ΔΕΗ - Δημόσια Επιχείρηση Ημών (των Συνδικάλων)

Oύτε ιερό ούτε όσιο δεν έχουν οι συνδικαλιστές της ΔΕΗ.

Με την αντίδρασή τους στην υπόθεση των παράνομων χρηματοδοτήσεών τους και τις σκληρότατες καταγγελίες του Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης,

* Έκαναν, ακόμα μια φορά, επίδειξη της δύναμης την οποία έχουν σφετεριστεί από τη διαχείριση ενός οργανισμού κι ενός δημόσιου αγαθού που βεβαίως δεν τους ανήκει.

Απέδειξαν έτσι ξανά ότι εξακολουθούν να παραμένουν αυτό που πάντα ήταν:

* Κράτος εν κράτει, πάνω από θεσμούς, πάνω από κοινωνία και, φυσικά, πάνω από κανόνες. Ότι δεν τους κουνάει κανείς και τίποτα. Είναι πραγματικά η ΔΕΗ στην εξουσία…

Αλλά δεν είναι μόνον αυτό. Είναι και οι απειλές τους για απεργίες από αυτές που, όπως λένε, εκείνοι ξέρουν να κάνουν σε περίπτωση που πάει κανείς να τους πειράξει την περιουσία που τους την άφησε ο πατέρας τους…

Προφανώς, κάτι έχουν καταλάβει: η κυβέρνηση, που τόσο καλές επιδόσεις έχει στο να κόβει μισθούς και συντάξεις και να αυξάνει τους φόρους,

* Έχει αντιθέτως αποτύχει πλήρως ακόμα και να αγγίξει τα οργανωμένα συμφέροντα που αντιμετωπίζουν το δημόσιο και τον πλούτο του ως ιδιωτική τους υπόθεση.

Λέει ο ίδιος ο πρωθυπουργός ότι είμαστε στην εντατική και πρέπει, μεταξύ άλλων, και ένα τμήμα της ΔΕΗ να πουληθεί, αλλά η εν μέρη καθ ύλην αρμόδια υπουργός, η κυρία Μπιρμπίλη, διαφωνεί! Και είναι ακόμα στη θέση της!

Ο κ. Παπανδρέου πρέπει να τα ξανασκεφτεί όλα αυτά ταχύτατα. Αν πιστεύει ότι μπορεί να κάνει ένα βήμα παραπέρα για τη χώρα με αυτές τις προδιαγραφές, προφανώς γελιέται.

Αυτά ακριβώς βλέπει το διεθνές περιβάλλον και προεξοφλεί μαζικά πλέον την αποτυχία και τη δική του και της χώρας.

Από το άρθρο, «Η ΔΕΗ στην εξουσία», του Γ.Π Μαλούχου στο Βήμα 22.4.10

Προτιμούν Μνημόσυνο (της Χώρας) Αντί Μνημόνιο οι Άχρηστοι και Φταίχτες (Γ΄)

Ο πρωθυπουργός αρνείται, πεισματικά να αλλάξει τον τρόπο που κυβερνά, να αλλάξει πορεία.

Είναι αδιανόητο πως σε μια τέτοια στιγμή δεν υπάρχει πραγματικό «Μαξίμου», ένα στρατηγείο βρε αδελφέ, όπου κάποιοι λαμβάνουν αποφάσεις και συντονιζουν. Δεν υπάρχει!

Τέτοια ώρα θα περίμενε κανείς να βρει τα καλύτερα μυαλά και τους πιο αποτελεσματικούς «παίκτες» γύρω από τον Παπανδρέου. Και όμως, όχι.

Ποιος φωτεινός εγκέφαλος έχει αποφασίσει ότι μπορεί το Υπουργικό Συμβούλιο να δίνει την εικόνα «καφενείου» προς τα έξω;

Γιατί ο κ. Παπανδρέου αδυνατεί να τραβήξει το αυτί υπουργών του, ακόμη και δικών του δημιουργημάτων, οι οποίοι του «βγάζουν τη γλώσσα» και τον γράφουν δημοσίως στα παλαιότερα των υποδημάτων τους;

Ο τόπος χρειάζεται σοβαρούς ανθρώπους, τεχνοκράτες που να χειρίζονται περίπλοκα θέματα και μια σφικτή κυβέρνηση που να μιλάει την ίδια γλώσσα.

Ο κ. Παπανδρέου μάλλον δεν ενδιαφέρεται για κάτι τέτοιο, γιατί του αρέσει να προεδρεύει σε μη κυβερνητική οργάνωση, όχι σε μια κυβέρνηση σε συνθήκες εκτάκτου ανάγκης.

Αρκεί να βρει ή να βρεθεί ο διευθύνων σύμβουλος που θα κάνει όσα ο ίδιος απεχθάνεται: τη διοίκηση, τη «λάντζα», το τράβηγμα του αυτιού και τις φωνές σε όσους δεν ακούνε και την παρακολούθηση της υλοποίησης διαφόρων αποφάσεων.

Γιατί αυτή η κυβέρνηση δεν έχει αφεντικό σήμερα!

Από το άρθρο, «Ο διευθύνων σύμβουλος», του Αλέξη Παπαχελά στην Καθημερινή 23.4.11.

Προτιμούν Μνημόσυνο (της Χώρας) Αντί για Μνημόνιο οι Άχρηστοι και Φταίχτες (Β΄)

Τα 2/3 των υπουργών του ΠΑΣΟΚ θέλουν να διατηρηθεί το ελληνικό στάτους κβο και να προστατεύσουν τις συντεχνίες και τα συμφέροντα με τα οποία ανατράφηκαν και μεγαλούργησαν πολιτικά.

Οι περισσότεροι υπουργοί επενδύουν στην αποτυχία του Μνημονίου και του κ. Παπανδρέου και επιχειρούν να πάρουν μαζί τους τούς συνδικαλιστές για την επόμενη ημέρα του... κινήματος.

Η Ν.Δ. ακολούθησε τον αντιμνημονιακό δρόμο και, βεβαίως, πολιτικά μπορεί να δικαιωθεί.

Ο επιχειρηματικός κόσμος εκπροσωπείται τηλεοπτικώς από εκείνους που ασχολούνται με το εμπόριο.

Δυστυχώς, όμως, η φιλοσοφία του Μνημονίου προέβλεπε την ενίσχυση της παραγωγής, όχι της κατανάλωσης που ήταν ασύμμετρα υψηλή για τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας. Οι επιχειρηματικές, όμως, δυνάμεις που παράγουν σιώπησαν.

Έτσι, λοιπόν, το Μνημόνιο ήταν πολιτικά ορφανό, είχε απέναντί του ένα κράτος που το πολέμησε με πάθος και εντέλει ουδέποτε εφαρμόσθηκε.

Είναι σαν το μικρό παιδί που κάνει ότι παίρνει το φάρμακο αλλά το φτύνει στη... ζούλα και μετά αναρωτιούνται οι γονείς γιατί δεν έπεσε ο πυρετός.

Το μόνο πρόβλημα είναι, βεβαίως, ότι συνήθως το παιδί αναγκάζεται να πάρει διπλή δόση φαρμάκου, μια και καταλαβαίνει και το ίδιο και οι γονείς ότι μαγική λύση δεν υπάρχει. Aπλώς το φάρμακο γίνεται πιο πικρό...

Από το άρθρο, «Το Μνημόνιο και το φάρμακο», του Αλέξη Παπαχελά στην Καθημερινή 13.4.11.

Προτιμούν Μνημόσυνο (της Χώρας) Αντί για Μνημόνιο οι Άχρηστοι και Φταίχτες (Α΄)

Είναι πολύ της μόδας να λέμε πως για την κατάσταση της χώρας φταίει το Μνημόνιο. Μπορεί, αλλά δεν θα το μάθουμε ποτέ. Γιατί;

Μα, γιατί η συντριπτική πλειονότητα των διατάξεών του δεν έχει υλοποιηθεί.

Στην πράξη έγιναν οι μεγάλες οριζόντιες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις στο Δημόσιο και μια σημαντική μεταρρύθμιση στο ασφαλιστικό σύστημα.

Τα δύο κρίσιμα λάθη, η υπερφορολόγηση των ιδιωτών και το γεγονός ότι δεν μειώθηκε η σπατάλη στο Δημόσιο, αποτελούν ευθύνη της κυβέρνησης που επέλεξε να τα κάνει.

Από εκεί και πέρα, οι περίφημες διαρθρωτικές αλλαγές έμειναν στα χαρτιά και στα νομοθετήματα.

Πιστεύει κανείς ότι άνοιξαν πραγματικά τα κλειστά επαγγέλματα στην Ελλάδα; Ας μας δείξει ένα κλειστό επάγγελμα που έχει ανοίξει, δημιουργώντας νέες συνθήκες στην αγορά.

Ή μήπως άλλαξε κάτι στις εργασιακές σχέσεις και δεν το αντιληφθήκαμε;

Αλλά στο κάτω κάτω ποιος πίστεψε στο Μνημόνιο και ποιος το υποστήριξε ως μια δέσμη αναγκαίων μεταρρυθμίσεων,

* Τις οποίες τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η Ν.Δ. προπαγάνδιζαν στα προεκλογικά τους προγράμματα για χρόνια χωρίς ποτέ να τολμήσουν να τις υλοποιήσουν;

Από το άρθρο, «Το Μνημόνιο και το φάρμακο», του Αλέξη Παπαχελά στην Καθημερινή 13.4.11.

Δημοσιονομική Κρίση Made in Greece (Ε΄)

Η ελληνική κρίση είναι συνέπεια αποτυχίας της δημοκρατίας μας κι όχι ασυδοσίας των αγορών.

Και γι' αυτό είναι δημοκρατικά θεμιτή η προσαρμογή με δημοσιονομική πειθαρχία με:

* αποκατάσταση του κράτους δικαίου, διεύρυνση της φορολογικής βάσης, μείωση του κρατικού λίπους, θυσίες απ' όλους.

Δεν είναι άδικο το πρόγραμμα προσαρμογής; Είναι άδικο για όσους:

* Δεν συμμετείχαν στο πλιάτσικο, έλιωναν στον ανταγωνισμό, πλήρωναν τους φόρους τους.

* Χάνουν τη δουλειά τους, αγωνιούν για το σπίτι τους, φλερτάρουν με τη φτώχεια.

Και, βέβαια, η βάση δεν έχει ίδιες ευθύνες με την κορυφή. Ακόμα δεν είδαμε έναν φαύλο πολιτικό πίσω από τα κάγκελα.

Η κρίση σε Ευρώπη και Αμερική αναδεικνύει την παρασιτική υπερανάπτυξη των χρηματαγορών εις βάρος της δημοκρατίας.

Η ελληνική κρίση έχει αντίστροφη φορά:

* Είναι κρίση ενός δημοκρατικού κρατισμού που, στη θαλπωρή μιας αχαλίνωτης μεταπολίτευσης, αναπτύχθηκε παρασιτικά, πνίγοντας την οικονομία και τις αγορές.

Τώρα, η οικονομία δίνει τη μάχη της επιβίωσης, στο όνομα της κοινωνίας.

Από το άρθρο, «Η δική μας κρίση δεν είναι καπιταλιστική», του Γ. Παγουλατου, στην Καθημερινή 17.4.11. Ο κ. Γ. Παγουλάτος διδάσκει στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Δημοσιονομική Κρίση Made in Greece (Δ΄)

Το δημοσιονομικό μας πρόβλημα είναι το πολιτικό μας σύστημα, όπως λέει ο Αλέκος Παπαδόπουλος.

Δεν είναι κρίση ενός high-tech καπιταλιστικού συστήματος, είναι κρίση ενός low-tech πολιτικού συστήματος, και της κοινωνίας που το δημιούργησε και διαπλάστηκε από αυτό.

Γι' αυτό και το πρόβλημα εξόδου από την κρίση δεν είναι πρόβλημα οικονομικής συνταγής, είναι κυρίως ξανά πρόβλημα πολιτικού προσωπικού.

Που δυσκολεύεται να ξεπεράσει τον εαυτό του για να κάνει ό, τι είναι αναγκαίο.

Ή που αρνείται να τιθασεύσει τα κομματικά ρεφλέξ και να κατέβει από τα κεραμίδια της φτηνής αντιπολίτευσης.

Έχει σημασία η ελληνική «διαφορά»; Έχει, διότι αφορά τις προϋποθέσεις «νομιμοποίησης» του προγράμματος προσαρμογής.

Όταν ο Ιρλανδός υπάλληλος ενός ελάχιστου κράτους συμπιέζεται για να σωθούν οι ιρλανδικές τράπεζες που δημιούργησαν την κρίση,

* Δεν είναι το ίδιο με τον Ελληνα υπάλληλο ενός κράτους-Γαργαντούα, που ο μισθός του συμπιέζεται για να μην απολυθούν οι υπεράριθμοι του Δημοσίου που παρήγαγε το έλλειμμα του 15,4%.

Από το άρθρο, «Η δική μας κρίση δεν είναι καπιταλιστική», του Γ. Παγουλατου, στην Καθημερινή 17.4.11. Ο κ. Γ. Παγουλάτος διδάσκει στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Δημοσιονομική Κρίση Made in Greece (Γ΄)

Τι περιέχει η ελληνική δημοσιονομική κρίση; Γνώριμα πρόσωπα, οικείες συνήθειες.

Δημόσιες δαπάνες πάνω από τα έσοδα, στρατιές περιττών υπαλλήλων, διεφθαρμένους πολιτικούς που εκλέγαμε, σπατάλες για να χαϊδεύουν τις τοπικές πελατείες, διευκολύνσεις σε «αφεντικά», μια θάλασσα μικρο-ρουσφετιών, τη μεγαλύτερη φοροδιαφυγή και μικροδιαφθορά στην Ευρωζώνη.

Με τη χώρα στο χείλος του γκρεμού το 2008, ο υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Καραμανλή εκπαραθυρώθηκε μόλις πρότεινε μέτρα περιορισμού της φοροδιαφυγής των ελεύθερων επαγγελματιών.

Κάθε φορά που αμνήμονες ταγοί ξιφουλκούν αυτάρεσκα κατά του τρισκατάρατου Μνημονίου, ας τους θυμίζουμε ότι δεν είμαστε ακριβώς οι άδολες παρθένες που χέρια ξένων βαρβάρων οδήγησαν στην πυρά.

Συνέβαλε στην κρίση μας το χρηματοπιστωτικό σύστημα; Συνέβαλε, αλλά σε μικρότερο βαθμό.

Με τη μετατροπή του δημοσίου χρέους σε εξωτερικό, την τελειοποίηση της φοροαποφυγής για τους έχοντες πλούτο, τη διόγκωση του ελλείμματος τρεχουσών συναλλαγών μετά την ένταξη στο ευρώ. Περίπου μέχρις εκεί.

Γι' αυτό η εθνική μας κρίση δεν είναι μια κρίση του προηγμένου χρηματο-καπιταλισμού. Είναι πρωτίστως κρίση διαχρονική της μεταπολίτευσης.

Από το άρθρο, «Η δική μας κρίση δεν είναι καπιταλιστική», του Γ. Παγουλατου, στην Καθημερινή 17.4.11. Ο κ. Γ. Παγουλάτος διδάσκει στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Δημοσιονομική Κρίση Made in Greece (Β΄)

Η δική μας κρίση δεν ήταν μέρος της διεθνούς χρηματοπιστωτικής παθογένειας.

Δεν προήλθε από αχαλίνωτα τραπεζικά ιδρύματα, που υπερδάνεισαν την ιδιωτική οικονομία, έφτιαξαν φούσκες, άντλησαν μπόνους δισεκατομμυρίων, πολλαπλασίασαν μόχλευση και κινδύνους και έστειλαν τον λογαριασμό στο κράτος.

Οι ελληνικές τράπεζες ούτε υπερδάνεισαν ούτε υπερδανείστηκαν ούτε ξεκοκάλισαν εξωφρενικές αμοιβές.

Το ιδιωτικό μας χρέος είναι από τα χαμηλότερα.

Οι τράπεζες δεν διασώζονται με δημόσιο χρήμα επειδή δημιούργησαν κινδύνους. Διασώζονται επειδή κινδυνεύουν από το τσουνάμι του δημοσίου χρέους.

Τα τοξικά των τραπεζών είναι οι επενδύσεις τους σε ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου.

Η ελληνική κρίση δεν ήταν έκρηξη ιδιωτικού δανεισμού που μεταμορφώθηκε σε δημόσιο έλλειμμα και χρέος (όπως σε ΗΠΑ, Βρετανία, Ισλανδία, Ιρλανδία, Ισπανία, κ. α.).

Δεν ήταν μια κρίση των τραπεζών που έγινε κρίση του κράτους.

Ηταν ακριβώς το αντίστροφο: μια κρίση δημοσίου χρέους, που στη συνέχεια μόλυνε έναν υγιή τραπεζικό τομέα.

Από το άρθρο, «Η δική μας κρίση δεν είναι καπιταλιστική», του Γ. Παγουλατου, στην Καθημερινή 17.4.11. Ο κ. Γ. Παγουλάτος διδάσκει στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Δημοσιονομική Κρίση Made in Greece (Α΄)

«Ρυθμίστε μας γιατί είμαστε πολύ άπληστοι», ζητούσαν κάποιοι Αμερικανοί τραπεζίτες το 2008, στην ταινία-χρονικό της διεθνούς οικονομικής κρίσης «Στημένη Δουλειά» (Inside Job).

«Περιορίστε μας γιατί είμαστε πολύ ανεπαρκείς», θα έπρεπε να ζητούν από τις Βρυξέλλες κάποιοι Έλληνες πολιτικοί, σε ένα υποθετικό χρονικό της ελληνικής χρεοκοπίας.

Η χρηματοπιστωτική απορρύθμιση στις ΗΠΑ ήταν μια επιτήδεια δουλειά «από μέσα», έργο μιας ελίτ που το έφτιαξε στα μέτρα της.

Το δικό μας δημοσιονομικό σύστημα πριονίστηκε «από κάτω», από τη διαχρονική συνέργεια πολιτικών, κρατικοδίαιτης κλεπτοκρατίας, οργανωμένων συμφερόντων και ψηφοφόρων, που όλοι αθροίζονταν σε μια πιθανή πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας.

Όμως, το άθροισμα των επιμέρους συμφερόντων δεν ταυτίζεται με το γενικό συμφέρον.

Το πλήθος των συντεχνιακών πελατών ενός κράτους-λάφυρου δεν φτιάχνει κοινωνία, όπως και η ικανοποίηση των οικονομικών διεκδικήσεων δεν συνιστά οικονομική πρόοδο.

Από το άρθρο, «Η δική μας κρίση δεν είναι καπιταλιστική», του Γ. Παγουλατου, στην Καθημερινή 17.4.11. Ο κ. Γ. Παγουλάτος διδάσκει στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Η Αρρωστημένη ΝΔ Θέλει τον Ψωρ(μ)ιάδη της (Γ΄)

Έτρεξε λοιπόν ο Σαμαράς να συναντήσει τον Ψωριάδη και να δηλώσει «την αγάπη όλης της ΝΔ γι αυτόν», αποφεύγοντας όμως να αναφερθεί σε δίκες και καταδίκες…

Αλλά ο πονηρούλης Πόντιος, για να μην υπάρξει καμία αμφιβολία για την ουσία της συνάντησης, ξεμπρόστιασε το Σαμαρά ευχαριστώντας τον, «γιατί πριν και μετά τη δίκη ήταν δίπλα του και συνεχίζει»...

Ο Σαμαράς και η ΝΔ με το φόβο της δημιουργίας κάποιου νέου κόμματος, όπως διέρρεαν κύκλοι του Ψ., για να μη χάσει κι άλλα διαμερίσματα στην πολυκατοικία σπεύδει να καλύψει τον κατάδικο περιφερειάρχη!

Αυτά είναι τα «αγνά ανιδιοτελή αισθήματα» και καθαρώς καρεκλο-ψηφοθηρικά κίνητρα του νανοηγέτη της ΝΔ!!

Δοξάστε τη ΝΔ και το Σαμαρά με το… «μίγμα» στήριξης καταδίκων που θέλουν να είναι η....

* Εναλλακτική πρόταση εξουσίας για τη σωτηρία της χώρας. Αλλοίμονο μας!

Η Αρρωστημένη ΝΔ Θέλει τον Ψωρ(μ)ιάδη της (B΄)

Καταδικάστηκε από το Εφετείο; Καταδικάστηκε. Πρέπει να του αφαιρεθεί η ιδιότητα του Περιφερειάρχη; Πρέπει.

Όχι λέει ο Σαμαράς. Γιατί; Επειδή, λέει, όταν διέπραξε το «παράπτωμα» ήταν Νομάρχης και όχι Περιφερειάρχης.

Άλλαξε τα ρούχα του ο Μανολιός και τα φόρεσε αλλιώς. Ανατριχιαστικό; Τουλάχιστον.

Δηλαδή, υπήρξες μεγαλοαπατέωνας πριν δρασκελίσεις το κατώφλι της πολιτικής; Ε τότε παραμένεις βουλευτής.

Υπάρχει και δεύτερο επιχείρημα. Ακόμα πιο έωλο, διαβλητό και εντελώς νεοελληνικό. Τον στηρίζουν το κόμμα του και οι ψηφοφόροι του. Ωραία λοιπόν.

Τότε προς τι όλες αυτές οι Εξεταστικές; Αφού όλοι οι διαπλεκόμενοι και οι ληστές είχαν ψηφιστεί από τον ελληνικό λαό, όχι μία αλλά πολλές φορές.

Επομένως όχι κάθαρση, απλώς φασαρία. Επομένως στήνουμε τις Εξεταστικές προκειμένου να ενοχοποιήσουμε τον αντίπαλο για όλες τις λαμογιές. Καταλάβατε;

Επί της ουσίας τίποτα δεν έχει αλλάξει. Ακόμα και τώρα στο χείλος της χρεοκοπίας.

Γιατί με μουχλιασμένα εργαλεία είναι εντελώς αδύνατο να φτιάξεις σύγχρονα «προϊόντα» χωρίς βρομιά και μπόλικη σαπίλα.

Ο αληθινός άντρας που φοράει παντελόνια είναι αυτός που σέβεται τους θεσμούς με τίμημα ακόμα και την προσωπική του τιμωρία.

Οι τσάμπα μαγκιές και οι τηλεοπτικές μπαλωθιές, απλώς οι συνηθισμένες νεοελληνικές μαϊμουδιές.

Πολύ σκληρός εκείνος για να πεθάνει. Πολύ ανοχύρωτη η χώρα για να σωθεί.

Από το άρθρο, «Μαϊμουδιές», του Δημήτρη Δανίκα, tovima.gr 14.4.11

Η Αρρωστημένη Νέα Δημοκρατία Θέλει τον…. Ψωρ(μ)ιάδη της (Α΄)

Υποτίθεται ότι είναι πάνδημη η απαίτηση να σταματήσει η ασυλία των πολιτικών.

Υποτίθεται επίσης ότι οι πολιτικοί μας έβαλαν μυαλό. Είδαν τη λαϊκή οργή και είπαν «ώς εδώ». Ασυλία τέλος. Οσοι παρανόμησαν πρέπει να πάνε στη Δικαιοσύνη για να λογοδοτήσουν.

Ο περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας κ. Παναγιώτης Ψωμιάδης είναι πολιτικός. Ιδιόρρυθμος μεν, αλλά εκλέγεται από τον λαό, ασκεί εξουσία εν ονόματι του λαού.

Μία από αυτές ήταν να επικυρώνει πρόστιμα. Και αυτός τα έσβηνε. Μας είπε ότι το έκανε επειδή έχει καλή καρδιά.

Συνεκτιμήθηκε κι αυτή στο δικαστήριο και καταδικάστηκε σε 12 μήνες φυλάκιση με αναστολή. Και τώρα ο νόμος πρέπει να εφαρμοστεί. Πρέπει να εκπέσει του αξιώματός του.

Όμως, σ’ αυτή τη χώρα, νόμος δεν είναι ό,τι ψηφίζει η Βουλή ή αποφασίζουν τα δικαστήρια.

Νόμος μπορεί να θεωρηθεί η βούληση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Ν. Δ., η οποία κατά τον κ. Παναγιώτη Καμμένο θεωρεί (σύσσωμη;) πραξικόπημα την απόφαση του δικαστηρίου και στηρίζει τον καταδικασθέντα περιφερειάρχη.

Δεν ξέρουμε πόση αξιοπρέπεια στοιχίζει μια χούφτα ψήφων και δεν την περιμέναμε από τον πρόεδρο του ΛΑΟΣ, κ. Γιώργο Καρατζαφέρη.

Περιμέναμε όμως από τη Νέα Δημοκρατία και τον πρόεδρό της, κ. Αντώνη Σαμαρά, να δείξουν το ελάχιστο της πολιτικής ευπρέπειας και να αποφύγουν τους αθωωτικούς χαριεντισμούς με τον «καλόκαρδο» περιφερειάρχη.

Περιμέναμε να σεβαστούν τις αποφάσεις των δικαστηρίων και να διαγράψουν από το κόμμα τον καταδικασθέντα τηλεστάρ της πρωινής ζώνης.

Θεωρώ ότι με τον συγκεκριμένο νόμο που υπάρχει, ο Παναγιώτης Ψωμιάδης δεν μπορεί να τιμωρηθεί», δήλωσε ο Γ. Μιχελάκης. Δίκασε, βρήκε ελαφρυντικά και αθώωσε ο εκπρόσωπος της Ν. Δ.

Και αφού ο περιφερειάρχης παραδόθηκε έπειτα από αυτή την εξωδικαστική διαδικασία άσπιλος κι αμόλυντος, ο πρόεδρος της Ν. Δ. σπεύδει να τον συναντήσει και να τον στηρίξει μπροστά στις κάμερες.

Από το άρθρο, «Η υποκρισία της καρδιάς τους», του Πάσχου Μανδραβέλη στην Καθημερινή 14.4.11

Φρουτ…. Ελλάς

Όλα τα πτυχία Χάρβαρντ, MIT και Οξφόρδης, όλων των κυβερνητικών μεγαλοστελεχών και των επιτελείων των οικονομικών κατέληξαν ως σωτηρία της δύσμοιρης πατρίδας στα φρουτάκια τα τυχερά.

Δηλαδή ο τζόγος. Το Καζίνο, Η πρέφα. Το Προ - Πο. Το Στοίχημα. Η πόκα. Από εδώ ο παπάς, από εκεί ο παπάς που είναι ο παπάς; Δηλαδή μαζικός εκμαυλισμός.

Δηλαδή όπως ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται έτσι κι εδώ.

Ο χρεοκοπημένος από τα φρουτάκια πιάνεται για να γλιτώσει από τον θάνατο τον οριστικό.

Και όλα αυτά για εφτακόσια εκατομμύρια που θα επιστρέφονται ετησίως στα δημόσια ταμεία. Επειδή Ανίκανοι Να:

* Γκρεμίσουν το σαραβαλιασμένο Δημόσιο.

* Ξαναφτιάξουν τον φοροεισπρακτικό μηχανισμό.

* Κουρέψουν την σπατάλη στους πάσης φύσεως οργανισμούς.

* Συμμαζέψουν το μπάχαλο στα κρατικά κανάλια.

* Ξεμπερδέψουν με δεκάδες επιτροπές και εκατοντάδες φαντομάδες που καταβροχθίζουν τον άμπακα χωρίς αναστολές.

* Επανιδρύσουν σε σύγχρονη βάση την κρατική μηχανή.

* Ανοίξουν τα κλειστά επαγγέλματα που παρά τις τάχα μου μεταρρυθμίσεις εξακολουθούν να λειτουργούν όπως πριν.

* Αλλάξουν τις υποδομές και να ξεκολλήσουν την χώρα από τις τριτοκοσμικές της καταβολές.

Επειδή λοιπόν όλα αυτά και άλλα πολλά, τα φρουτάκια είναι ευεργετικά.

Μια προσωρινή λύση που με μαθηματική ακρίβεια δεν πρόκειται να βοηθήσει στο βούλωμα της μαύρης τρύπας όπως θέλουν να πιστεύουν τα επιτελεία τα κυβερνητικά.

Η μπακαλική, της μπακαλικής, ω κουτοπονηριά νεοελληνική. Μέχρι προ τίνος λέγαμε Καφενείο η Ελλάς. Λάθος.

Από τούδε ένα απέραντο καφεπορνείο να πιάνεις την μύτη σου και να το προσπερνάς!

Από το άρθρο, «Φρουτάκια», του Δημήτρη Δανίκα, tovima.gr 13.4.11

Βρέθηκαν τα… 50Δισ, Η Υποβάθμιση του Υπονόμου και οι Υπεύθυνοι

Οι Τραμπ(Τ)ού(ρ)κοι και οι Χέστες (Γ΄)

Με απερίφραστο και κατηγορηματικό τρόπο η Άγκυρα διεμήνυσε, προ δεκαημέρου, δείχνοντας μάλιστα και σχετικούς χάρτες στην Αθήνα, ότι η περιοχή νότια του Καστελόριζου «εμπίπτει απόλυτα στην τουρκική υφαλοκρηπίδα»!

Με τον τρόπο αυτόν η Άγκυρα διέλυσε τις ψευδαισθήσεις Παπανδρέου και Δρούτσα περί των δυνατοτήτων της ελληνοτουρκικής προσέγγισης και τίναξε στον αέρα την αφελή επιλογή της ελληνικής κυβέρνησης για μια συνολική διευθέτηση των ελληνοτουρκικών.

Την ώρα, λοιπόν, που ο υπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Δρούτσας φύτευε δεντράκια στο Καστελόριζο, το τουρκικό ΥΠΕΞ είχε ήδη ξεκαθαρίσει επίσημα και κατηγορηματικά στην ελληνική πρεσβεία της Άγκυρας ότι:

* Το Καστελόριζο με τα χωρικά του ύδατα (6 μίλια) επικάθεται στην τουρκική υφαλοκρηπίδα και δεν διαθέτει κανένα δικαίωμα στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ).

* Σύμφωνα με τους τουρκικούς χάρτες, τους οποίους παρουσίασαν στον Έλληνα διπλωμάτη της ελληνικής πρεσβείας στην Άγκυρα, η τουρκική ΑΟΖ στην περιοχή συνορεύει με την ΑΟΖ της Αιγύπτου.

* Η τουρκική κυβέρνηση έχει ενημερώσει για τις θέσεις της την Αίγυπτο και, συνεπώς, το Κάιρο, συμμεριζόμενο τις τουρκικές θέσεις, έχει διακόψει τις ελληνοαιγυπτιακές συζητήσεις για την ΑΟΖ στην περιοχή!

Αφορμή για να παρουσιαστούν με κατηγορηματικό και σαφή τρόπο οι τουρκικές θέσεις ήταν το διάβημα που έκανε η ελληνική πρεσβεία στην Άγκυρα προς το τουρκικό YΠΕΞ για την ενέργεια της γειτονικής χώρας να εκδώσει οδηγίες Navtex,

για τις συμπληρωματικές εργασίες που πρόκειται να πραγματοποιήσει το ιταλικό ερευνητικό πλοίο «Explora» σε θαλάσσια περιοχή ελληνικής (νότια του Καστελόριζου) δικαιοδοσίας.

Η Άγκυρα έχει ξεκαθαρίσει πως το θέμα του Καστελόριζου δεν περιλαμβάνεται στις ελληνοτουρκικές συζητήσεις για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο.

Κατά συνέπεια, η ελληνική κυβέρνηση έχει συμφωνήσει για την εξέλιξη μιας συζήτησης η οποία οδηγεί στη διανομή ή συνδιαχείριση του Αιγαίου και ταυτόχρονα δημιουργεί μια νέα γκρίζα ζώνη επί της ελληνικής ΑΟΖ στο Καστελόριζο.

Παράγοντες της ελληνικής διπλωματίας (εκτός κυκλώματος Δρούτσα, συμβούλων και λοιπών χειροκροτητών) υπογραμμίζουν ότι είναι ακατανόητη η σιωπή με την οποία η ελληνική κυβέρνηση αντιμετωπίζει όλες αυτές τις κινήσεις της Τουρκίας, η οποία μεθοδικά φροντίζει για το «γκριζάρισμα» της ελληνικής ΑΟΖ στην περιοχή του Καστελόριζου.

Οι ίδιες πηγές σημειώνουν ότι θα ήταν περισσότερο αποτελεσματικό για την προώθηση των ελληνικών συμφερόντων και θέσεων στην περιοχή,

- Αν ο υπουργός Εξωτερικών, εκτός από δενδροφυτεύσεις, φρόντιζε και για την ανακοίνωση της δήλωσης της ελληνικής ΑΟΖ λαμβάνοντας υπόψη τα δικαιώματα που από το διεθνές δίκαιο έχει το Καστελόριζο!

Από το άρθρο, «Παπανδρέου - Δρούτσας έμειναν με το... φέσι», στο Ποντίκι 6.4.11

Το «Κούρεμα» ΓΑΠ-Χρέους, η «Ελεγχόμενη» Χρεοκοπία και η Κόλαση

Οι Τραμπ(Τ)ού(ρ)κοι και οι Χέστες (B΄)

Στα ψιλά πέρασε η πειρατική επέμβαση τουρκικού πολεμικού στην περιοχή του Καστελλορίζου, απ' όπου εκδιώχθηκε προ ημερών το ιταλικό επιστημονικό σκάφος Explora, που εκτελούσε αποστολή διερευνήσεως σε μέρος της ελληνικής υφαλοκρηπίδος.

Κι αυτό, αφού οι Τούρκοι «έδωσαν, όταν τους ζητήθηκαν, στοιχεία» όσον αφορά την οριοθέτηση της δικής τους οικονομικής ζώνης (ΑΟΖ) στην περιοχή!

Η εν πολλοίς υποτονική ελληνική αντίδραση απέτρεψε μεν εντάσεις που φυσιολογικά θα προέκυπταν. Αλλά ταυτοχρόνως αφήνει ανενόχλητη την πειρατεία και παρέχει άνεση στις τουρκικές πρακτικές.

Οι οποίες και αποθρασυνόμενες, επιβάλλουν κατά φάσεις, αλλά σταθερά, τα νέα τετελεσμένα που μεθοδεύονται σε βάρος της εθνικής κυριαρχίας.

Και αυτό θα δημιουργήσει προφανείς κινδύνους οδυνηρών γεωπολιτικών ακρωτηριασμών. Και στον αιγαιωτικό χώρο. Και πέραν αυτού.

Την ώρα που η Αθήνα δεν προχωρά στο φυσιολογικό βήμα της ανακηρύξεως δικής της ΑΟΖ προς ανατολάς, όπως έχει απόλυτο δικαίωμα να πράξει (και όπως μάλιστα της υποδεικνύεται από φίλιες κατευθύνσεις),

- H Άγκυρα προάγει τη δική της. Όχι ανακηρύσσοντας ΑΟΖ σ' αυτήν την περιοχή, αλλά θεωρώντας την εκ των πραγμάτων αυτονόητη!

Εξ ου και όταν από το ιταλικό ερευνητικό σκάφος ζητήθηκε ο λόγος παρεμβάσεως του τουρκικού πολεμικού, ο καπετάνιος του τελευταίου διεβίβασε το στίγμα της τουρκικής ΑΟΖ! Οπόταν και το πρώτο απεχώρησε.

Γιατί με όσα γίνονται και με γνωστές τις τουρκικές θέσεις -όπως μόλις προ δεκαπενθημέρου τις εξέθεσε στην Αθήνα ο πολύς κ. Νταβούτογλου- η μεν Ελλάδα δεν θα μπορέσει τελικά να προχωρήσει σε ανακήρυξη ΑΟΖ (τουλάχιστον στο εύρος που δικαιούται), η δε Τουρκία θα επιβάλει τη δική της, κατά τρόπο που:

- Θα διασπά τη θαλάσσια ενότητα μεταξύ Καστελλορίζου και Κύπρου και θ' αποσοβεί συνομολόγηση συμφωνίας Ελλάδος-Κυπριακής Δημοκρατίας για οριοθέτηση των ΑΟΖ τους.

- Θα δίδει την ευκαιρία στην Άγκυρα να ζητήσει και να συνάψει συμφωνίες για το ίδιο θέμα, με χώρες νοτιότερα. Δηλαδή την Αίγυπτο και τη Λιβύη ενδεχομένως.

Το κρίσιμο είναι ότι η πρόκληση δεν απαντήθηκε από ελληνικής πλευράς, όπως έπρεπε να απαντηθεί με αποστολή επί τόπου ελληνικού πολεμικού σκάφους και εκδίωξη των Τούρκων-πειρατών, αλλά επιχειρήθηκε να μείνει κρυφό μέχρι σήμερα που έγινε διάβημα στην Άγκυρα.

Το φοβικό σύνδρομο της ελληνικής κυβέρνησης δημιουργεί πλέον τεράστια ζημιά στα εθνικά συμφέροντα. Άρα με διπλωματικούς όρους αποδέχθηκε de facto καταστάσεις.

Από σχετικά άρθρα στο Παρόν και του defencenet.gr

Ο αντιπρόεδρος της τουρκικής κυβέρνησης Μπουλέντ Αρίντς είπε πρόσφατα ότι οι Έλληνες σε λίγο θα βγουν στη ζητιανιά με μαντήλια….

Με ΑΟΖ και εθνικά συμφέροντα θα ασχολούνται (εννοείται)!

Καμαρώστε τις «υπερήφανες» Κότες που μας φαλίρισαν και (συνεχίζουν να) μας κυβερνούν. Bravo Hestes (Again)!!

Ο Typical Greek, Η «Μεταρρύθμιση» Παιδείας, και η Θέση στο... Βούλιασμα

Οι Τραμπ(Τ)ού(ρ)κοι και οι Χέστες (Α΄)

Στις 12.3.11 το ιταλικό ερευνητικό πλοίο «Explora», ύστερα από άδεια των ελληνικών αρχών έπλεε στο Αιγαίο με κατεύθυνση την Κύπρο και τελικό σταθμό το Ισραήλ.

Το ιταλικό πλοίο ερευνούσε τη διαδρομή, στην οποία θα ποντιστεί οπτική ίνα, που θα συνδέει την Ιταλία με το Ισραήλ.

Η ιταλική πλευρά ζήτησε τη σχετική άδεια από την Ελλάδα αναγνωρίζοντας το προφανές ότι η περιοχή νοτιοανατολικά της Ρόδου και της Καρπάθου και νοτιοδυτικά του Καστελόριζου, ανήκει στην υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ της Ελλάδος .

Η τουρκική κορβέτα Badirma, (αυτή που έχασε το θόλο του Sonar της όταν «ακούμπησε» προ καιρού σε ύφαλο ανοικτά της Ρω), πλησίασε για πρώτη φορά το ιταλικό σκάφος στην περιοχή νότια της Καρπάθου.

Εκεί έστειλε το σήμα: "Είστε σε τουρκική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, δεν έχετε κανένα δικαίωμα και καμία άδεια να πραγματοποιείτε εργασίες εδώ"!

To ιταλικό σκάφος απαντά ότι έχει λάβει άδεια από τις ελληνικές αρχές και οι Τούρκοι απαντούν ότι "Εδώ είναι τουρκική ΑΟΖ και πρέπει να απομακρυνθείτε σε διαφορετική περίπτωση θα ανοίξουμε πυρ"!.

Το ιταλικό σκάφος ενημερώνει την Ελλάδα. Καμία απάντηση.

Κανένα σκάφος του πολεμικού ναυτικού δεν παίρνει εντολή να πλεύσει για προστασία του ιταλικού πλοίου.

Οι Τούρκοι παρακολουθούν το σκάφος που περιμένει οδηγίες από την Ελλάδα και δεν πάνε κοντά στο ιταλικο πλοίο.

Νοτιοανατολικά της Ρόδου, οι Τούρκοι στέλνουν τελευταία προειδοποίηση. Οι Ιταλοί σταματούν τις εργασίες.

Οι Τούρκοι τους παρακολουθούν μέχρι την είσοδο τους στην κυπριακή ΑΟΖ και οπότε και αποχωρούν!

Η θρασύτατη αυτή προκλητική ενέργεια των Τούρκων , που «χτίζουν» υπομονετικά τις διεκδικήσεις τους σε βάρος της χώρας μας πέρασε στα ψιλά των ΜΜΕ αν έγινε καθόλου αντιληπτό από τον ελληνικό λαό…

Bravo Hestes αρμόδιοι και ανευθυνο-υπεύθυνοι της government.gr του Ραγιαδιστάν!!

Στοιχεία από defencenet.gr και Έθνος.