Δεν Υπάρχει Φως στο Τούνελ, δεν Υπάρχει ούτε... Τούνελ

Σ​​ήμερα, που ακόμη και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ άρχισαν να κατανοούν ότι ο κόσμος είναι πιο πολύπλοκος από τα συνθήματά τους και ότι πολιτική δεν γίνεται με κραυγές του τύπου «Γκόου μπακ, μαντάμ Μέρκελ», καλόν είναι να φτιαχτεί ένας οδικός χάρτης για το μέλλον. Αυτός ήταν αναγκαίος στο παρελθόν, αλλά τώρα γίνεται υπαρξιακή ανάγκη για τον τόπο.

Η χώρα σήμερα μοιάζει με καρυδότσουφλο σε φουρτουνιασμένο ωκεανό. Έχει πολιτική ηγεσία που πρώτο μέλημά της είναι να δικαιολογεί με ψέματα στα τηλεπαραθύρια την ανυπαρξία πολιτικής της. Δεν υπάρχει στρατηγική· ποιος να την κάνει άλλωστε; Ο σερβιτόρος που έγινε σύμβουλος στρατηγικής στο Μαξίμου; Όλα είναι στον αέρα, με την κυβέρνηση άλλοτε να ελεεινολογεί τους εταίρους, κάθε λίγο και λιγάκι την αντιπολίτευση και γενικώς την κακούργα (νεοφιλελεύθερη) κενωνία. Έτσι πληροφορήθηκε από το twitter και το επίσημο κλείσιμο των βόρειων συνόρων μας.

Ο κομματικός μηχανισμός των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είχε μόνο μία ιδέα και αυτή ήταν λάθος: να εκβιάσει τους εταίρους με το Grexit, να πάρει τα λεφτά και σκορπίζοντας τα να κατακτήσει την «πολιτική κυριαρχία»· έστω αυτή που είχε η Ν.Δ. όταν προσλάμβανε αγροφύλακες και μοίραζε εν μια νυκτί 420 εκατομμύρια στους αγρότες.

Δεν φταίνε αυτοί· τόσοι ήταν και έτσι ανδρώθηκαν πολιτικώς. Οι μόνες διεργασίες στον χώρο του αντιμνημονιακού μπλοκ ήταν η παραγωγή καταγγελιών επί παντός. Δεν έφτιαξαν ποτέ εναλλακτικό σχέδιο, απλώς ελεεινολογούσαν τις έστω ατελείς λύσεις των άλλων.

Η κυβέρνηση αφήνει τη χώρα να βουλιάζει και δικαιολογεί την αδράνειά της λέγοντας ότι τα προβλήματα έχουν τις ρίζες τους στο παρελθόν. Παρέλαβαν το μεταναστευτικό με ροές 50.000 ανθρώπων ετησίως και διά της πολιτικής των «no borders» τις έφτασαν στις 820.000, απομονώνοντας περαιτέρω τη χώρα από τον ευρωπαϊκό της περίγυρο. Και ο λογαριασμός στα εθνικά, από την καταρράκωση των θεσμών κ.λπ., δεν έχει φανεί ακόμη. 

Από το άρθρο, «Τώρα που η φωτιά φουντώνει πάλι…», του Πάσχου Μανδραβέλη, kathimerini.gr 13.3.16.