Όταν επί μακρό χρονικό διάστημα συνυπάρχουν πολλοί παράγοντες κινδύνου, που δεν αντιμετωπίζονται, (απουσία αντιπυρικών ζωνών τουλάχιστον κοντά σε πόλεις – χωριά – οικισμούς, ανεπαρκής αποψίλωση – καθαρισμός, ιδίως κοντά σε γραμμές υψηλής τάσεως, ανεπαρκής επιτήρηση ιδίως τις επικίνδυνες περιόδους, απουσία αυστηρής νομοθεσίας για εμπρηστές, αυθαίρετη δόμηση στα δάση, ανεξέλεγκτες χωματερές - σκουπίδια παντού, ανευθυνότητα πολιτών κλπ), είναι μόνο θέμα χρόνου να προστεθεί ένας ακραίος παράγοντας κινδύνου, (παρατεταμένος καύσωνας), με αποτέλεσμα να συμβεί αναπόφευκτα η (μεγάλη) καταστροφή.
Δεδομένων των ακραίων καιρικών συνθηκών στην Αττική, Εύβοια, Πελοπόννησο κλπ, που εξαντλήθηκαν (και συνεχίζουν ηρωικά) προσωπικό (με κίνδυνο ζωής) και μέσα, και διπλάσιο προσωπικό - μέσα δασοπυρόσβεσης να υπήρχαν, η καταστροφή μάλλον λίγο θα διέφερε.
Η πρόληψη (με επαρκές εκπαιδευμένο προσωπικό - αναγκαία μέσα - συνεχή λήψη μέτρων), και η ευσυνειδησία/υπευθυνότητα των πολιτών, περιορίζει (αν όχι αποτρέπει) την (μεγάλη) καταστροφή.
Η αντιπολίτευση, που ήταν προηγουμένως κυβέρνηση, και η πιο προηγούμενοι (κυβερνήσεις και αντιπολιτεύσεις) να αφήσουν τις αλληλοκατηγορίες και τα κομματικά «οφέλη», να ψάξουν τις δικές τους ευθύνες και όλοι μαζί να συμβάλλουν στο καλό της χώρας, (το έχουν κάνει ποτέ;).