Παιδεία Υπό το Μηδέν

Από άρθρο, "Καθηλωμένοι σε μηδενική βάσητου", Xρήστου Γιανναρά στην Καθημερινή της 8/2/09.

Ας απαντούσε έστω σε μία και μόνη ερώτηση ο σημερινός (ένας ακόμα μοιραίος για τον τόπο) πρωθυπουργός: Για ποιον σκοπό πιστεύει ότι εκλέγεται μια κυβέρνηση; Για να κυβερνήσει τη χώρα με το συγκεκριμένο πρόγραμμα που προεκλογικά έχει εξαγγείλει και η πλειοψηφία των πολιτών προέκρινε; ΄Η για να αποδυθεί σε διαλόγους» κολακεύοντας οργανωμένα συμφέροντα, μήπως και αυτά της επιτρέψουν περιορισμένης ευθύνης διαχείριση των κοινών; Τι ακριβώς σημαίνει ένας «από μηδενική βάση διάλογος» για την Παιδεία; Ότι παραιτείται η κυβέρνηση από τις προγραμματικές της δεσμεύσεις και τη λαϊκή εντολή να τις εφαρμόσει; Και προδίδοντας τη δεδηλωμένη πλειοψηφία των πολιτών καλεί σε διάλογο ποιους; Τις συνδικαλιστικές μαφίες των μειοψηφικών κομμάτων; Καλεί όσα δύστυχα μαθητούδια έχουν στρατωνιστεί στον κομματικό γενιτσαρισμό του «μαθητικού κινήματος»; ΄Η τους συλλόγους των γονέων, που μπορεί ειλικρινά να ενδιαφέρονται για την παιδεία των παιδιών τους, αλλά δεν διαθέτουν οπωσδήποτε τις εξειδικευμένες γνώσεις για να έχουν υπολογίσιμη γνώμη.
Έχουν δηλώσει προκλητικότατα οι δήθεν «αριστερές» κομματικές μειοψηφίες ότι αρνούνται να πειθαρχούν στους νόμους της Δημοκρατίας, ότι τις αποφάσεις της Βουλής τις κρίνει η οχλοκρατία στους δρόμους. Συνεχίζουν «με καινούργιες μορφές πάλης» το πραξικόπημα του 1946-1949. Ποντάροντας στην αλογία της ψυχολογίας του όχλου ελέγχουν τις λυμφατικές κυβερνήσεις των ασπόνδυλων «πολυσυλλεκτικών» κομμάτων εξουσίας με όπλο γκανγκστερικούς εκβιασμούς στο τραπέζι «διαλόγων».
Τα κομματίδια του «αριστερού» καριερισμού δεν μάχονται για αξιοκρατία, δεν απαιτούν ποιότητα. Το μόνο που ενδιαφέρει είναι να ρεύσει χρήμα, να επωφεληθούν τα τρωκτικά της παραεξουσίας. Η σπατάλη σε σχολειά και πανεπιστήμια είναι εξωφρενική. Οι αργομισθίες προκλητικές. Οι ατιμώρητες καταστροφές υλικού (όχι μόνο από κουκουλοφόρους) πελώριο σκάνδαλο. Η δωρεάν παροχή βιβλίων και συγγραμμάτων σε φτωχούς και πλούσιους, σωστή παράνοια. Το ίδιο και η πληθώρα εργαστηρίων φυσικής και χημείας που μένουν αχρησιμοποίητα, οι αναρίθμητοι υπολογιστές που περιμένουν επισκευή ή είναι άχρηστοι από κακή συντήρηση, οι όγκοι βιβλίων παροπλισμένων σε κλειδωμένες βιβλιοθήκες.
Νοικοκύρεμα χρειάζεται η Παιδεία, όχι λεφτά. Και αμείλικτη αξιοκρατία σε κάθε πτυχή της. Τριάντα πέντε χρόνια τώρα η κομματική ιδιοτέλεια εκμαυλίζει την ελλαδική κοινωνία και ειδικότερα τη νεολαία, με δωρεάν φανταιζίστικες παροχές, ενώ εγκληματικά στερεί τη χώρα από παραγωγικές επενδύσεις σε απαιτητικές δομές εκπαίδευσης και έρευνας.
Μπουκωμένη η νεολαία και πεπεισμένη ότι το κράτος μόνο της οφείλει και της τα οφείλει όλα δωρεάν, δεν έχει άλλη διαφυγή παρά μόνο το σπορ της καταστροφής, το αυτονόητο των βανδαλισμών. Και δεν υπάρχει ούτε μια τίμια αριστερή φωνή να κραυγάσει: «Καταργήστε την εκμαυλιστική φενάκη της δωρεάν παιδείας, ούτε δραχμή παραπάνω στο μπάχαλο της παιδείας, αναμορφώστε από τα θεμέλια τη διαλυμένη παιδεία».
Oι πολιτικές εξελίξεις είναι φρακαρισμένες στα δόκανα της οικογενειοκρατίας, στο τέλμα μικρονοϊκής εξουσιολαγνείας σπιθαμιαίων ηγεμονίσκων. Οι ηγεμονίσκοι δεν μπορούν καν να διαβάσουν αυτές εδώ τις γραμμές ή όποια άλλη γραφή κριτικής και πολιτικής αγωνίας: οι «γκουβερνάντες» τους ξεχωρίζουν από τις εφημερίδες μόνο τα εύπεπτα για τον αρχηγό αποκόμματα!..
Και είναι μόλις ογδόντα έξι χρόνια που ο Καβάφης έγραφε «το άριστον εκείνο, Ελληνικός - ιδιότητα δεν έχ' η ανθρωπότης τιμιοτέραν• εις τους θεούς ευρίσκονται τα πέραν». Μέσα σε δυο γενιές φτάσαμε από τον Καβάφη στον Αλαβάνο.

ΠΟΣΔΕΠ όπως λέμε ΠΟΡΔΕΣ

Από to άρθρο, "Σε παρακμή το δημόσιο πανεπιστήμιο", στην Καθημερινή της 22-02-09 του Γιώργου Παγουλάτου, αναπληρωτή καθηγητή στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Το ελληνικό πανεπιστήμιο έχει καταντήσει θλιβερή παγκόσμια εξαίρεση, μια μαύρη τρύπα στο κράτος δικαίου, στο εσωτερικό της οποίας τίποτα δεν είναι εξασφαλισμένο, ακόμα και τα στοιχειώδη βρίσκονται υπό απειλή: η ακαδημαϊκή λειτουργία μπορεί να διακοπεί για βδομάδες, το σεμινάριο να τερματιστεί από «αγανακτισμένους» αντιεξουσιαστές κι οι ομιλητές να προπηλακιστούν, τα πανεπιστημιακά όργανα να διαλυθούν και τα μέλη τους να κρατηθούν σε ομηρία μέχρι να ψηφίσουν αυτό που οι ακραίες φοιτητικές μειοψηφίες υπαγορεύουν.
Για τη σημερινή ηγεσία της ΠΟΣΔΕΠ τα παραπάνω φαινόμενα δεν υφίστανται. Γι’ αυτήν, η κατάχρηση του ασύλου είναι ανύπαρκτο ζήτημα. Οι επιθέσεις σε πανεπιστημιακούς δεν αξίζουν αναφοράς. Οι καταλήψεις διαρκείας πρέπει να υποστηρίζονται, γιατί έτσι εκτρέφονται οι αυριανές δυνάμεις της κοινωνικής ανατροπής. Η βία κι οι καταστροφές είναι απολύτως αμελητέες αν όχι δικαιολογημένες μπροστά στον κρατικό αυταρχισμό. Η ηγετική ομάδα της ΠΟΣΔΕΠ με την ανοχή της, παρείχε την ιδεολογική κάλυψη και πολιτική θαλπωρή που επέτρεψε στο ρεπερτόριο της βίας να γιγαντωθεί. Η πολιτική της ΠΟΣΔΕΠ έχει οδηγήσει τους πανεπιστημιακούς σε ανυποληψία και το δημόσιο πανεπιστήμιο σε παρακμή.
Η πρόσφατη άγρια επίθεση στον καθηγητή Γιάννη Πανούση εκφράζει ένα ακόμα απεχθέστερο είδος βίας. Φασιστοειδείς ομάδες επιτίθενται πλέον στοχευμένα σε πανεπιστημιακούς «τιμωρώντας» τους για ενοχλητικές απόψεις και «προειδοποιώντας» για μελλοντικές συνέπειες.
Η ΠΟΣΔΕΠ όφειλε να αφαιρέσει από τις ακραίες αριστερίστικες μειοψηφίες που ασκώντας βία καταπατούν το ακαδημαϊκό άσυλο, οποιοδήποτε προσωπείο προοδευτισμού, οποιοδήποτε ίχνος νομιμοποίησης. Δεν το έχει κάνει.Είναι έσχατη κατάντια της δημοκρατίας όταν η άσκηση ακαδημαϊκής ελευθερίας στο Πανεπιστήμιο διεξάγεται πλέον υπό συνθήκες απειλής και προσωπικής διακινδύνευσης. Είναι πράξη στοιχειώδους αξιοπρέπειας για τους Έλληνες πανεπιστημιακούς να διεκδικήσουν επιτέλους μια συνδικαλιστική εκπροσώπηση που θα λέει τα πράγματα με το όνομά τους.
Σχόλιο: Υπάρχει κυβέρνηση να εφαρμόσει τους νόμους; Όπως φαίνεται δεν υπάρχει! Τι είδους πρωθυπουργός είναι ο κ. Κ, που φοβάται μήπως ενοχλήσει τους προοδευτικούς αριστεροφασίστες; Ο ελληνικός λαός τον ψήφισε για να συναποφασίζει με όλη τη μούχλα που σαπίζει τα πανεπιστήμια μας;

Πτυχία Αγραμματοσύνης

Περίληψη από to άρθρο, «Η θλίψη να είσαι καθηγητής του Πανεπιστημίου», του Χαράλαμπου Μουτσόπουλου καθηγητή Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στην Καθημερινή 1 Φεβρουαρίου 2009.

Για δεύτερη συνεχή εβδομάδα, δεν μπορώ, εξαιτίας της κατάληψης της Ιατρικής Σχολής από φοιτητές, να πάω στο γραφείο μου, δεν μπορώ να κάνω την έρευνά μου στο εργαστήριό μου, δεν μπορώ να διδάξω σε όσους θέλουν να ωφεληθούν από τη διδασκαλία μου.
Δεν είναι η πρώτη φορά που αυτό συμβαίνει. Το ίδιο σενάριο παίχτηκε όλα τα προηγούμενα χρόνια. Αν το δω ελαφρά τη καρδία, δεν θα έπρεπε να με ενοχλεί. Συνεχίζω να πηγαίνω στο ιδιωτικό ιατρείο μου, να διαβάζω, να πηγαίνω στα συνέδριά μου, και να διάγω μια ήρεμη προσωπική ζωή. Η επαγγελματική μου όμως συνείδηση δεν με αφήνει ήσυχο.
Οι καταλήψεις είναι τόσο συνηθισμένες πρακτικές στα ελληνικά πανεπιστήμια που σχεδόν κανένας δεν τους δίνει πλέον σημασία. Οι γονείς, οι δάσκαλοι, οι διοικούντες τα πανεπιστήμια, η πολιτική ηγεσία, όλοι παρακολουθούν αυτή την ακραία πρακτική των φοιτητών ως «αθώοι παρατηρητές».
Ας αναλογιστούμε τι διδάσκει τους νέους μας αυτή η κατά συρροή παρεκτροπή των καταλήψεων. Απερίφραστα τους εμπεδώνει ότι το Πανεπιστήμιο είναι ουσιαστικά άχρηστο για την παιδεία τους. Δεν πειράζει να χάνουν ατελείωτες ώρες διδασκαλίας. Το πτυχίο μπορούν να το πάρουν παίζοντας τους θυρωρούς-χωροφύλακες των κατειλημμένων κτιρίων.
Ειδικότερα για τους φοιτητές της Ιατρικής, για αυτούς που θα έπρεπε να διδαχθούν την υπευθυνότητα, την αφοσίωση στον πάσχοντα και την άοκνη προσφορά στον άνθρωπο, τι τους επιτρέπει η Σχολή να εμπεδώσουν; Ανευθυνότητα, ωχαδελφισμό και οκνηρία. Τους στρέφει προς τον δρόμο του εύκολου πτυχίου, του πτυχίου του συνδικαλισμού και της συναλλαγής. Στην Ιατρική Σχολή Αθηνών οι θυρωροί-φοιτητές αποφασίζουν ποια εξειδικευμένη διαγνωστική εξέταση θα γίνει στα υπό κατάληψη εργαστήρια και ποια όχι! Ναι, σωστά διάβασες, φορολογούμενε αναγνώστη και αυριανέ ασθενή... Αυτή είναι η πραγματικότητα!
Με ποια γνώση οι φοιτητές-συνδικαλιστές (οι οποίοι, σας βεβαιώνω, δεν είναι και οι καλύτεροι στις σπουδές!) αποφασίζουν το επείγον της εξέτασης; Κανένας δεν τους εμποδίζει να δρουν ανήθικα και έκνομα. Πώς οι φοιτητές της Ιατρικής Σχολής, ύστερα από απώλεια τόσων διδακτικών ωρών και εργαστηριακών ασκήσεων, θα δώσουν εξετάσεις; Οι επικεφαλής της Σχολής και του Πανεπιστημίου δεν ενοχλούνται να υπογράφουν πτυχία χωρίς αντίκρισμα; Πτυχία αγραμματοσύνης που αυξάνουν το ιατρικό προλεταριάτο; Εσύ, απλέ φορολογούμενε, γιατί δεν διαμαρτύρεσαι; Τι ποιότητας γιατρός θα σε προσέξει αύριο, όταν οι ιατρικές σπουδές διακόπτονται κάθε λίγο, όταν οι σημερινοί φοιτητές δεν αφοσιώνονται ολοκληρωτικά στις σπουδές τους αλλά, εξαιτίας φασιστικών μειοψηφιών, υποχρεώνονται να μένουν μακριά από τα έδρανά τους, τα εργαστήριά τους, τους ασθενείς τους;
Το πιο θλιβερό όμως είναι ότι οι ίδιοι οι νέοι, η σιωπηρή πλειονότητά τους, δεν εξεγείρεται. Υφίσταται μοιρολατρικά την υποβάθμιση των σπουδών της, με την ίδια παθητικότητα που η χώρα υφίσταται τη θεαματική κατρακύλα της. Σκέτη θλίψη, τίποτα άλλο...

Η Τουρκία «κατοχυρώνει» το μισό Αιγαίο

Η είδηση:
Τις μονομερείς διεκδικήσεις της στο Αιγαίο επιχειρεί να προωθήσει εκ νέου η Τουρκία, με τον σχεδιασμό μεγάλης αεροναυτικής άσκησης στην περιοχή, από τις 15 έως τις 30 Μαρτίου. Στην άσκηση, η οποία έχει την κωδική ονομασία "Εgemen", έχουν προσκληθεί να συμμετάσχουν ΗΠΑ, Μεγάλη Βρετανία, Βέλγιο και Ολλανδία. Η Άγκυρα στο σχεδιασμό της θεωρεί ότι το ανατολικό Αιγαίο από τον 25ο μεσημβρινό, είναι περιοχής ευθύνης της για ερευνά και διάσωση, ενώ στο χάρτη ελληνικά νησιά από τη Λήμνο έως τη Ρόδο θεωρούνται ως αποστρατικοποιημένη ζώνη.
Σε επίπεδο στρατιωτικών ακολούθων, η Ελλάδα έχει επισημάνει τις αντιρρήσεις της στις τέσσερις χώρες που έχουν προσκληθεί και έχει εκφράσει τις πάγιες θέσεις της.
Το σχόλιο:
Οι Τούρκοι χωρίζουν το Αιγαίο στα δύο, παίρνοντας τη μερίδα του λέοντος, ότι ορίζεται ανατολικά του 25ου μεσημβρινού, μαζί γιατί όχι και τα νησιά μας στην υπόψη άσκηση και προσπαθούν να το επισημοποιήσουν με τη συμμετοχή συμμάχων χωρών.
Η ελληνική κυβέρνηση «εκφράζει τις αντιρρήσεις της!! Μπράβο τους, κατατρόμαξαν τους Τούρκους!!

Tι να περιμένεις από μια κυβέρνηση, που έχει ευνουχίσει και στοχοποιήσει την αστυνομία και δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μια δράκα κουκουλοφόρων... Πιο σοβαρά, το κράτος σε διάλυση, το κοινό έγκλημα σε έξαρση και η τρομοκρατία σε νέα πολύ επικίνδυνη τροχιά.

Σε ένα αδύναμο-ανήμπορο κράτος ακόμα και ο κάθε πικραμένος κοιτάζει να επωφεληθεί και να καλύψει το κενό εξουσίας… Κατά τα άλλα είμαστε το πιο «δημοκρατικό» και «ελεύθερο» κράτος που σέβεται τα προσωπικά δεδομένα των εγκληματιών εμπόρων ναρκωτικών, παιδεραστών κλπ.

Οι πολιτικοί μας ενδιαφέρονται μόνο για την άσκηση της εξουσίας και ότι προνόμια αυτή συνεπάγεται. Δεν «αγγίζουν» τα σοβαρά εθνικά θέματα όπως αυτά του τουρκικού κινδύνου, που άπτονται της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας. Τα αναβάλλουν, «ας τα αντιμετωπίσει κάποιος άλλος στο αόριστο μέλλον». Και έχουν πείσει το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού λαού, ότι δηλαδή δεν μπορούμε να κάνομε τίποτα γιατί θα προκαλέσουμε πόλεμο και θα χάσουμε. «Καλά είμαστε στην ψευδο-ευδαιμονική αφασία μας, τι γυρεύουμε μπελάδες»!

Με τέτοια αποσύνθεση του ελληνικού κράτους και όσο δεν προσκρούουν σε αντίσταση, πώς να σε πάρουν σοβαρά οι Τούρκοι, που ορθά εκτιμούν ότι αυτή η περίοδος παρακμής της χώρας μας είναι η πιο κατάλληλη για αναβάθμιση των διεκδικήσεων τους.

Τι θα μπορούσε να γίνει;; Να διαμηνυθεί στην Τουρκία και το ΝΑΤΟ, ΕΕ, ότι η άσκηση της Τουρκίας είναι παράνομη και αν πραγματοποιηθεί, όπως έχει σχεδιαστεί, θα εμποδιστεί από τις ένοπλες δυνάμεις (ΕΔ) της Ελλάδος. Θα γίνει πόλεμος; ΟΧΙ. Και το ΝΑΤΟ και η ΕΕ και οι μεγάλοι μας κοινοί σύμμαχοι ΗΠΑ, Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία κλπ θα αναγκαστούν να πάρουν θέση και οι Τούρκοι θα καταλάβουν ότι πρέπει να μαζευτούν.

Βέβαια αυτή η εθνικά αξιοπρεπής στάση, για να είναι αξιόπιστη, πρέπει να συνοδευτεί από τις ανάλογες στρατηγικές-στρατιωτικές κινήσεις και επίδειξη αποφασιστικότητας.
Έχουν τα κότσια οι πολιτικοί μας όλων των αποχρώσεων και ιδιαίτερα αυτοί που μας κυβερνούν;; Προφανώς δεν τα έχουν! Και η ηγεσία των ΕΔ μας απλώς συναινεί σ’ αυτό τον εθνικό κατήφορο, που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο κουτσούρεμα της χώρας μας!