ανά 265 Αμερικανούς, στη Γερμανία ένας ανά 593 Γερμανούς και στη Γαλλία ένας ανά 1.403 Γάλλους.

Στην Ελλάδα αντιστοιχεί ένας συμβολαιογράφος σε 3.446 κατοίκους, στη Γαλλία ένας συμβολαιογράφος για 7.287 κατοίκους, στην Ιταλία ένας προς 12.023 και στην Αυστρία ένας προς 17.926 κατοίκους.

Στην Ελλάδα αντιστοιχεί ένα φαρμακείο ανά 950 κατοίκους, τη στιγμή που στην Ευρώπη υπάρχει ένα φαρμακείο ανά 4.000 κατοίκους.

Τι παραπάνω ξέρουμε εμείς από τους κουτόφραγκους για να συντηρούμε έναν τέτοιο υπερπληθυσμό «επαγγελματιών- επιστημόνων»;

Πώς σιτίζει, λοιπόν, η ελληνική κοινωνία ένα δικηγόρο ανά 250 κατοίκους, όταν οι πλουσιότεροι ημών Γάλλοι μετά βίας συντηρούν έναν στους 1.400; Και πώς 950 Ελληνες κρατάνε σε λειτουργία ένα ημεδαπό φαρμακείο, όταν για την ίδια δουλειά χρειάζονται 4.000 Eυρωπαίοι;

Η απάντηση είναι απλή: διά διοικητικών αποφάσεων. Το κράτος, με τη θέσπιση κατώτερων τιμών ή κατώτατου συντελεστή κέρδους, επιβάλλει στους πολίτες να τρέφουν αυτόν τον υπερπληθυσμό.

Διότι ακόμη και αν δεν είναι υποτιμημένη η εκτίμηση του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου (15.1.2010), το ποσοστό καθαρού κέρδους 10,8% των φαρμακοποιών είναι υψηλό και το κυριότερο: είναι κρατικά επιβεβλημένο.

Βρέξει χιονίσει, τα κέρδη των φαρμακοποιών είναι εγγυημένα από το κράτος και εμείς οι πολίτες είμαστε υποχρεωμένοι να τα πληρώνουμε• χωρίς, μάλιστα, να μπορούμε να ψάξουμε αν το παρακάτω φαρμακείο έχει καλύτερες τιμές.

Οι «επιστημονικώς» εργαζόμενοι σ’ αυτήν τη χώρα δεν είναι παρά δημόσιοι υπάλληλοι με δικό τους μαγαζί.

Από το άρθρο, «Τα “ανοιχτά” επαγγέλματα», του Πάσχου Μανδραβέλη στην Καθημερινή 10.8.10.

Λύκοι και Πρόβατα (Συνέχεια)

Η "κόρη" βιάζεται και…. τραπεζώνει τον βιαστή της. Στη συνέχεια βιάζεται ξανά και…. διαμαρτύρεται, μέχρι το επόμενο γεύμα κλπ, κλπ!!

Ο ΑΝΥΠΕΞ Δ. Δρούτσας, εν μέσω κλιμακούμενων τουρκικών παραβιάσεων στον αέρα και στη θάλασσα του Αιγαίου και για πρώτη φορά από το 1974 με 2 τουρκικά ερευνητικά πλοία να κάνουν έρευνες στην ελληνική υφαλοκρηπίδα στο βόρειο Αιγαίο, Νότια στην περιοχή Καστελόριζου και κυπριακή υφαλοκρηπίδα….. τραπεζώνει τον Τούρκο ΥΠΕΞ Νταβούτογλου.

Η Τουρκία συνεχίζει το «βιολί» των παραβιάσεων-ερευνών και ο Δρούτσας….. διαμαρτύρεται!!

Ο Δ. Δρούτσας δήλωσε την 9.8.10 από τη νήσο Ρω:

«Η ελληνική πολιτική προσέγγισης με την Τουρκία είναι επιλογή και όχι μονόδρομος. Τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας είναι απολύτως κατοχυρωμένα και κουτοπονηριές και προκλήσεις δεν χωρούν»

Αυτά είναι μέρος της «σκληρής» ανακοίνωσης του Έλληνα ΑΝΥΠΕΞ για να μην του…..κάνει καλό (του Νταβούτογλου) το (ελληνικό) φαγητό που του πρόσφερε στη Ρόδο!!

Τέτοια «γενναία» αντιμετώπιση έχουν οι Τούρκοι όταν κουρελιάζουν την ελληνική εθνική κυριαρχία και αξιοπρέπεια και περιμένουν το επόμενο κάλεσμα….. για φαΐ στο τραπέζι και στο Αιγαίο!

Τελικά οι κουτοπονηριές επιχειρούνται από την «κόρη», η οποία εφαρμόζει στην πράξη το σχετικό ρηθέν: «Αν δεν μπορείς να αποφύγεις το βιασμό απόλαυσε τον»!

Δοξάστε τους νέο-Λεωνίδες του Μολών Λαβέ….. Φαΐ!!

Λύκοι και Πρόβατα

Άκρα του τάφου σιωπή επικρατεί αυτόν τον καιρό αναφορικά με μείζονα εθνικά μας θέματα. Ηγεσίες και πολιτικό προσωπικό δεν ψελλίζουν λέξη. Τα ΜΜΕ, εκτός σπανίων εξαιρέσεων, δεν βγάζουν άχνα.

«Χώρα μειωμένης κυριαρχίας» συνομολόγησε πως είμαστε ο πρωθυπουργός. Όπερ έδει δείξαι! Και το δείχνουμε!

Το «Τσεσμέ» και το «Πίρι Ρέις» αλωνίζουν στην υφαλοκρηπίδα μας πραγματοποιώντας σεισμικές έρευνες στο Αιγαίο το πρώτο και στην περιοχή του Καστελλόριζου το δεύτερο.

Η αντίδραση της κυβέρνησης στην κλιμακούμενη τουρκική προκλητικότητα είναι ένα κάποιο χλωμό διάβημα προς την Άγκυρα και μια μάλλον αόριστη κουβέντα, μεταξύ τυρού και αχλαδίου, στη συνάντηση Δρούτσα - Νταβούτογλου στο Καζακστάν.

Η συνάντηση αυτή δεν έπρεπε επ' ουδενί λόγω να γίνει όσο η Άγκυρα συνεχίζει ακάθεκτη τις παραβιάσεις και τις έργω προσβολές της κυριαρχίας μας, διότι στα μάτια της διεθνούς κοινότητας τελικά τις νομιμοποιεί.

Το φοβικό σύνδρομο που διακατέχει τις ελλαδικές ηγεσίες αυτά τα χρόνια, αντί να υπερνικάται, γιγαντώνεται. Οι ημέτεροι «καταπίνουν» τα πάντα και ανατροφοδοτούν με τη στάση τους την τουρκική επιθετικότητα.

Η χώρα έχει ένα τεράστιο κενό στρατηγικής. Η άνευ όρων στήριξη της ευρωένταξης των γειτόνων είναι μοιραία και αυτοκτονική.

Η Άγκυρα προσβάλλει την κυριαρχία μας και μας πειθαναγκάζει με την απειλή πολέμου σε διαρκείς υποχωρήσεις, οι οποίες μετακινούν ολοένα και περισσότερο προς τα πίσω τις λεγόμενες «κόκκινες γραμμές» μας.

Ο νεολογισμός του κ. Δρούτσα ότι στην ωμή επιθετικότητα εμείς απαντούμε με «επιθετική ελληνική στρατηγική» ενέχει αντινομία και αυτοαναίρεση.

Και πάντως αν εννοεί ότι η Ελλάς δεν επιλέγει να αντιτάξει στρατιωτική αποτροπή, αλλά κινεί αποκλειστικά πολιτικοδιπλωματικούς χειρισμούς, στη συγκεκριμένη περίπτωση μείναμε ολοκληρωτικά ακίνητοι.

Υπάρχουν απέραντες δυνατότητες για μια παραγωγική αποτρεπτική στρατηγική, να μην αφήσουμε σε χλωρό κλαρί την Τουρκία. Να την καταγγείλουμε παντού ως χώρα που ενεργεί κατά σύστημα έκνομα.

Ύστερα όμως από την πρώτη μετά την εισβολή του «Αττίλα» καταγγελτική φάση του Ελληνισμού, περάσαμε στις ατέρμονες και ανούσιες, αρχικώς «εκ του σύνεγγυς» και στη συνέχεια «απευθείας», συνομιλίες.

Έτσι δώσαμε τον χρόνο στον εχθρό να διολισθήσει από το εδώλιο του κατηγορουμένου για κακουργηματική συμπεριφορά στη θέση «τρίτου» που είναι τάχα έτοιμος να προσφέρει τις… καλές του υπηρεσίες για την επίλυση του προβλήματος που αυτός δημιούργησε, ενώ συνέχισε με τον επεκτατισμό του να προωθεί τετελεσμένα σε Κύπρο, Αιγαίο, Θράκη και μέσω Αλβανίας στο Ιόνιο.

Η Άγκυρα δεν αναγνωρίζει το διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας. Δεν αναγνωρίζει κανένα δίκαιο όταν δεν τη συμφέρει. Αλλά ουδείς την καταγγέλλει. Αμφισβητεί έμπρακτα τα κυριαρχικά μας δικαιώματα.

Η επίσημη Ελλάς «Βιάζεται», αλλά αρνείται να καταγγείλει στους διεθνείς οργανισμούς τον βιασμό. Δεν ενημερώνουμε καν τις Βρυξέλλες για τα τουρκικά αίσχη.

Οι ενέργειες της Τουρκίας αναπαράγουν και προάγουν τις διεκδικήσεις της.

Ο Τάσσος στην Κύπρο προχώρησε σε συμφωνία ΑΟΖ με τους γείτονες, πλην Ελλάδος, διότι τότε ο Καραμανλής δεν ήθελε να ενοχλήσει την Άγκυρα.

Τώρα οι Τούρκοι, εκμεταλλευόμενοι το κενό, διαπραγματεύονται με τους Αιγυπτίους, ενώ δεν έχουν κοινά θαλάσσια σύνορα.

Θέλουν να φάνε την ελληνική ΑΟΖ που ορίζει το Καστελλόριζο. Το «Πίρι Ρέις», με την ανοχή μας, ερευνά την ελληνική ΑΟΖ. Εμείς σιωπούμε.

Πολλοί ερμηνεύουν τη σιωπή ως τετελεσμένη συμφωνία συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου με τουρκικούς όρους. Αν αυτό επαληθευθεί, δεν θα είναι η έσχατη πλάνη, αλλά ο έσχατος δόλος.

Ο Βενιαμίν Φραγκλίνος έλεγε: «Δημοκρατία είναι δύο λύκοι κι ένα πρόβατο να ψηφίζουν τι θα φάνε το μεσημέρι. Ελευθερία είναι ένα πρόβατο καλά οπλισμένο να αμφισβητεί την ψηφοφορία».

Από το άρθρο, {Πρόβατο έστω, αλλά μπορούμε «καλά οπλισμένο»;}, του Στέλιου Παπαθεμελή στο ΠΑΡΟΝ 1.8.10

Συνεχίζεται η ελληνοτουρκική «προσέγγιση» με τον Έλληνα ΑΝΥΠΕΞ Δ. Δρούτσα….. να παραθέτει γεύμα προς τον ΥΠΕΞ της Τουρκίας Νταβούτογλου και την οικογένεια του στη Ρόδο την 6.8.10, ενώ όλη την εβδομάδα που πέρασε το "Πίρι Ρέϊς" έκανε έρευνες για πετρέλαιο στην κυπριακή υφαλοκρηπίδα!!

Ο κ Νταβούτογλου δεν ήρθε μόνος του……. Για να μην….ξεχνιόμαστε, σχεδόν ταυτόχρονα με την άφιξη του Νταβούτογλου στη Ροδο 6 τουρκικά F-16 μπήκαν στο Βόρειο Αιγαίο παραβιάζοντας τον εθνικό εναέριο χώρο.

Και βέβαια φεύγοντας ο Ο Αχμέτ Νταβούτογλου έστειλε (πάλι) στις 8.8.10 το "Πϊρι Ρέις" στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, για να επιβεβαιώσει τα λόγια που είπε στον Δ. Δρούτσα κατά τη συνάντηση τους ότι: "Ελλάδα και Τουρκία είναι μία οικογένεια που μοιράζονται την ίδια γεωγραφία".

Που σημαίνει ότι Έλλάδα και Τουρκία μοιράζονται την εθνική κυριαρχία της Ελλάδος!!

Συγχαρητήρια στους «ευγενείς» νεοραγιάδες της κυβέρνησης!!

Στοιχεία από defencenet.gr και ΤΑ ΝΕΑ.

Ο Χασάπης της….ΔΕΗ

Το κακό δεν είναι ότι ο πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ κ. Νίκος Φωτόπουλος μεγάλωσε με τα τραγούδια του Θωμά Μπακαλάκου. Το κακό είναι ότι ολόκληρη η μεταπολίτευση ανδρώθηκε με τα ίδια τραγούδια. Έτσι μπερδέψαμε τον συναισθηματισμό με τα επιχειρήματα, τον εκβιασμό με την πολιτική, τα αίματα με τη Δημοκρατία.

Το σύντομο μήνυμα (SMS) που έστειλε ο κ. Φωτόπουλος στους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ συμπυκνώνει όλες τις παθογένειες της χώρας, αυτές που μας οδήγησαν στο χείλος της χρεοκοπίας.

Έγραψε κι απέστειλε, λοιπόν, στους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ο κ. Φωτόπουλος:

{Σύντροφοι βουλευτές, όταν πριν από 32 χρόνια μπήκα στο ΠΑΣΟΚ για να αλλάξουμε τον κόσμο άκουγα τότε στις γιορτές Νεολαίας που κάναμε πότε στη Ν. Σμύρνη πότε στη Ν. Φιλαδέλφεια πότε στου Ζωγράφου ένα πολύ ωραίο καταγγελτικό τραγούδι του Θωμά Μπακαλάκου για την αγροτιά που έλεγε “Καημένη αγροτιά, θα κερδοσκοπήσουν οι μεσάζοντες...”.

Ελπίζω, σύντροφοι βουλευτές, 32 χρόνια μετά να μην το κάνετε επίκαιρο (και στον χώρο της χονδρικής ενέργειας) επιτρέποντας στον κάθε αεριτζή να θησαυρίζει σε βάρος της επιχείρησης του ελληνικού λαού. Οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ ούτε εργοστάσια πουλάμε ούτε ενέργεια στην τιμή κόστους στους αεριτζήδες. Καθαρές κουβέντες. Σε όλα υπάρχουν όρια.

Ο αγώνας μας δεν είναι για μας, είναι για τον καταναλωτή, γι’ αυτό θα φτάσουμε στα άκρα. Θα ματώσουμε. Και αυτό που σας λέω εκφράζει το σύνολο των εργαζομένων και πρωτίστως των συντρόφων μας}.

Κατ’ αρχήν πρέπει να πληροφορήσει κάποιος τον πρόεδρο της ΓΕΝΟΠ ότι στα 32 χρόνια που πέρασαν, από τότε που συγκινήθηκε με τα τραγούδια του Μπακαλάκου, άλλαξαν πολλά. Τότε, για παράδειγμα, λεφτά υπήρχαν. Σήμερα δυστυχώς δίχως χρήματα, ούτε ο σοσιαλισμός των νεανικών του χρόνων δεν είναι εφικτός.

Φυσικά έχει ένα δίκιο να φοβάται τους αεριτζήδες στην αγορά ενέργειας.

Αλλά πάλι πώς να ορίσεις την τιμή ενός προϊόντος, όπως είναι το ηλεκτρικό ρεύμα, σε μια μονοπωλιακή αγορά; Η τιμή κόστους μοιάζει να είναι οδηγός, αλλά όχι αξιόπιστος.

Μέσα σ’ αυτή την τιμή κόστους, υπάρχουν για παράδειγμα και οι άεργοι συνδικαλιστές, που πληρώνονται κυριακάτικα, υπερωρίες και συμμετοχές σε διάφορα Δ.Σ.

Στην ίδια τιμή ενσωματώνονται και οι χιλιάδες πελατειακές προσλήψεις, που έκαναν οι πολιτικοί, αλλά ανέχθηκαν οι συνδικαλιστές.

Δίπλα στους πραγματικά σκληρά εργαζόμενους των ορυχείων, δίπλα στους εναερίτες, τα γραφεία της Χαλκοκονδύλη βουλιάζουν από τα «χατίρια» που κάποτε κάποιοι πολιτικοί έκαναν στους πελάτες τους. Αυτά τα χατίρια ενσωματώνονται επίσης στην τιμή κόστους.

Οι «καθαρές κουβέντες» δεν χρειάζονται απειλές για αίματα και άκρα. Χρειάζονται μόνο καθαρά στοιχεία...

Από το άρθρο, «Σιγά τα αίματα...» του Πάσχου Μανδραβέλη στην Καθημερινή 4.8.10.

Οι νεαροί τότε και ώριμοι τώρα «σοσιαλιστές» ας κοιτάξουν και τους αναρίθμητους Μαϊμού αγρότες των επιδοτήσεων της ΕΕ που συνδημιούργησαν με τους πολιτικούς πάτρωνες τους προς «δόξαν» των τραγουδιών Μπακαλάκου, που επικαλούνται!!

Ας αναλογιστούν τις ευθύνες τους για τον εκμαυλισμό της ελληνικής κοινωνίας και τη χρεοκοπία της χώρας….

Τα «επαναστατικά» αίματα είναι και αυτά Μαϊμού!!

Τα Συνδικάτα των Εκβιαστών

Σήμερα το συνδικάτο-συντεχνία των φορτηγατζήδων παραλύει τη χώρα αποστερώντας-αποκλείοντας τους πολίτες και τους τουρίστες από καύσιμα, τρόφιμα, εμπορεύματα, μετακινήσεις….

Αύριο το συνδικάτο-συντεχνία της ΔΕΗ προειδοποιεί ότι θα ΜΑΤΩΣΕΙ την Ελλάδα, κατεβάζοντας τους διακόπτες του ρεύματος…

Από Σεπτέμβριο οι δάσκαλοι, καθηγητές και λοιποί διαθέτοντες…. «κοινωνικό» μέσο πίεσης θα συνεχίσουν την συνδικαλιστική τους «γυμναστική» σε βάρος των υπολοίπων Ελλήνων.

Από κοντά και τα μέσα μαζικής μεταφοράς, οι ταξιτζήδες, φαρμακοποιοί κλπ...

Οι προνομιούχοι εργαζόμενοι στο δημόσιο, τον ευρύτερο δημόσιο τομέα και οι επαγγελματίες παρέχοντες δημόσια υπηρεσία αφέθησαν ή και εσκεμμένα οργανώθηκαν σε συνδικάτα-συντεχνίες εκβιαστών του κοινωνικού συνόλου για εξυπηρέτηση αποκλειστικά των συμφερόντων τους.

Συνεχώς και αδιαλείπτως, επί δεκαετίες, τα συνδικάτα των εκβιαστών κρατούσαν όμηρο τον ελληνικό λαό. Ήταν κι αυτό ένα από τα «κορυφαία επιτεύγματα» του σάπιου πολιτικού συστήματος της μεταπολίτευσης.

Ο Χρήστος Γιανναράς λέει σχετικά:

{Ο τρόπος που λειτουργεί στην Ελλάδα ο συνδικαλισμός των εργαζομένων του δημόσιου τομέα, είναι καρκίνος του κοινωνικού σώματος σε τελικό στάδιο. Βασανίζει ολόκληρο το σώμα με πρακτικές γκανγκστερικών εκβιασμών, συμπεριφορές στρατού κατοχής.

Ερήμην των εργαζομένων και τάχα για το συμφέρον τους, οι χρυσοπληρωμένοι άεργοι επαγγελματίες του συνδικαλισμού ασελγούν με σαδισμό πάνω σε εκατοντάδες χιλιάδες ή εκατομμύρια συμπολιτών τους, μόνο για να ετοιμάσουν, σαν κομματικοί λακέδες, τη βουλευτική ή και υπουργική τους καριέρα.

Ο καρκίνος στο κράτος λέγεται «κράτος εν κράτει» και είναι χειρουργήσιμος…}

Χρειάστηκε η παραλίγο χρεοκοπία της χώρας, (δεν την έχομε γλιτώσει ακόμα) και η οικονομική της διακυβέρνηση από ξένους, για να μπει ένα (προσωρινό;) φρένο στο συνδικάτο των εκβιαστών φορτηγατζήδων….

Τελικά αποδεικνύεται με τον πιο δραματικό τρόπο πόσο άχρηστοι ήταν οι πολιτικοί και τα κόμματα της μεταπολίτευσης. Απέτυχαν και Φώναξαν τους ξένους Φον Φούφουτους, κατά Πάγκαλο, να μας κυβερνήσουν!!

Και βέβαια ο λεκτικός «τσαμπουκάς» του Πάγκαλου είναι για τους χαζοχαρούμενους (κ)οπαδούς του.

Ο ίδιος στην πράξη κάνει κωλοτούμπες στους Φούφουτους για να ικανοποιήσει τους όρους του μνημονίου και έτσι να πάρει το χρεοκοπημένο κράτος τους τα χρήματα των Φούφουτων!!

Μεταξύ μας, αν είχα να διαλέξω τους Φον Φούφουτους ή τους όποιους Πάγκαλους που μας κυβέρνησαν μέχρι τώρα θα προτιμούσα τους Φον.