Η Πλατεία της Μαϊμούς και της Ξευτίλας (Α΄)

Από την αρχή οι «αγανακτισμένοι» της πλατείας ξεκίνησαν ως εισαγόμενο κίνημα, απομίμηση εκείνου των Ισπανών Indignados, δηλαδή κίνημα Μαϊμού.

Τάχα οι Ισπανοί τους έλεγαν ξυπνήστε….. Και στο τέλος ξύπνησαν και οι Έλληνες….. μαϊμουδίζοντας.

Οι Ισπανοί, που είναι σοβαρός λαός, κατάλαβαν από νωρίς, πριν διάφοροι «περίεργοι» τους εκμεταλλευτούν ποικιλοτρόπως, ιδίως με βίαια επεισόδια, και σταμάτησαν την ΠΛΑΤΕΙΑ.

Οι Greek maimoudes συνεχίζουν, ακόμα κι ας καταστρέφεται το κέντρο της Αθήνας (ΜΟΝΟ;;)  από τους ανεγκέφαλους ΚΟΥΚΟΥ(λοφόρους);

Οι Κούκου εμφανίζονται λέει από το πουθενά?!

Μα κανονικά εμφανίζονται σαν αγανακτισμένοι (με σακίδια), και βάζουν-βγάζουν κουκούλες και βαριοπούλες και άλλα "υλικά οικοδομών".

Το λυπηρό είναι ότι οι maimoudes Indignados καπελώνουν τους πραγματικά διαμαρτυρόμενους Έλληνες,

 

* Για το χάλι που μας έχει φτάσει το ΑΧΡΗΣΤΟ πολιτικό προσωπικό της μεταπολίτευσης.

Είναι πολύ πιθανό και μη ΚΟΥΚΟΥ να προβαίνουν στο "θεάρεστο" έργο της καταστροφής.

Το Πλήθος, η Μάζα ανθρώπων, είναι άμορφη, είναι ένας ζωικός  ζελές, που δεν ελέγχεται και εύκολα κατευθύνεται σε πράξεις καταστροφής. 

Διαγωνισμός… Φαλιρίσματος (B΄)

Δυστυχώς το κυβερνών κόμμα δεν αντιλαμβάνεται ότι θα ήταν πιο έντιμο να απολύσει μερικές χιλιάδες υπαλλήλους του ευρύτερου δημόσιου τομέα από το να πιέσει με νέους φόρους τους πάντες.

Ακόμη και πολιτικά θα ήταν πιο εύκολο να το πουλήσει, αλλά δυστυχώς το ΠΑΣΟΚ φοβάται τους συντρόφους και πελάτες του.

Πάνω απ’ όλα αυτά, έχουμε μια πολιτική τάξη που κοροϊδεύει τον εαυτό της, την κοινωνία και, όποτε μπορεί, τους ξένους.

Αρχικώς εδέχθη το πρώτο Μνημόνιο και τη συνταγή της τρόικας, όπως περίπου εδέχθησαν να υπογράψουν τη συνθηκολόγηση οι Ελληνες στρατηγοί που παρέδωσαν την Αθήνα στους Γερμανούς.

Τώρα δεν πιστεύει στο νέο Μνημόνιο, δεν θεωρεί ότι μπορεί να υλοποιηθεί, δεν καίγεται να το εφαρμόσει, αλλά θεωρεί πως είτε θα ξεγελάσει τους κουτόφραγκους είτε θα μας σώσουν γιατί δεν έχουν καμία άλλη επιλογή.

Τι γίνεται, όμως, παράλληλα; Στο εξωτερικό ένα διευρυνόμενο τμήμα του ευρωπαϊκού κατεστημένου καταλήγει στο συμπέρασμα πως «ήταν λάθος να μπει η Ελλάδα στο ευρώ»

* Και πως «οι Ελληνες είναι εντελώς άλλη περίπτωση και από τους Πορτογάλους και από τους Ιρλανδούς».

Το φθινόπωρο θα έχουν φτάσει στα όριά τους και κάποιοι θα αρχίσουν να φωνάζουν πως «οι Έλληνες είχαν τρεις ευκαιρίες και τις έχασαν».

Θα έχουν άλλωστε δει ότι το κυβερνητικό προσωπικό δεν μπορεί, το κράτος και η κοινωνία δεν θέλουν και πως δεν υπάρχει περίπτωση συνεργασίας των δύο μεγάλων κομμάτων.

Ίσως όμως τα καταφέρουμε εντέλει να τους... πείσουμε έως το φθινόπωρο ότι «μέχρι εδώ μπορούμε». 

Άλλωστε η μεσαία τάξη θα έχει έως τότε ξεσηκωθεί, οι λαϊκιστές θα παίζουν με μαεστρία την «πατριωτική» χορδή μας και θα είναι σαφές πως το νέο Μνημόνιο απλώς δεν υλοποιείται.

Εκεί θα έλθει η στιγμή της αλήθειας, και για εμάς και για τους έξω.

Από το άρθρο, «Συμμαχία απροθύμων», του Αλέξη Παπαχελά στην Καθημερινή 26.6.11.

Διαγωνισμός… Φαλιρίσματος (Α΄)

Ίσως τελικά να είναι γραφτό μας να χρεοκοπήσουμε.

 Υπάρχουν στιγμές που διαισθάνεται κανείς πως η άτυπη συμμαχία των δυνάμεων που μας ωθούν σε αυτή την κατεύθυνση είναι πολύ ισχυρή και δεν παλεύεται.

Αρχικώς επρόκειτο για μια ετερόκλητη συμμαχία που περιελάμβανε:

*Αντιευρωπαϊκά στοιχεία από την Αριστερά έως τα πολύ αντιδραστικά στοιχεία της Εκκλησίας.

* Το βαθύ συνδικαλιστικό κράτος που δίνει μάχη για τη διατήρηση ενός μη βιώσιμου στάτους κβο. 

* Πολιτικούς που δεν θέλουν να είναι πολιτικοί χωρίς χρήμα ή δουλειές για να μοιράσουν.

* Μέσα ενημέρωσης τα οποία λαϊκίζουν φρικτά επειδή κάποιος που λαϊκίζει περισσότερο τους κέρδισε τρία βράδια σε τηλεθέαση.

* Χρεοκοπημένους επιχειρηματίες που θέλουν είτε να κρύψουν τη δική τους χρεοκοπία μέσα στο γενικό κακό είτε να μας αγοράσουν φτηνά με όσα (κλεμμένα) έβγαλαν έξω.

* 50άρηδες συνταξιούχους ΔΕΚΟ ή 60άρες άγαμες κόρες που παίρνουν σύνταξη ενάντια σε κάθε λογική.

Αυτοί μας ωθούσαν στη χρεοκοπία γιατί έχουν συμφέρον να μη σωθεί, να μην αλλάξει και να μην εξορθολογισθεί η χώρα μας.

Έχουν όμως προστεθεί ενδιαμέσως άλλα κομμάτια της κοινωνίας, λόγω των τραγικών λαθών της κυβέρνησης.

Πρώτα απ’ όλα οι άνεργοι οι οποίοι πείθονται εύκολα ότι για όλα φταίει το Μνημόνιο και δεν βλέπουν, γιατί κανείς δεν το εξηγεί, τι θα χάσουν αν χρεοκοπήσουμε.

Τώρα προστίθεται μια μεσαία τάξη που έχει δουλέψει σκληρά, έχει ματώσει για να βάλει τα παιδιά της στα ιδιωτικά σχολεία και να μαζέψει πέντε δεκάρες στην άκρη.

Η τάξη αυτή βλέπει να χάνεται το έδαφος κάτω από τα πόδια της και δικαίως θυμώνει, γιατί στο κάτω κάτω είναι ο μεγάλος χαμένος της κρίσης και του σπάταλου κράτους που στραγγάλισε την οικονομία.

Από το άρθρο, «Συμμαχία απροθύμων», του Αλέξη Παπαχελά στην Καθημερινή 26.6.11.

«Σωτήρες» Εντός και Εκτός Βουλής

ΔΕΗ (Δημόσια Επιχείρηση Ημών) των Συνδικάλων

Εδώ και πολλά χρόνια οι διοικήσεις των ΔΕΚΟ ήταν όμηροι των συνδικαλιστών, συχνά και με τον νόμο.

Η συνδιοίκηση με τα συνδικάτα είχε γίνει καθεστώς και μαζί με αυτήν η ασυδοσία, η σπατάλη και η διαφθορά.

Η έννοια των ΔΕΚΟ (Δημοσίων Επιχειρήσεων και Οργανισμών) διαστρεβλώθηκε και από μέσα και από έξω, όπως και τόσες άλλες έννοιες στην Ελλάδα.

Ξεχάστηκε ο σκοπός για τον οποίο δημιουργήθηκαν και η μόνη συζήτηση γύρω από τη λειτουργία τους αφορά πλέον τις θέσεις εργασίας, τις αποδοχές και τα «κεκτημένα» των απασχολουμένων.

Καμία κουβέντα για το «προϊόν» που παράγουν, την ποιότητα, το κόστος του ή την ωφέλεια που έχουν ή δεν έχουν οι πολίτες.

Όλες οι ενδείξεις, οι πληροφορίες και τα σκάνδαλα ή σκανδαλάκια που έχουν δει κατά καιρούς το φως της δημοσιότητας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι στη ΔΕΗ, στη μεγαλύτερη βιομηχανία της χώρας, το κακό έχει παραγίνει.

Εκεί οι συνδικαλιστές έχουν προχωρήσει ένα βήμα παραπάνω από τη συνδιοίκηση και έχουν επιβάλει καθεστώς συνιδιοκτησίας.

Επικαλούνται την υπεράσπιση των περιουσιακών στοιχείων του λαού, αλλά λειτουργούν σαν ανάλγητα αφεντικά.

Κόβουν το ρεύμα ταλαιπωρώντας τον κόσμο γιατί δεν θέλουν να χάσουν προνόμια και να βάλουν σε κίνδυνο συμφέροντα που εξυπηρετούνται από το σημερινό καθεστώς. 

Θα είναι ντροπή για τη χώρα να επιβάλουν τον νόμο τους οι Φωτόπουλοι για άλλη μία φορά. 

Από το άρθρο, «Στο έλεος του Φωτόπουλου», του Ά. Στάγκου στην Καθημερινή 23.6.11.

GAP & BENI – BENI & GAP?!

Η «Παραίτηση» ΓΑΠ και το «Διάγγελμα»?!

Τα Παιδία GAP & SAM Παίζει….

Ήταν πολύ ωραίο και γενναίο για να είναι αληθινό….,

Ο Γιωργάκης λιγουλάκης να γίνει Γεώργιος Σωτήρας  της Ελλάδoς….

Ας τα πάρουμε τα γεγονότα της 15.6.11με τη σειρά:

* Ο ΓΑΠ, περί το μεσημέρι αποφασίζει μόνος του, (χωρίς να ενημερώσει κανένα στην κυβέρνηση και στο κόμμα του), να προτείνει στον ΣΑΜαρά, (τηλεφωνικά), να σχηματίσουν κυβέρνηση κοινής αποδοχής, παραιτούμενος από την πρωθυπουργία.

* Ο ΣΑΜ δέχεται, αλλά το κόμμα του διαρρέει με αυτοϊκανοποίηση ότι «ανάγκασαν» τον ΓΑΠ σε παραίτηση!

* Οι «γενναίοι σύντροφοι» του ΠΑΣΟΚ και της κυβέρνησης (βαθέως και μη):

** Μαθαίνουν την «ταπείνωση» του αρχηγού τους και τη συνδυάζουν με την συνεπακόλουθη απώλεια Πράσινων  Καρεκλών.

** «Κράζουν»  τη «βρεμένη γάτα» (ΓΑΠ) για την «αυτομόληση» και με «διάγγελμα» του στις  2130, ο «εν δυνάμει» Γεώργιος ο Μέγας Σωτήρας του Έθνους,

** Γίνεται πάλι γιωργάκης λιγάκης και λέει στους ΧΗΨ (Χρήσιμους Ηλίθιους Ψηφοφόρους), ότι φταίει ο ΣΑΜ που δεν «προχώρησε» η κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας!!

Καμαρώστε «ηγέτες» αναστήματος πινέζας!! 

Η Ελλάδα στο χείλος της (απόλυτης) καταστροφής, και οι... πινέζες πήγαν να φτιάξουν κυβέρνηση εθνικής ενότητας από τα τηλέφωνα και τα… SMS !!

Ηθικό δίδαγμα:  

Η Καρεκλοκρατία Καλά Κρατεί. Εις Υγείαν των Κορόιδων ΧΗΨ!! 

Η Χαμένη Γενιά των «Ειδώλων» της Μεταπολίτευσης

 Η γενιά της μεταπολίτευσης μεγάλωσε τα παιδιά της με την αρχή πως έχουν παρά πολλά δικαιώματα και μεγάλες προσδοκίες από το κράτος.

Το ζητούμενο ήταν το βόλεμα, ένας διορισμός στο Δημόσιο ή μια δουλειά «αγρότη» που βασιζόταν σε εγγυημένες επιδοτήσεις.

Ας μην ξεχνάμε πως ο Έλληνας νέος ερχόταν και έρχεται, σε μεγάλο βαθμό, αντιμέτωπος με όλη τη σαπίλα του ελληνικού συστήματος πολύ νωρίς.

Πάει στον στρατό και το μόνο που βλέπει είναι παιδιά που τηλεφωνούν στους γονείς για να βεβαιωθούν πως ο τάδε μίλησε στον δείνα για μια καλή μετάθεση.

Πάει στο πανεπιστήμιο και βιώνει την απόλυτη μιζέρια, τις μάχες για να μην κόβονται οι φοιτητές και να μη συνεργασθεί ο ιδιωτικός τομέας με κανέναν καθηγητή για να μη θιγούν τα αριστερά όσια.

Μεγάλωσαν όμως αυτά τα παιδιά με πολύ αντιφατικές αρχές και αξίες.

Από τη μια θεωρούσαν αυτονόητο να έχουν δικό τους αυτοκίνητο και να πίνουν καφέ κάποιες ώρες κάθε μέρα. Πολλές φορές, άλλωστε, τον εξασφάλιζε αυτόν τον τρόπο ζωής η οικογένεια.

Από την άλλη εθεωρείτο αδιανόητο για μερικούς να δουλέψουν σε τουριστικά επαγγέλματα ή στη γη, γιατί «ήταν πτυχιούχοι» ή γιατί εθεωρείτο εξευτελιστικό.

Μεγάλωσαν θέλοντας όλα τα καλά ενός καπιταλιστικού συστήματος, τα οποία όμως περίμεναν από το τελευταίο ημισοβιετικό σύστημα.

Οι νέοι έχουν κάθε δικαίωμα να νιώθουν αγανακτισμένοι με τους πολιτικούς, τους δημοσιογράφους, τους πρυτάνεις και καθηγητές τους, όλους.

Όχι όμως γιατί δεν μπορούν να βρουν δουλειά στο Δημόσιο. Αλλά επειδή τους μεγάλωσαν με λάθος προσδοκίες και έστησαν μια ολόκληρη κοινωνία που στηριζόταν σε μια απάτη.

Οι δρόμοι για τους νέους είναι δύο. Ο ένας περνάει μέσα από τη βία, την άρνηση και τον χουλιγκανισμό.

Ο άλλος παίρνει την οργή και τη μετατρέπει σε ένα μεγάλο κίνημα με στόχο να εκδιώξει το ανίκανο πολιτικό προσωπικό και τους υποκριτές πανεπιστημιακούς που κόπτονται, δήθεν, για το δημόσιο πανεπιστήμιο το οποίο ουδέποτε διαφύλαξαν και προστάτευσαν.

Αν θέλουμε δουλειές για τους νέους μας, αν θέλουμε να μη χάσουμε τα καλύτερα μυαλά και ταλέντα μας στο εξωτερικό, οφείλουμε να τους ενθαρρύνουμε να βγάλουν από μέσα τους τα στοιχεία που έκαναν πάντοτε τον Έλληνα μοναδικό:

* Να μεγαλουργούν όταν ζουν και δουλεύουν έξω, μακριά από το βόλεμα, τη συναλλαγή και την ψεύτικη και άρρωστη προστασία ενός χρεοκοπημένου πλέον κράτους και πολιτικού συστήματος.

Από το άρθρο, «Δημιουργική διαμαρτυρία», του Αλέξη Παπαχελά στην Καθημερινή 12.6.11.

"Αγανακτισμένοι Πολιτικοί"

Βουλή της Χρεοκοπίας των Ελλήνων

 Παρά λίγο να… λυπηθώ τους βολευτές ακούγοντας τον πρόεδρο της βουλής (Ξε)πετσάλνικο στη ΝΕΤ σήμερα το πρωί της 8.6.11.

Βοηθούντων των «δημοσιογράφων» παρουσιαστών της ΝΕΤ με βολικές ερωτήσεις,

Ο πρόεδρος της βουλής παρουσίασε τους βολευτές έτσι,

* Που θα έπρεπε να τους λυπηθεί ο λαός με τις «αιματηρές» περικοπές που τους έχουν γίνει στα οικονομικά τους για το καλό της χώρας!!

* Προνόμια βολευτών παραμύθια…

* Παρατρεχάμενοι «συνεργάτες» βολευτών 4 ψωροάτομα…

* Εγκάθετοι υπάλληλοι της βουλής τους….. πετσόκοψαν τους 16 μισθούς….

* Η Ελλάδα έχει τους λιγότερους βολευτές… από τα άλλα κράτη!!

* Για τα κακώς κείμενα στον εκλογικό νόμο, σύνταγμα κλπ ο «φρέσκος» Ξ (που δεν τα έβλεπε τόσα χρόνια) θα τα διορθώσει τώρα!!

Το πραγματικά λυπηρό-εξοργιστικό γεγονός είναι ότι ο  (Ξε)πετσάλνικος,

* Εξακολουθεί να ζει στον κόσμο της μπόχας από τη σήψη των πολιτικών και των κομμάτων τους της μεταπολίτευσης,

* Και το απολαμβάνει. Φυσικά σε βάρος των ΧΗΨ (Χρήσιμων Ηλίθιων Ψηφοφόρων)!!

Ρε Ουστ Τριακόσιοι, Γίνετε Διακόσιοι, τουλάχιστον!!

Τα «Επιτεύγματα» του ΓΑΠ και το... «Έλλειμμα»

Συντακτική Eθνοσυνέλευση Εδώ και Τώρα!!

Ο Λεωνίδας αγανακτισμένος προτείνει  να συγκεκριμενοποιηθούν (πρακτικά) τα αιτήματα-απαιτήσεις των Αγανακτισμένων.

Όχι γενικά και αόριστα κατά του πολιτικού συστήματος, μνημονίου κλπ,

Αλλά επιμονή σε συνθήματα όπως:

* Συντακτική Eθνοσυνέλευση Εδώ και Τώρα (για Νέο Σύνταγμα). (Κυρίαρχο Σύνθημα-Απαίτηση)

* Νέο Σύνταγμα εδώ και Τώρα.

* Ουστ Τριακόσιοι, Γίνετε Διακόσιοι.

* Τέρμα Τώρα η Ασυλία.

* Ασυλία Βουλευτών Διαφθορά Πολιτικών.

* Κομματόσκυλα Αλήτες, Συνδικάλες Αριβίστες.

Μέχρι να πραγματοποιηθούν!!

Οι Αιγύπτιοι  κατάφεραν ειρηνικά, (και με το αίμα τους), να διώξουν  δικτάτορα σε άγριες συνθήκες...  

Ουστ Τριακόσιοι Γίνετε Διακόσιοι!!

Τώρα εθνικός κίνδυνος είναι οι μούντζες των αγανακτισμένων προς το Κοινοβούλιο.

Τώρα εχθρός είναι η απαξίωση του συστήματος και της αστικής δημοκρατίας από τον λαό.

Γιατί μ' αυτή την λογική, δεν φταίει ο δάσκαλος αλλά ο μαθητής.

 Ο κατάλογος μακρύς. Ποιος δεν φυλάκισε τους επίορκους; Οι βουλευτές των δύο κομμάτων εξουσίας.

Ποιος καταχρέωσε την χώρα και την κλωτσάει προς τον γκρεμό; Οι κυβερνήσεις των δύο κομμάτων που διαφεντεύουν την μοίρα του τόπου από το 1974 μέχρι σήμερα.

Ποιος υπέγραφε τις σκανδαλώδεις συμβάσεις με αποτέλεσμα ένα χιλιόμετρο ασφάλτου να κοστίζει τρεις φορές περισσότερο απ' όσα πληρώνει ο Γερμανός; Οι αρμόδιοι υπουργοί των δύο μεγάλων κομμάτων.

Ποιος έχει μετατρέψει το κέντρο της Αθήνας σε αφοδευτήρια και πτυελοδοχεία των ανθρώπινων ερειπίων από τον Τρίτο Κόσμο; Οι υπουργοί αλλά και οι δήμαρχοι της Αθήνας.

Ποιοι, τέλος πάντων, λεηλάτησαν την χώρα και τώρα ξεπουλάνε τις περιουσίες, τους εργαζόμενους, ολόκληρη την ζωή ακόμα και των εγγονιών μας;

Η συντριπτική πλειοψηφία των μελών του εθνικού Κοινοβουλίου. Αυτοί μετέτρεψαν την δημοκρατία σε φτηνό πορνείο επιπέδου Ταϊλάνδης.

Από το άρθρο, «Μπουγέλο», του Δ. Δανίκα στο Βήμα 3.6.11