Μία (διαχρονική) καραμέλα.. (της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής) είναι: «καλό είναι να μιλάμε με την Τουρκία - πρέπει να γίνονται συναντήσεις σε όλα τα επίπεδα για να προλαμβάνονται (υποτίθεται) «απρόβλεπτες καταστάσεις» - οποιαδήποτε συνάντηση κάνει καλό, κλπ.. Και αναρωτιέται κανείς, τι κέρδισε η Ελλάδα με τις συναντήσεις των πρωθυπουργών και αξιωματούχων με τους ομολόγους τους όλα αυτά τα χρόνια; Από το ζεϊμπέκικο (στην Τουρκία) του ΓΑΠ, στις.. κουμπαριές του Κ. Καραμανλή, στο φιάσκο της επίσκεψης του Τούρκου προέδρου στην Αθήνα και στην επίσκεψη Τσίπρα στο παλάτι του Ερντογάν, (που μίλαγαν επί 2 ώρες χωρίς να μάθουμε μέχρι τώρα τι έλεγαν), η Τουρκία δεν έχει άρει το casus belli (σε περίπτωση επέκτασης σε 12νμ των χωρικών υδάτων της Ελλάδος, (εξακολουθεί να) αμφισβητεί την κυριαρχία της Ελλάδος σε 130 νησιά, συμπεριλαμβανομένης της Γαύδου, θεωρεί κατεχόμενα 25 ελληνικά νησιά μεταξύ των οποίων κατοικημένα (Οινούσες, Φαρμακονήσι, Αγαθονήσι κ.ά) και τώρα διεκδικεί (επίσημα) και την «γαλάζια πατρίδα» των 462.000 χιλιομέτρων της που περιλαμβάνει το μισό Αιγαίο, την θάλασσα ανατολικά - νοτιοανατολικά της Κρήτης, και την ΑΟΖ της Κύπρου (που κάνει ήδη γεωτρήσεις).
Μέχρι τώρα όλες οι κυβερνήσεις, (γιατί να.. μπλέξουν αυτοί), όχι μόνο πέταγαν το μπαλάκι στους επόμενους (με.. καραμέλες) και οι επόμενοι στους επόμενους, αλλά.. κατάφεραν να φαλιρίσουν την χώρα, αποδυναμώνοντας την αμυντικά. Και τώρα, ακόμα και με την «γαλάζια πατρίδα» και τις γεωτρήσεις των Τούρκων στην κυπριακή ΑΟΖ, δεν τολμούν (λόγω πολιτικού κόστους) ούτε ένα μήνα να αυξήσουν την θητεία..
Ενδιαφέρον σχετικό άρθρο "Η Μοίρα του Μητσοτάκη…" στο παρακάτω link: https://www.onisilos.gr/?p=25890
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου